Της Αφροδίτης Δερματά

Είναι Κυριακή. Η μέρα προμηνύεται καυτή και αποφασίζουμε να μην ακολουθήσουμε τους… “μυρίους” στην κάθοδο τους στην παραλία αλλά να ανέβουμε τα βουνά, έτσι για την αλλαγή.

Πρωί- πρωί με τη δροσιά (38 °C) μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και τραβάμε την ανηφόρα. Όσο ανεβαίνουμε στο βουνό, η φύση πρασινίζει και νιώθουμε τον φρέσκο αέρα του δάσους να δροσίζει το βλέμμα μας. Περίπου μιάμιση ώρα μετά κάνουμε βόλτα στην πλατεία Τρόοδους αναπνέοντας καθαρό οξυγόνο και απολαμβάνοντας παγωτό χωνάκι. Διότι, πώς αλλιώς να αντέξεις το 40λεπτο περπάτημα μέχρι τα Καληδόνια αν δεν έχεις πάρει ενέργεια. Η διαδρομή κατά μήκος του ρυακιού είναι υπέροχη και ο ήχος του νερού σε συνδυασμό με τις καταπράσινες φυλλωσιές δημιουργούν μια αίσθηση χαλάρωσης και ηρεμίας. Το ντους στον καταρράκτη είναι απλά αναζωογονητικό και δικαιώνει αναμφίβολα την υπερ-προσπάθεια της ανάβασης.

Μετά τον άθλο της ανάβασης, βέβαια, η όρεξη ανοίγει και όλοι οι δρόμοι οδηγούν στις Πλάτρες… Εντοπίζουμε ταβέρνα με αυλή και αρχίζουμε με παγωμένα νερά και μπίρες. Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού το οφτό κλέφτικο που διαφημίζει με πάθος η ιδιοκτήτρια, καθώς μας ενημερώνει για το μενού. Μιας και βρισκόμαστε στο βουνό αποφασίζουμε να «την δούμε» λίγο πιο παραδοσιακά και …yes we do, συμφωνούμε να «γλυκάνουμε» τον ουρανίσκο μας με ένα οφτό κλέφτικο σκέτο “λουκούμι” που ήρθε «αγκαζέ» με οφτές πατάτες αλλά και τρεις μερίδες πατάτες τηγανητές για τους μερακλήδες της παρέας.

Κι ενώ το οφτό λιώνει στο στόμα, οι τηγανητές πατάτες θύμιζουν πολύμασημένη τσιχλόφουσκα. Μα κατεψυγμένες προτηγανισμένες πατάτες σε παραδοσιακή ταβέρνα του βουνού; Γαστρονομικό έγκλημα. Η φίλη μου η Αλεξάνδρα (γνωστή γαστροεγκληματολόγος) τολμάει να διαμαρτυρηθεί ευγενικά. Μάταια, όμως, η ιδιοκτήτρια γυρίζει την πλάτη της επιδεικτικά αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο πελάτης -στην εν λόγω ταβέρνα- δεν έχει δίκαιο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την φίλη Αλεξάνδρα, στην Ελλάδα, έχουν απαγορευτεί οι κατεψυγμένες προτηγανισμένες πατάτες σε εστιατόρια που δεν είναι ταχυφαγεία. Κάτι που, αν ισχύει, θα πρέπει ίσως να εφαρμοστεί και εδώ. Όπως και να έχει, οι μαγαζάτορες κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουν ότι μπορεί η προκάτ πατάτα να αποτελεί την εύκολη λύση, εντούτοις, ο πελάτης φεύγει απογοητευμένος. Kαι όταν ο πελάτης φύγει πολύ δύσκολα επιστρέφει.