Στην παράσταση «Για όνομα», που ανεβαίνει αποκλειστικά για το κυπριακό κοινό, από Έλληνες ηθοποιούς και σκηνοθέτη, πρωταγωνιστεί, μαζί με τους Ιεροκλή Μιχαηλίδη, Ρένια Λουιζίδου, Ντόρα Μακρυγιάννη και Λευτέρη Ζαμπεράκη, ο Κρατερός Κατσούλης. Ο ηθοποιός, που υποδύεται τον χαρακτήρα που πετάει τη... σπίθα για να πάρει «φωτιά» η όλη ιστορία, μας μιλάει για το έργο αυτό, τι μηνύματα θέλει να δώσει στον θεατή και πώς πετυχαίνει με ξαφνικές ανατροπές να προκαλεί ταυτόχρονα γέλιο και συγκινήσεις.

Σας πετυχαίνουμε σε περίοδο έντονων προβών για την παράσταση «Για όνομα», που ανεβάζετε μαζί με τους Ιεροκλή Μιχαηλίδη, Ρένια Λουιζίδου, Ντόρα Μακρυγιάννη και Λευτέρη Ζαμπετάκη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, αποκλειστικά για το κυπριακό κοινό. Πώς είναι οι πρόβες, τι κλίμα επικρατεί και ποια η προαίσθησή σας για την παράσταση;

Κατ’ αρχάς είναι με μεγάλη μας χαρά που θα έρθουμε στην Κύπρο με αυτή την παράσταση, την οποία αγαπήσαμε πολύ από την πρώτη στιγμή και γι’ αυτό ίσως, απαντώντας στο ερώτημά σας, θα σας πω πως περνούμε πολύ ωραία στις πρόβες, το διασκεδάζουμε και γελάμε και η δική μου προαίσθηση για την παράσταση είναι πως και το κοινό που θα έρθει να μας δει θα περάσει καταπληκτικά! Είμαστε μια πολύ αγαπημένη και δεμένη ομάδα συναδέλφων, που είμαστε και φίλοι μεταξύ μας, και όσο κοντεύουν οι μέρες περισσότερο ανυπομονούμε να έρθουμε να παρουσιάσουμε την παράστασή μας στην Κύπρο.

Πώς προέκυψε η δική σας συνεργασία και τι σας έκανε να θελήσετε να είστε μέρος αυτού του θίασου;

Βασικά, στην αρχή της φετινής χρονιάς είχα αποφασίσει να μην κάνω κάποια συνεργασία στο θέατρο ή στην τηλεόραση, προκειμένου να επικεντρωθώ στα δικά μου επιχειρηματικά πρότζεκτ. Μόλις συνειδητοποίησα ότι η περίοδος αυτή είχε ολοκληρωθεί, ήρθε η πρόταση για να συμμετάσχω στο «Για όνομα». Ήταν μια ελκυστική πρόταση για μένα να συνεργαστώ με ανθρώπους που γνωρίζω, αγαπώ, εμπιστεύομαι, σέβομαι και θαυμάζω, έτσι με μεγάλη μου χαρά δέχτηκα να είμαι μέρος του όμορφου αυτού θιάσου.

Η προοπτική να έρθετε στην Κύπρο σε ένα δεκαήμερο έντονων παραστάσεων –κάποιες από αυτές διπλές σε μια μέρα– πώς είναι στο μυαλό σας; Πώς φαντάζεστε τις παραστάσεις μπροστά στο κυπριακό κοινό;

Δίχως δεύτερη σκέψη λέω μακάρι να ήταν... περισσότερες! Μακάρι να είχαμε την ευκαιρία να μείνουμε περισσότερο στην Κύπρο, να κάνουμε περισσότερες παραστάσεις και να βρεθούμε κοντά με ακόμα περισσότερο κόσμο. Με μεγάλη χαρά ερχόμαστε και όπως είπα και πριν... ανυπομονούμε!

Για σας θα είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή εμπειρία, καθώς δεν έχετε έρθει ξανά στην Κύπρο για παραστάσεις...

Είναι αλήθεια αυτό, αλλά να σας πω πως έχω πάρει μια γεύση από το νησί και τον κόσμο του, από την εμπειρία των πολλών εβδομάδων που πέρασα εκεί, στο πλαίσιο γυρισμάτων για την κυπριακής παραγωγής ταινία «Το πουλί της Κύπρου» στην οποία συμμετείχα. Όλοι οι φίλοι συνάδελφοι που έχουν έρθει στην Κύπρο για παραστάσεις, μιλάνε με τα καλύτερα λόγια για το κυπριακό κοινό και από την εμπειρία μου, είμαι σίγουρος ότι θα έχουμε μπροστά μας ένα θερμό, φιλόξενο και γεμάτο θετική ενέργεια κοινό.

Πώς θα περιγράφατε το «Για όνομα», από τη δική σας εμπειρία μέσα από τις πρόβες;

Στο «Για όνομα» βλέπουμε μια συνάντηση πέντε ανθρώπων, που είναι για πάρα πολλά χρόνια φίλοι, στη διάρκεια της οποίας και με αφορμή κάποια πειράγματα, δημιουργούνται συζητήσεις, μέσα από τις οποίες βγαίνουν στην επιφάνεια οι διάφορες αντιλήψεις, πεποιθήσεις και απόψεις του καθενός. Θα έλεγα ότι θυμίζει λίγο τα δικά μας ελληνικά κυριακάτικα ή γιορτινά τραπέζια, όπου μαζεύεται η οικογένεια, συγγενείς και φίλοι, και οι συζητήσεις μεταξύ τους θα περάσουν από διάφορες στιγμές: θα υπάρξουν μικροεντάσεις, γέλια, συγκινήσεις, χαρές, θα γίνει και κανένας μικροτσακωμός, αλλά στο τέλος όλοι αποχωρίζονται το ίδιο αγαπημένοι και μονιασμένοι όσο πριν. Στο «Για όνομα», θα έλεγα, ότι θα δούμε μια αντίστοιχη συνθήκη, όπου πράγματα θα λέγονται για να πειράζει ο ένας τον άλλο, μέσα στο ασφαλές πλαίσιο μιας μεγάλης, πολύχρονης και γεμάτης αγάπη φιλία.

Με πολλούς από τους ηθοποιούς έχετε ξανασυνεργαστεί. Τι ξεχωριστό φέρνει ο καθένας στη συνολική χημεία του έργου;

Κατ’ αρχάς είναι ο σκηνοθέτης μας, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, ένας εξαίρετος ηθοποιός, σκηνοθέτης και φίλος. Οι άλλοι ηθοποιοί είναι ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης και η Ρένια Λουιζίδου, που αποτελούν το ένα ζευγάρι, η Ντόρα Μακρυγιάννη που είναι η δική μου σύντροφος στο δεύτερο ζευγάρι και τέλος ο Λευτέρης Ζαμπετάκης, που έρχεται στην παρέα μόνος του. Καθένας αποδίδει τον ρόλο του με τρόπο τόσο μοναδικό, που σε κάνει να πιστεύεις ότι παρακολουθείς μια παρέα «πραγματικών» φίλων σε μια τυπική συνάντησή τους, ένα σαββατόβραδο.

Μια παρέα φίλων, αλλά προσεκτικά κτισμένοι χαρακτήρες, ώστε να αποδίδουν μέσα από τα λεγόμενά τους και το σοβαρό αλλά και το αστείο που θέλει να πει ο συγγραφέας...

Ναι, διαπιστώνουμε ότι η συμπεριφορά του κάθε χαρακτήρα είναι συνδεδεμένη με το δικό του υπόβαθρο. Ο Πιερ και η Ελιζαμπέτ (Ιεροκλής Μιχαηλίδης και Ρένια Λουιζίδου) είναι διανοούμενοι, άνθρωποι της γλώσσας και των γραμμάτων, ενώ ο Βικτόρ και η Άννα (εγώ και η Ντόρα Μακρυγιάννη) είναι πιο τεχνοκράτες, άνθρωποι της σύγχρονης ζωής, της τεχνολογίας. Και τέλος ο Κλοντ, που είναι μουσικός, παίζει σε φιλανθρωπική ορχήστρα και είναι άνθρωπος της τέχνης. Σε οτιδήποτε συμβεί και οτιδήποτε λεχθεί, υπάρχουν πολλές αναφορές από το παρελθόν τους, την πορεία και την ιστορία τους, έτσι ο θεατής παρακολουθώντας το έργο είναι από την αρχή σε θέση να καταλάβει ποιος είναι ποιος, τον τρόπο σκέψης του, τις ιδέες και τις απόψεις του.

Ο δικός σας χαρακτήρας, πάντως, είναι αυτός που δίνει τη «σπίθα» για να ξεκινήσει η υπόθεση του έργου. Πείτε μας λίγο γι’ αυτό, για την αρχή του έργου…

Χωρίς να αποκαλύπτουμε την ιστορία αυτή, η επιλογή του συγκεκριμένου χαρακτήρα και του συγκεκριμένου «τρικ», ας το πούμε έτσι, από τον συγγραφέα για κάτι που είναι κοινώς και ευρέως αποδεκτό και σοβαρό, είναι ένα πολύ ευφυές εύρημα, για να μπορέσει να γίνει η ανατροπή και να μπορέσουν να ειπωθούν διάφορα επιχειρήματα και απόψεις, με τα οποία ο θεατής άλλοτε συμφωνεί, άλλοτε διαφωνεί, αλλά πάντα με έναν πρωτότυπο ψυχαγωγικό και κωμικό τρόπο.

Οι συνδαιτημόνες του χαρακτήρα σας είναι φίλοι του χρόνια, άρα τους γνωρίζει πολύ καλά. Έχουν μαζευτεί σε ένα σπίτι για να περάσουν τη βραδιά τους. Νομίζετε ότι κατά κάποιο τρόπο περίμενε ότι θα… πάρουν μπαρούτι και θα ξεκινούσε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μεταξύ τους;

Το ενδιαφέρον στο «Για όνομα» είναι ότι πρόκειται για ένα έργο με πάρα πολύ έξυπνο χιούμορ, μεγάλες ευαισθησίες, έντονες συγκινήσεις που είναι σε όλη τη διάρκειά του πολύ αστείο. Είναι αστείο γιατί γίνονται ξαφνικά οι ανατροπές, λέγονται ξαφνικά τα επιχειρήματα και παρότι οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζονται για πολλές δεκαετίες, καταλαβαίνουν ότι ακόμα υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζει ο ένας για τον άλλον. Τίποτα δεν είναι προβλεπόμενο κι αυτό είναι που κάνει το «Για όνομα» και πάρα πολύ ενδιαφέρον.

Τι θέλει να μας «πει» στην ουσία το έργο αυτό;

Το «Για όνομα» είναι ένα έργο, μια κωμωδία, που μιλάει για τη σημαντικότητα της αγάπης. Και το πόσο σημαντικό είναι να μπορούμε οι άνθρωποι να αγαπάμε. Ανεξάρτητα με το τι λέγεται, πώς λέγεται, πότε λέγεται, το πιο σημαντικό στις σχέσεις των ανθρώπων είναι η αγάπη. Ακόμα κι όταν υπάρχουν πράγματα που δεν μας «βολεύουν», που δεν είναι της αρεσκείας μας, που δεν είναι αυτά που θέλαμε εμείς, που δεν είναι δικές μας επιλογές, όμως εφόσον είναι από πρόσωπα που αγαπάμε, οφείλουμε να τα κατανοήσουμε, να τα αποδεχτούμε, να τα αγκαλιάσουμε. Χωρίς να θέλω να αποκαλύψω πώς θα οδηγηθούμε στο φινάλε, το έργο τελειώνει με μια λύτρωση, μια αποκατάσταση και μια αναγνώριση της σημαντικότητας των σχέσεων όλων μεταξύ τους. Υπάρχει ένα happy end, αλλά σίγουρα πιο ενδιαφέρον και πιο ουσιαστικό από το ανάλαφρο «κι έζησαν αυτοί κι εμείς καλύτερα».

Τι υπάρχει στον ορίζοντα σε ό,τι αφορά στα επαγγελματικά σας, μετά το «Για όνομα»; Θα επιστρέψετε στα θεατρικά ή τα τηλεοπτικά πράγματα;

Ναι, μετά το «Για όνομα» θα συνεχίσω με θέατρο, καθώς θα συμμετάσχω στην παράσταση που θα ανεβεί μόνο για το καλοκαίρι στην Αθήνα, «Ο παππούς έχει πίεση», της Δήμητρας Παπαδοπούλου. Για την επόμενη σεζόν υπάρχουν συζητήσεις για τηλεόραση, που αφορούν και σε μυθοπλασία, αλλά και άλλα τηλεοπτικά πρότζεκτ.

Δείτε αναλυτικά το πρόγραμμα των παραστάσεων ΕΔΩ