Της Μαριάννας Καραβαλή

Η Ντόρα Μακρυγιάννη, που έχουμε δει σε πετυχημένα σίριαλ στην τηλεόραση, με πιο πρόσφατο το «Μετά τη φωτιά» του ΑΝΤ1, έρχεται στο νησί μας με τη νέα παράσταση που ανεβαίνει, αποκλειστικά για το κυπριακό κοινό, το «Για όνομα», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. Η αγαπημένη ηθοποιός μας μιλάει για την θεατρική παράσταση, μας περιγράφει τι θα δούμε στη σκηνή μαζί με τους Ρένια Λουιζίδου, Κρατερό Κατσούλη, Ιεροκλή Μιχαηλίδη και Λευτέρη Ζαμπετάκη και μας αποκαλύπτει όλους τους λόγους που το «Για όνομα» έχει όλα τα φόντα να είναι το θεατρικό γεγονός του καλοκαιριού.

Έρχεστε στην Κύπρο για την παράσταση «Για όνομα», την οποία ετοιμάζετε ειδικά για το κυπριακό κοινό. Πώς αισθάνεστε για αυτή τη συνεργασία;

Όταν μου έγινε η πρόταση για να συμμετάσχω σε αυτή την παράσταση που ανεβαίνει αποκλειστικά για το κυπριακό κοινό, χάρηκα πάρα πολύ! Είχα έρθει και πέρσι στην Κύπρο, με την παράσταση «Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες» σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, με την Μίρκα Παπακωνσταντίνου, τον Λευτέρη Ζαμπετάκη και τον Μαρίνο Κόνσολο. Είχαμε περάσει φανταστικά τότε και όταν μου έγινε παρόμοια πρόταση φέτος, ένιωσα μεγάλη ευτυχία! Την Κύπρο την αγαπάω πάρα πολύ. Εισπράττω τόση πολλή αγάπη από τους Κύπριους και κάθε φορά που βρίσκομαι κοντά σας, οπότε είναι μεγάλη μου χαρά που θα έχω ξανά την ευκαιρία να βρεθώ κοντά σας, με έναν τόσο άμεσο τρόπο, όπως είναι η επαφή και η επικοινωνία ενός ηθοποιού πάνω στη σκηνή με το κοινό που κάθεται μπροστά του.

Όπως είπατε, δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεστε στην Κύπρο για παράσταση, τι διαφορετικό έχει αυτή η φορά;

Νιώθω μια άλλη «ενέργεια» αυτή τη φορά. Είναι διαφορετικό το έργο, διαφορετικό το καστ - αυτή τη φορά παίζω μαζί με την Ρένια Λουιζίδου, τον Κρατερό Κατσούλη, τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη και τον Λευτέρη Ζαμπετάκη, που είναι ο μοναδικός απ’ τους ηθοποιούς με τον οποίο έχω συνεργαστεί ξανά. Με όλους τους υπόλοιπους είναι η πρώτη φορά που συναντιόμαστε και, όπως καταλαβαίνετε, νιώθω μεγάλη τιμή που θα βρεθώ στην ίδια σκηνή με αυτά τα ονόματα. Αυτή η δυναμική, θετική ενέργεια οφείλεται, πρέπει να πω, και στον σκηνοθέτη μας, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, που είναι ένας τόσο αγαπημένος και ταλαντούχος άνθρωπος... Στις πρόβες που κάνουμε φαίνεται πως έχουμε φτιάξει μια καλή ομάδα, έχουμε βρει τις χημείες μας, περνούμε τόσο καλά και πιστεύω πως το ίδιο καλά θα περάσουν και όσοι έρθουν να μας δουν στο θέατρο.

Έρχεστε με το έργο «Για όνομα». Πείτε μας τι είναι αυτό το έργο και τι εκτυλίσσεται στη σκηνή.

Να πούμε αρχικά ότι πρόκειται για μια γαλλική κομεντί, οπότε εμείς είμαστε μια παρέα Ελλήνων που υποδυόμαστε μια παρέα... Γάλλων μεσοαστών. Αυτοί οι άνθρωποι είναι φίλοι από τα παιδικά τους χρόνια και γνωρίζονται πάρα πολύ καλά. Η μόνη που είναι «φρέσκια» στην παρέα είναι η δική μου ηρωίδα, η οποία είναι παντρεμένη με τον χαρακτήρα του Κρατερού Κατσούλη. Αυτή, λοιπόν, η παρέα των πέντε έχει μαζευτεί σε ένα σπίτι για να περάσουν μαζί μια βραδιά, όπως κάνουν συχνά. Και όλα αρχίζουν όταν ο σύζυγός μου αποφασίζει να κάνει μια χοντρή φάρσα. «Τσιμπάνε» αμέσως όλοι και ξεκινάει μια μεγάλη συζητήση μεταξύ τους, και μέχρι να ξεκαθαριστεί όλο αυτό που φουντώνει αμέσως, βλέπουμε τους χαρακτήρες να περνάνε από διάφορες προσωπικές και διαπροσωπικές κρίσεις, με ευφάνταστο, χαριτωμένο και κωμικό τρόπο. Μέσα σε όλο αυτό, αποκαλύπτεται κι ένα μυστικό, που θα συνταράξει τους πάντες κι έτσι έχουμε και σε ένα δεύτερο επίπεδο έναν άλλο...μικρο-χαμό. Έχει πραγματικά πολύ γέλιο το «Για όνομα»!

Το έργο έχει ανέβει στην Αθήνα, με άλλους ηθοποιούς, αλλά με τον ίδιο σκηνοθέτη, τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη. Η εμπειρία του, έκανε αλλιώς τα πράγματα αυτή τη φορά;

Πιστεύω πως ναι, καθώς αν γνωρίζεις κάποιο έργο πολύ καλά, μπορείς να εμβαθύνεις σε αυτό ακόμα καλύτερα, να αναδείξεις κι άλλες πτυχές του, ή ακόμα και να το δεις υπό ένα άλλο πρίσμα, που θα το κάνει εντελώς μια διαφορετική παράσταση.

Τι διαμείβεται επί σκηνής; Άνθρωποι συζητάνε, τσακώνονται, βγαίνουν προσωπικά θέματα στην επιφάνεια, αποκαλύπτονται πτυχές του χαρακτήρα τους που δεν ήξεραν οι άλλοι;

Ακριβώς έτσι, από το πουθενά, με ένα χοντρό αστείο, ξεκινάει ανάμεσα στην παρέα των συνδαιτημόνων, μια ας την πούμε λογομαχία, που έχει στοιχεία κοινωνιολογικής και ψυχολογικής ανάλυσης, αλλά με έναν χαριτωμένο τρόπο, γεμάτο σπιρτόζικες ατάκες, που κάνει τους θεατές να είναι σε εγρήγορση και να το διασκεδάζουν.

Οι χαρακτήρες του έργου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύουν τις μεγάλες μερίδες της κοινωνίας; Ο θεατής θα δει σε κάποιον από αυτούς τον εαυτό του ή θα απορροφήσει κάτι από όλους και θα φιλτράρει ό,τι θέλει από τον καθένα για να δει τι θα κρατήσει;

Ναι, βλέπεις μια παρέα φίλων, που είναι στενά συνδεδεμένοι για πολλά χρόνια κι εκεί που τσακώνονται, γελάνε, μετά ξαναπαρεξηγούνται, μετά πάλι το ξεπερνάνε... Δεν μας έχει τύχει όλους μας αυτό; Να βρισκόμαστε με την παρέα μας και να περνάμε καλά... διαπληκτιζόμενοι, αφού ξέρουμε ότι στο τέλος δεν θα παρεξηγηθούμε και θα τα ξαναβρούμε; Τι κάνει, νομίζετε, το έργο αυτό οικουμενικό και σύγχρονο; Τα όσα βγαίνουν από τις συζητήσεις αυτής της παρέας, είναι πράγματα που συζητιούνται σε πολλές παρέες. Είναι ένα έργο που εξυμνεί τη φιλία και για μένα αυτό είναι που κάνει το έργο τόσο γλυκό... Υπάρχει κανείς που να μην θεωρεί τη φιλία σημαντική;

Είστε μια ηθοποιός που το κοινό σας γνώρισε από τα πρώτα χρόνια της καριέρας σας και παρακολουθεί την πορεία σας μέσα από τις συμμετοχές σας σε πετυχημένες σειρές (Γυναίκα χωρίς όνομα, Ήλιος, Κάνε ότι κοιμάσαι). Πώς θα περιγράφατε την πορεία μέχρι τώρα και πως αισθάνεστε στην παρούσα φάση της ζωής σας;

Τυχερή... Ναι, είχα τύχη όταν ανάμεσα από αρκετές άλλες ηθοποιούς επιλέγηκα για τον πρώτο μου ρόλο μου σε σειρά, που ήταν το «Γυναίκα χωρίς όνομα». Όμως, δεν στηρίζομαι στην τύχη. Πρέπει και να βάζουμε λίγο το «χεράκι» μας για να τα καταφέρουμε.

Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα των παραστάσεων ΕΔΩ