ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Πήγαμε και είδαμε: «Deadpool 2»

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΛΑΗΣ

Του Ανδρέα Μαλάη

«Μετά από μια σχεδόν μοιραία βομβιστική επίθεση, ένας… παραμορφωμένος σεφ (Wade Wilson) που εργάζεται σε καφετέρια, αγωνίζεται για να εκπληρώσει το όνειρό του: να γίνει ο πιο καυτός μπάρμαν στο Mayberry, προσπαθώντας, παράλληλα, να συνηθίσει τη χαμένη αίσθηση της γεύσης του». Αυτή ήταν η επίσημη σύνοψη της νέας ταινίας «Deadpool» που είχε κυκλοφορήσει τον περασμένο Νοέμβριο, και ήταν προφανώς μια πρόγευση του τι θα ακολουθούσε. Τίποτα δεν μπορούμε να πάρουμε στα σοβαρά! Ή τουλάχιστον έτσι επιθυμούσαν οι συντελεστές.
Όπως καταλαβαίνετε τίποτα από όσα ανέφερε η επίσημη πλοκή δεν ευσταθούσε, καθώς στην ταινία ο Wade Wilson (Ryan Reynolds) δημιουργεί μια ομάδα «επίλεκτων», ώστε να αντιμετωπίσει τον «κακό» Cable (Josh Brolin), στην προσπάθειά του να βοηθήσει με αυτό τον τρόπο τον Russell, έναν «μεταλλαγμένο» έφηβο που θέλει να εκδικηθεί τον διευθυντή του ιδρύματός του, ο οποίος βασανιστικά επιθυμεί να τον επαναφέρει στην κανονικότητα. Στη σκηνοθεσία βρίσκεται ο David Leitch (Atomic Blonde, 2017), το σενάριο υπογράφουν οι Rhett Reese, Paul Wernick και Ryan Reynolds και στους πρωταγωνιστικούς ρόλους θα συναντήσουμε τους Ryan Reynolds, Josh Brolin, Morena Baccarin, Zazie Beetz κ.ά. Η ταινία διαφημίζεται ως ανατρεπτική και ξεχωριστή, ωστόσο όσο σπάει τα όρια και τα κλισέ, άλλο τόσο τα τρέφει με άλλο, όμως, τρόπο, χωρίς αυτό, βέβαια, να είναι απαραίτητα κακό!

Η πλοκή της ταινίας – εύλογα – επενδύει ακόμη περισσότερο στην επιτυχημένη συνταγή της προηγουμένης ταινίας, με το ίδιο «κάφρικο» χιούμορ, ενίοτε παρατραβηγμένο, με τις πολλές σινεφίλ «δια…ταινιακές» αναφορές, και το γκρέμισμα της σύμβασης του 4ου τοίχου: όλα αυτά θα είχαν νόημα εάν αποτελούσαν στοχευμένες και μετρημένες πινελιές σε μια στιβαρή πλοκή ή εάν τουλάχιστον το σενάριο τα υποστήριζε ως μια αμιγώς σατιρική ταινία, στην οποία τίποτα απολύτως δεν πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά. Όταν, όμως, αποτελούν τον βασικό κορμό του σεναρίου τότε τα πράγματα χωλαίνουν, κι ενώ στην αρχή όλα μοιάζουν αβίαστα και στρωτά, η λύση της ταινίας μάλλον λειτουργεί ως αποκλιμάκωση. Η διπλή έξοδος στο τέλος περισσότερο εξαντλεί την υπομονή μας παρά κορυφώνει το χιούμορ, ενώ, όταν όλα – αναμενόμενα - ανατρέπονται για να δικαιολογηθούν τα ήδη συμφωνημένα σίκουελς, η ταινία απλά τυλίγεται με συστολή και με προφανή σοβαροφάνεια στο… comfort zone ανάλογων ταινιών δράσης. Δεν λείπουν, έτσι, τα κλασικά/κλισέ «εφηβικά» διδάγματα του παντοτινού έρωτα, της φιλίας και του ηρωισμού, τυλιγμένα, δυστυχώς, με αρκετή σοβαροφάνεια, ώστε η όλη απόπειρα για μια εντελώς διαφορετική ταινία που δεν παίρνει καθόλου στα σοβαρά τον εαυτό της να παραμένει μετέωρη. Από την άλλη, βέβαια, η ταινία τολμά να κάνει ανατροπές σε σημεία που δεν το περιμένεις, όπως λ.χ. στην τύχη της επίλεκτης ομάδας που συγκέντρωσε στο πλευρό του ο μεταλλαγμένος πρωταγωνιστής αντι-ήρωας.

Η πλοκή είναι απλή και η δράση παραμένει κατά βάση γραμμική, χωρίς παράλληλη εξέλιξη (με εξαίρεση τη σκηνή της κορύφωσης) γεγονός που, αφενός, επιτρέπει στο χιούμορ και τη σάτιρα να αναδειχθούν ως τα βασικά στοιχεία του κειμένου, αφετέρου, δυστυχώς, καθηλώνουν την ταινία ως μια πολύ διασκεδαστική – και μόνο – κωμωδία δράσης. Κι ενώ επανειλημμένα η ταινία προσπαθεί ρητά και έκδηλα να απαλλαγεί από οτιδήποτε σοβαροφανές και ηθικοδιδακτικό, είναι στιγμές που η πλοκή καταφεύγει σε αταίριαστους συναισθηματισμούς (η σχέση του Wade με τη Vanessa τόσο στην αρχή όσο και στο τέλος), που δεν διακόπτονται καθόλου από το χιούμορ που χαρακτηρίζει το υπόλοιπο έργο.
Κατά τα άλλα, είναι μια ταινία με ρυθμό, με συνεχές χιούμορ, που ικανοποιεί σχεδόν κάθε γούστο, και όμορφες στιγμές που κανιβαλίζουν σπαρταριστά τη νέα τάση του Χόλιγουντ να διασκεδάσει - προγραμματικά σχεδόν –τις κοινωνικές ανισότητες που το ίδιο κατά καιρούς έτρεφε – επίσης προγραμματικά. Εννοείται ότι όσοι είστε λάτρεις τoυ… μαρβελικού σύμπαντος θα την λατρέψετε! Είναι μια feelgood – διασκεδαστική και απολαυστικότατη κωμική ταινία δράσης. Αν κρατήσουμε αυτό, τότε αξίζει και με το παραπάνω. Οι αίθουσες, επιτέλους, είναι κατάμεστες. Δείτε την στον κινηματογράφο!

Οξύμωρο: η ταινία κρίθηκε ακατάλληλη για άτομα κάτω των 18 ετών την ίδια ώρα που κατά βάση απευθύνεται σε αυτά!