Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου επτά ηθοποιοί μας λένε τι σημαίνει γι’ αυτούς το Θέατρο
Mαρίνος Κόνσολος: Θέατρο για εμένα είναι η έμπνευση που μου δίνει κάθε μέρα η ζωή να πλάθω χαρακτήρες
Χριστιάνα Αρτεμίου: Θέατρο για εμένα είναι δύναμη για να αλλάξεις τον κόσμο
Μιχάλης Σοφοκλέους: Το Θέατρο για εμένα είναι τα πάντα…είναι τρόπος έκφρασης, είναι μαγεία…Όπως είπε και ο Κάρολος Κουν, δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο, δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε, κάνουμε θέατρο για τους εαυτούς μας και γι’ αυτούς που μας παρακολουθούν.
Μάριος Μεττής: Θέατρο για εμένα είναι μια ψευδαίσθηση που σου προσφέρει την αλήθεια.
Ανδρέας Φυλακτού: Θέατρο είναι να μπαίνεις σε άλλους κόσμους και με την αλήθεια σου να παρασύρεις και τους θεατές...και όλοι μαζί να ζείτε μια εμπειρία.
Αλέξανδρος Παρίσης: Θέατρο για εμένα είναι η συμπύκνωση της ζωής.
Μαρία Παπακώστα: Θέατρο είναι έρωτας. Κλισέ; Ίσως. Αλλά να, είναι αυτός ο ερωτάς ο εφηβικός που όμοιο του δεν βρίσκεις όσο κι αν ψάξεις. Όπου κι αν ψάξεις. Θέατρο είναι το καρδιοχτύπι που σου σκίζει τη σάρκα. Είναι η σάρκα που παίρνεις και δίνεις σε κάθε νέα μορφή κάθε νέα φορά. Είναι η μορφή που αρνείσαι να αποχωριστείς και να επιστρέψεις στην δικιά σου. Θέατρο είναι πένθος. Όλα τα στάδια του. Που αποχωρίζεσαι κάθε ρολό, κάθε νέο εσύ. Θέατρο είσαι εσύ. Είμαι εγώ. Η σκηνή. Και ξανά εσύ κι εγώ. Θέατρο είναι το βάθος της ψυχής όπως δεν την έδειξες σε κανένα ποτέ σου. Η σωτήρια της ψυχής είναι. Κι αυτό είναι μεγάλο πράγμα.
