Ο πολυβραβευμένος Κύπριος σεφ, ο οποίος αποτελεί έναν από τους καλύτερους πρεσβευτές της κυπριακής κουζίνας στο εξωτερικό, στο πλαίσιο ενός συνεδρίου και συγκεκριμένα μιας συζήτησης με τίτλο «Creating Experiences: From Gastronomy to Arts & Nature», εκθείασε για άλλη μια φορά τα κυπριακά προϊόντα και την κυπριακή γαστρονομία.

Ανάμεσα, λοιπόν, στα πολύ ενδιαφέροντα που ακούστηκαν από τους εισηγητές στο συνέδριο της Hermes Airports με τίτλο «Beyond Sun and Sea», με δεκάδες ιδέες για το πώς θα καταφέρουμε να καταστήσουμε την Κύπρο έναν προορισμό ιδανικό για όλες τις εποχές του χρόνου, ήταν και η συζήτηση που αναφέρουμε στην εισαγωγή του άρθρου. Την εν λόγω συζήτηση συντόνιζε ο Διευθύνων Σύμβουλος της SppMedia, Δημήτρης Λοττίδης, ενώ σε αυτή συμμετείχαν η Υφυπουργός Πολιτισμού Δρ. Βασιλική Κασσιανίδου, η Επίτροπος Περβάλλοντος Αντωνία Θεοδοσίου, ο Κύπριος σεφ Χριστόφορος Πέσκιας και ο οινοπαραγωγός Σοφοκλής Βλασσίδης, από το ομώνυμο οινοποιείο στο Κοιλάνι.

Οι πέντε ομιλητές είχαν μια πολύ ωραία συζήτηση στο πλαίσιο του πώς θα μπορούσε η Κύπρος να προσφέρει ουσιαστικές εμπειρίες στους επισκέπτες μέσω του πολιτισμού, της φύσης, αλλά και της γαστρονομίας.

Σε ότι αφορά στον Χριστόφορο Πέσκια, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, επανέλαβε για άλλη μια φορά την άποψη πως «η κυπριακή κουζίνα είναι η πιο σημαντική τοπική κουζίνα της Ελλάδας». Και αυτό, όπως επεσήμανε, λόγω της γεωγραφικής θέσης της Κύπρου και των επιρροών που είχαμε ως λαός, αφού «στην κατεξοχήν μεσογειακή κουζίνα μας, έχουμε αφομοιώσει παραδοσιακές συνταγές με προέλευση από τον Λίβανο, τη Συρία, την Αίγυπτο και την Ελλάδα».

Μιλώντας με τα καλύτερα λόγια για την κουζίνα που ο ίδιος ανέδειξε στην Ελλάδα με τον πιο ουσιαστικό τρόπο, σημείωσε πως «οι προοπτικές της είναι ατελείωτες. Απλώς καμιά φορά έχoυμε το κόμπλεξ και θέλουμε να τρώμε Gouda το πρωί και όχι δικά μας πράγματα. Πρέπει να φύγουμε από αυτό το πράγμα και να καταλάβουμε την αξία αυτού που έχουμε… Στην Ελλάδα κάναμε πουρέ κολοκάσι, τους μάθαμε την κολοκοτή ή ακόμα και τον κόλιανδρο, που τον ήξεραν σαν ασιατικό συστατικό και όχι ως κυπριακό».

Σε άλλη ερώτηση για το αν ο τουρισμός θα τονίσει την ανάγκη για την ανάπτυξη της γαστρονομίας ή αν η γαστρονομία θα φέρει τους τουρίστες, αλλά και πώς διαμορφώνεται σήμερα στην Αθήνα ο γαστρονομικός χάρτης, ο Χριστόφοτος Πέσκιας μίλησε αρχικά για τα μεγάλη βήματα που έκανε η ελληνική γαστρονομία μέσα στην κρίση. «Φύγαμε από το ριζότο, τους αστακούς και το μοσχαρίσιο φιλέτο, διότι αναγκαστήκαμε να δουλεύουμε πιο οικονομικά και πιο δημιουργικά. Φύγαμε από τον αστακό και πήγαμε στον γαύρο και στη σαρδέλα. Δεν είναι κακός ο αστακός, απλώς θέλω να πω ότι γαστρονομία ενός τόπου δεν είναι μόνο τα ακριβά υλικά. Η κρίση έβγαλε πολλούς μάγειρες πιο δημιουργικούς, πιο ποιοτικούς και πιο τοπικούς». Και συμπλήρωσε: «Ο κόσμος ψάχνει καινούργιες εμπειρίες. Δεν χρειάζεται δηλαδή να έρθουν να φάνε ένα πράγμα που τρώνε κάθε μέρα στη χώρα τους ή ένα κρασί που πίνουν στη χώρα τους. Ας πιούνε ένα κυπριακό κρασί, ας φάνε μια κολοκοτή ή ένα παστέλι χαρουπόμελο, που πλέον εγώ δυσκολεύομαι να το βρω».

Τι νομίζετε ότι χρειάζεται να γίνει για την ανάπτυξη της γαστρονομίας της χώρας, ρωτά λίγο πριν το τέλος της συζήτησης ο Δημήτρης Λοττίδης Με αφορμή τη συγκεκριμένη ερώτηση, όλοι οι παρευρισκόμενοι στην κατάμεστη αίθουσα του Hilton άκουσαν εκ νέου τον Κύπριο σεφ να εκθειάζει μεταξύ άλλων την κολοκοτή, χαρακτηρίζοντάς διαμάντι της γαστρονομίας.

«Χρειάζεται να δοθεί μεγαλύτερη σημασία στην πρώτη ύλη. Εμένα πάντα με απογοητεύει όταν ένα προϊόν που έχει γάλα αγελάδας μπορεί να ονομάζεται χαλούμι. Θα ήθελα επίσης να δω καλύτερο χοιρομέρι, καλύτερη τσαμαρέλλα. Έχουμε πολλά και σπουδαία τοπικά προϊόντα, απλώς πρέπει να τα αναδείξουμε και να τα αναπτύξουμε. Και να καταλάβουμε ότι οι επισκέπτες θα το αγκαλιάσουν αν εμείς το πιστέψουμε. Γιατί θεωρώ ότι δεν το πιστεύουμε. Δεν ξέρω έστω ένα ξενοδοχείο προσφέρει στο μενού του σαλιγκάρια, καραόλους δηλαδή, με πιλάφι; Ενώ στη Γαλλία και το δείχνουν και το διαφημίζουν. Νιώθουμε ότι είμαστε κατώτεροι, ενώ δεν είμαστε. Έχουμε πράγματα που είναι διαμάντια. Η κολοκοτή θεωρώ ότι είναι διαμάντι της γαστρονομίας, ένα πολύ χαρακτηριστικό κυπριακό προϊόν, και δεν το βρίσκεις πουθενά. Άμα πιστέψουμε εμείς τη δική μας γαστρονομία θα την πιστέψουν και οι άλλοι».