Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.

Ζωή να κοιταζόμαστε διαρκώς στα μάτια, μόνοι μέσα σε μια θαυμάσια έρημο. Η παράγκα στο δάσος είναι ευλογία, όπως τα αδέσποτα σκυλιά που σώθηκαν. Η αναμονή είναι βαρετή, μόνη επιθυμία η επιστροφή στην εξοχή που καίγεται. Τυλίγουν τα παιδιά τους με χρωματιστά τραπεζομάντιλα και βγαίνουν στον δρόμο τρέχοντας· η ομορφότερη χώρα –λένε– είναι αυτή όπου ζεις. Δεν ακούγονται καμπάνες, «έχουμε πόλεμο» φωνάζουν. Οι πρόσφυγες κοπάδια· ο στρατός ανήκει –λένε– στον λαό· δεν υπάρχει φαγητό πουθενά. Παγωνιά, πέφτω πάνω στο χιόνι, σπάω, γίνομαι άπειρα μαύρα μικρά πουλιά. Το παιχνίδι μόλις άρχισε, δεν υπόσχομαι τίποτα. Η αβεβαιότητα γίνεται ελπίδα. Αμέτρητα μυτερά στιλέτα καρφωμένα στο στήθος, μείνε κοντά μου κι ας τρέχω σαν άλογο, μείνε κοντά μου κι ας είμαι το άλογο χωρίς κεφάλι. Το θαύμα συμβαίνει τη στιγμή που η απελπισία θριαμβεύει. Τη δύναμη ζητώ να νιώσω σαν φτερό που χορεύει με τον άνεμο. Κλειστά φωτεινά δωμάτια στη μέση μιας θάλασσας που αδειάζει, καθώς ο μίζερος κόσμος ενώνεται ξανά.

Η Δάφνη Νικήτα γεννήθηκε στη Λευκωσία. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο University of Kent (BA Ηonors) και στο Goldsmiths’ College, University of London (MA). Διευθύνει το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος. Συνεργάστηκε με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου ως παραγωγός πολιτιστικών προγραμμάτων. Έχει γράψει μελέτες και κριτικά σημειώματα για το έργο πολλών καλλιτεχνών και έχει επιμεληθεί εκθέσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Το 2009 προσκλήθηκε και συμμετείχε στη δράση «Making words», η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 53ης Μπιενάλε Τέχνης της Βενετίας, με επιμελητές τους Daniel Birnbaum και Evgeny Bunimovich. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στην Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, σε ποιητική δράση. Σε ποίησή της βασίστηκαν τρεις ζωντανές περφόρμανς, που παρουσιάστηκαν στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» (Αθήνα, Σεπτέμβριος 2012), στο ΚΣΤ Διάτοπος (Λευκωσία, Φεβρουάριος 2017) και στη Λεβέντειο Πινακοθήκη (Λευκωσία, Ιανουάριος 2020). Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές Μπουκάλια από το ίδιο άρωμα (Εκδόσεις Εν Tύποις, Λευκωσία 1999), Το βροχερό βαγόνι (Eκδόσεις Το Ροδακιό, Αθήνα 2007), Η περιπέτεια της Μπέττυ και άλλα ποιήματα (Eκδόσεις [.poema..], Αθήνα 2009), Μαύρα σκυλιά (Eκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2015), Το δέντρο που ανατέλλει (Eκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2018), Το μπλε δείπνο (Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2020). Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Το 2022 τιμήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού για τη συνεισφορά της στην προώθηση και καλλιέργεια του ελληνικού πολιτισμού.