Καφενεία που παραμένουν ίδια στον χρόνο.

Μερικά από αυτά συνεχίζουν να μας σερβίρουν νοσταλγικό καφέ με άρωμα της παλιάς Κύπρου, ενώ κάποια άλλα μετατράπηκαν σε ταβερνάκια και άλλαξαν ιδιοκτήτες, με τους χώρους εντούτοις να παραμένουν ίδιοι και να μας ταξιδεύουν σε εποχές άλλες, τότε όπου όλα ήταν πιο απλά και πιο αυθεντικά. 

Καφενείο Χαράτσι

Θεωρείται ένα από τα μακροβιότερα καφενεία της Λευκωσίας μιας και πρωτοάνοιξε την δεκαετία του 1930. Μπορεί έκτοτε να άλλαξε ιδιοκτήτη και ονομασία ωστόσο η πόρτα τα παράθυρα και η ροδιά παραμένουν ίδια όπως και τότε.  Βρίσκεται στην οδό Λιδίνης, στο αδιέξοδο δίπλα στην «πράσινη γραμμή» στην παλιά Λευκωσία. Με το μπράντι σάουρ να είναι η σπεσιαλιτέ του μαγαζιού, εδώ θα έρθεις να αράξεις και να ακούσεις ωραία μουσική να παίζει στο βάθος, σε ένα περιβάλλον καλλιτεχνίζον και σε μια ιστορική περιοχή.

Kαφενείο «Η πλατεία»

Το Καφενείο η Πλατεία βρίσκεται στο χωριό Βουνί της επαρχίας Λεμεσού και λειτουργεί 115 χρονια. Τα τελευταία χρόνια λόγω της έντονης ανάπτυξης που παρουσιάζει το χωριό έχει καταστεί ως το απόλυτο και ένα από τα πιο ινσταγκραμικα hot spot της κυπριακής υπαίθρου. Στην « Πλατεία» θα πιείτε μερακλήδικο κυπριακό, φρέσκια λεμονόδα, μπύρες και θα φάτε νόστιμα γλυκά όπως μπακλαβά και γαλακτομπούρεκο, ενίοτε και μαχαλεπί.

Tρία φανάρια

Το κλασικό παραδοσιακό καφενείο- ζαχαροπλαστείο της Λευκωσίας λειτουργεί από το 1952. Κρατάει το άρωμα του παρελθόντος με παραδοσιακά γλυκά ταψιού και αλμυρά, σερβίρει βεβαίως καφέδες και ροφήματα. Το σαββατοκύριακο απλώνει τα τραπεζάκια του στην πλατεία, που γεμίζει με νεαρόκοσμο και οικογένειες.

Η φωλιά του Δράκου

Λειτουργούσε πριν από πάρα πολλά χρόνια σαν τουρκοκυπριακό καφενείο. Το 1977 το ανέλαβε ο Μιχάλης Δράκος μέχρι το 1997 όπου τα εγγόνια του το πήραν με την σειρά τους και το μετέτρεψαν σε μεζεδοπωλείο. Προς τιμήν του πρόσφυγα παππού το ονόμασαν η φωλιά του Δράκου.

Ταβερνάκι το Παραδοσιακό

Σε ένα 100 και πλέον χρόνων σπίτι με καμάρες, που θυμίζει παλιό παραδοσιακό κυπριακό καφενείο, μπορείς να καθίσεις είτε στον ηλιακό, είτε στο δίχωρο, είτε στην ωραία αυλή, ακόμα και δίπλα στη ξυλόσομπα (τον χειμώνα) και να απολαύσεις τον πλούσιο μεζέ σχάρας που βγάζει ο Κώστας από την κουζίνα. Το λιβανέζικο που έρχεται στο τέλος θα σε γλυκάνει, αφήνοντάς σου την καλύτερη ανάμνηση από τα Πέρα.