Με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης για παιδιά «Στην Μπουκλοχώρα», ο Μάρκος Ιούλιος Δρουσιώτης, ο οποίος σκηνοθέτησε, έγραψε το κείμενο και πρωταγωνιστεί, μάς μιλά για όλα τα δυνατά μηνύματα που βγαίνουν από το συγκεκριμένο έργο.

Πρόκειται όπως μας λέει για μια όμορφη θετική ιστορία που αγγίζει με πολύ λεπτό τρόπο τον παιδικό καρκίνο. Το έργο δίνει ένα αισιόδοξο μήνυμα για τη Ζωή και δείχνει πόσο σημαντικό είναι να παλεύουμε υπερνικώντας όποιο εμπόδιο βρεθεί μπροστά μας στην πορεία μας. Η Ζωή, το κορίτσι της ιστορίας, παλεύει και νικάει το κακό και είναι έτοιμη για νέο ξεκίνημα στη ζωή της. Αξίζει να σημειωθεί παρόλα αυτά πως η λέξη καρκίνος δεν αναφέρεται ποτέ στο κείμενο της παράστασης.

Πώς εμπνεύστηκες μια παράσταση για παιδιά με θέμα τον καρκίνο;

Χμ… Δεν ήταν ακριβώς έμπνευση για τη συγκεκριμένη θεματολογία. Και επίσης δεν είναι ακριβώς το κεντρικό θέμα. Είναι μέρος του θέματος, μπορώ να πω. Προέκυψε και είπα «γιατί όχι;». Πριν δύο χρόνια γνώρισα δύο νηπιαγωγούς, φίλες μου πια. Είχαν δει παράστασή μου στο νηπιαγωγείο τους και μου έδωσαν μια συλλογή παραμυθιών που είχαν γράψει και μου είπαν αν θα ήθελα να το ανεβάσω σε θεατρική παράσταση. Ήταν η συλλογή παραμυθιών «ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ». Το οποίο έγινε θεατρική παράσταση και έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2023. Ένα έργο το οποίο αγαπήθηκε πολύ και μετά ήδη πάνω από 120 παραστάσεις. Έργο για το οποίο χαίρομαι πολύ που έκανα τελικά, για πολλούς λόγους. Πρώτο, μαζί με την παράσταση, πουλώντας τα παραμύθια μαζεύουμε χρήματα για παιδιά δύο οικογενειών που έχασαν τους γονείς τους. Χαιρόμαστε διότι ανταποκρίνεται θετικά σε αυτή την προσπάθεια πολύς κόσμος. Και δεύτερο, για τα μηνύματα που δίνω στα παιδιά μέσα από αυτά τα έργα. Να βρίσκουν τρόπους να κάνουν την αδυναμία τους δύναμη, όπως επίσης και το πόσο σημαντικό είναι να μην εμπιστεύονται ενήλικες αγνώστους και να θέτουν με αυτό τον τρόπο τον εαυτό τους σε κίνδυνο. Αυτή ήταν η αρχή της συνεργασίας μας με τη Μαρία Κρεμμαστού και την Άντρη Κρητικού. Και ερχόμαστε στην ΜΠΟΥΚΛΟΧΩΡΑ! Θέλαμε στο Θέατρο Μασκαρίνι να κάνουμε μια παράσταση για την περίοδο των Χριστουγέννων. Πήρα τις κοπέλες και τις ρώτησα αν είχαν κάποιο άλλο παραμύθι να διαβάσω για να δω αν μπορώ να το ανεβάσω! Και μου έδωσαν το παραμύθι «Στην Χώρα των Μπούκληδων». Μου άρεσε το όλο θέμα, το διασκεύασα για να ανέβει στη σκηνή και είναι σχεδόν έτοιμο να παρουσιαστεί στο κοινό.
 

Ο σχετικά πρόσφατος χαμός της μητέρας σου από καρκίνο ήταν καταλυτικός για την επιλογή του θέματος;

Δυστυχώς έζησα από πολύ κοντά αυτή την αρρώστια. Από την εφηβεία μου. Έχασα και τον πατέρα μου από καρκίνο τότε. Μετά τον αδελφό του πατέρα μου. Και τη μητέρα μου πριν δύο χρόνια, από τον ίδιο ακριβώς καρκίνο. Δυστυχώς έζησα από κοντά και τον παιδικό καρκίνο, με παιδί φιλικής οικογένειας. Είναι ένα θέμα που με αγγίζει, ναι. Θέλω να δώσω δύναμη, κουράγιο και αισιοδοξία σε ανθρώπους που τον συναντούν στη ζωή τους. Στους στίχους των τραγουδιών έγραψα λόγια που μου έλεγε η μητέρα μου την περίοδο της θεραπείας της. Περάσαμε και οι δύο μαζί εκείνη την περίοδο με αισιοδοξία και δύναμη! Αυτό θέλω και για όλους όσοι το αντιμετωπίζουν και όσους είναι εκτός, αν μπορούν να είναι δίπλα σε τέτοιες οικογένειες.
 

Γιατί επιλέγεις να μην αναφέρεις καθόλου τη λέξη καρκίνος στο κείμενο της παράστασης;

Δεν υπάρχει λόγος να αναφερθεί η λέξη. Ο ενήλικας και το παιδί που είναι ενημερωμένο για το θέμα, θα καταλάβει ακριβώς για ποιο θέμα μιλάμε. Θα έρθουν παιδάκια που θα δουν την παράσταση και θα φύγουν χωρίς να καταλάβουν ότι η ηρωίδα του έργου μας, η Ζωή, πέρασε αυτή την ασθένεια. Τα παιδιά που είναι εξοικειωμένα ή ενημερωμένα από τους γονείς τους για το θέμα θα καταλάβουν. Τα υπόλοιπα παιδιά δεν υπάρχει λόγος να σοκαριστούν με μια τέτοια πληροφορία, αν οι γονείς τους δεν θέλουν. Άλλωστε, τα παιδιά θα έρθουν να περάσουν όμορφα στην παράσταση. Η μόνη αναφορά που γίνεται είναι ότι η Ζωή ήταν σε ένα δωμάτιο που της έδιναν ένα πολύχρωμο υγρό που του αρέσει να εξαφανίζει τα μαλλιά για λίγο καιρό. Έχασε για λίγο καιρό τα χαμόγελα των παιδιών, το γαλάζιο της θάλασσας, το φως του ήλιου, αλλά νίκησε και είναι πάλι καλά έτοιμη να δεχτεί πίσω ξανά τις όμορφες μπούκλες της. Αυτό που θέλουμε να γίνει με όλα τα παιδιά που αντιμετωπίζουν αυτό το κακό. Κάποιο παιδί που έχει την αρρώστια και θα δει την παράσταση, θα νιώσει όμορφα βλέποντας μέσα από τη Ζωή τον εαυτό του και θα περιμένει την ώρα που κι αυτό θα νικήσει τον καρκίνο.

Χάρηκα πολλές φορές που είχα ακούσει τον αντίκτυπο που είχε μια παράσταση σε παιδιά. Μέσα από τις παραστάσεις μας παιδιά ξεπέρασαν φοβίες τους, είδαν με άλλο μάτι κάποια πράγματα, έμαθαν μαθήματα ζωής, καλής συμπεριφοράς και άλλα πολλά!

4 more

Τι είναι αυτό που σε προβλημάτισε περισσότερο γράφοντας το κείμενο;

Οι προβληματισμοί ήταν πάρα πολλοί. Είναι ένα θέμα που πρέπει να προσέξεις πολύ πώς να το παρουσιάσεις στα παιδιά. Και στα παιδιά που δεν έχουν ζήσει κάτι τέτοιο, αλλά και στα παιδιά που το ζουν. Δεν θέλω να έχει κάτι που θα ενοχλήσει κανέναν.
 

Ανάμεσα στους συντελεστές, υπάρχει και μια συμβουλευτική ψυχολόγος. Ποιος ο ρόλος της;

Ο ρόλος της είναι ακριβώς αυτό που με ρώτησες πριν. Έπρεπε να μιλήσω με κάποιον για τους προβληματισμούς μου. Για το πώς πρέπει να παρουσιαστεί ένα τέτοιο θέμα σε παιδιά. Και προχώρησα βάσει των συμβουλών της ψυχολόγου. Εκτός από τη ψυχολόγο, έχω μιλήσει και με πατέρα οικογένειας που το παιδί τους πέρασε από την παιδο-ογκολική πτέρυγα του Μακάριου Νοσοκομείο, με αντιπροσώπους της πτέρυγας εκεί και με άλλους ούτως σώστε να ξέρω και πώς πρέπει να παρουσιαστεί σε εκείνα τα παιδιά και εκείνες τις οικογένειες. Το έργο θα παρουσιαστεί και δωρεάν μέσα στο νοσοκομείο για τα παιδιά που νοσηλεύονται. Η παράσταση θα εγκριθεί και από το Υπουργείο Παιδείας για παρουσίαση σε παιδιά
 

Σε ποιες ηλικίες απευθύνεστε;

Στα έργα μας γενικώς προσπαθούμε να βάζουμε στοιχεία που καλύπτουν όλες της ηλικίες, έτσι ώστε να να περάσουν όλοι όμορφα. Από βρέφη μέχρι τον ενήλικα γονιό ή δάσκαλο που θα φέρει το παιδί του να μας παρακολουθήσει. Πρέπει και αυτός να περάσει ωραία στην παράσταση! Υπάρχει ζωντάνια, χρώμα, τραγούδια, χιούμορ που θα αρέσουν στα μικρά παιδιά και στα πιο μεγάλα. Ο πιο μικρός μας θεατής που μας είδε σε παράσταση ήταν μόλις 8 μηνών. Και η παράσταση απευθύνεται σε παιδιά μέχρι 12 χρονών. Αλλά, όπως σας είπα, το συγκεκριμένο έργο είναι έργο που μπορούν να το παρακολουθήσουν όλες οι ηλικίες. Και έφηβοι και παππούδες και γιαγιάδες. Υπάρχουν μηνύματα και για τους ενήλικες.
 

Ποια είναι τα μηνύματα που γενικά θέλετε να περάσετε; 

Τα μηνύματα είναι πολλά! Μηνύματα τα οποία δεν πρέπει να θυμόμαστε μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά πάντα! Κάποια πράγματα τα θυμόμαστε μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά τι ωραίο θα ήταν να τα θυμόμαστε πάντα στην καθημερινότητά μας.

Το κυριότερο που βγαίνει μέσα από την παράστασή μας είναι η αισιοδοξία για τη ζωή και να παίρνουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον για να υπερνικούμε τις δυσκολίες της ζωής. Θα έρθουν δύσκολες στιγμές, αλλά με αισιοδοξία περιμένουμε να φύγουν. Μπορείς να πέσεις αλλά πρέπει να σηκωθείς. Ο βασιλιάς θεωρεί πολύ σημαντική την εξωτερική εμφάνιση. Στο τέλος καταλαβαίνει ότι υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή. Θέλω ένα παιδί που περνά αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής του να δει την παράσταση και να περιμένει την ώρα που θα ζήσει κι αυτό τη νίκη, όπως η κεντρική ηρωΐδα μας.

Παρά τη δυσκολία του θέματος, η παράσταση είναι εύθυμη; Θα περάσουμε ωραία στη Μπουκλοχώρα; 

Θα περάσετε τέλεια! Η παράσταση είναι πολύ εύθυμη. Στις πρόβες γελάμε πολύ! Κάποτε συγκινούμαστε φυσικά, αλλά το θέμα από μόνο του έχει συγκίνηση. Παρά τη δυσκολία του θέματος η παράσταση είναι γεμάτη γέλιο, χαρά και αισιοδοξία!

Να πούμε και λίγα λόγια για την ιστορία. Ο Μπουκλοβασιλιάς, που υποδύομαι εγώ, με την ευκαιρία των Χριστουγέννων διοργανώνει διαγωνισμό για το καλύτερο χτένισμα στη χώρα. Οι τρεις κοπέλες που δουλεύουν στο παλάτι, τον τρέμουν, πρέπει να τα κάνουν όλα στην εντέλεια για να μη θυμώσει. Ό,τι τους ζητήσει, όσο παράλογο και να είναι πρέπει να το κάνουν! Στο διαγωνισμό έρχεται ένα κορίτσι που λέγεται Ζωή, με κοντό μαλλί και γίνονται διάφορα ευτράπελα στην προσπάθεια των κοριτσιών να κρύψουν από τον βασιλιά την επίσκεψή της Τα υπόλοιπα επί σκηνής!

Τι είναι αυτό που σε γοητεύει περισσότερο στο θέατρο για παιδιά;

Η δύναμη που παίρνω και η θετική ενέργεια. Σχεδόν 12 χρόνια στο παιδικό θέατρο, έχω συνηθίσει νομίζω. Πάντα λέω ότι από του χρόνου δεν θα κάνω παιδικό θέατρο, αλλά ποτέ δεν έγινε. Είναι κουραστικό, λόγω της καθημερινότητάς του. Πολλές φορές κάνουμε και δύο ή και τρεις παραστάσεις τη μέρα σε διαφορετική επαρχία, αλλά ναι, μου δίνει δύναμη και πολλή, πολλή θετική ενέργεια. Τα χαμόγελα των παιδιών, η χαρά που παίρνουν μέσα από το θέατρο. Πολλά με βλέπουν σαν ήρωα τους!

Τι είναι η μαγική συνταγή για το καλό παιδικό θέατρο;

Σεβασμός στα παιδιά. Τα παιδιά είναι οι πιο αυστηροί κριτές. Αν δεν βλέπουν κάτι που τους αρέσει θα σταματήσουν να σε παρακολουθούν. Είναι μεγάλη ευθύνη. Αντιμετωπίζω τα παιδιά με σοβαρότητα. Άτομα που καταλαβαίνουν και θέλουν να περάσουν ωραία. Και χαίρομαι διότι τις πλείστες φορές το καταφέρνω.  Πιστεύω ότι αν τα παιδιά θα είναι ήσυχα σε μια παράσταση τον κύριο ρόλο τον παίζουμε εμείς που είμαστε στη σκηνή. Το τι παρουσιάζουμε και με πόση ενέργεια το κάνουμε. Φυσικά παίζουν και πολύ σημαντικό ρόλο οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι πρέπει να τους δείξουν ότι και οι ίδιοι αντιμετωπίζουν μια παράσταση με σεβασμό.

Γιατί να έρθει ένα παιδί στο θέατρο;

Το θέατρο είναι μαγικό για εμάς τους ενήλικες και ως θεατές και ως ηθοποιοί. Πόσο μάλλον για τα παιδιά. Το παιδί έρχεται να περάσει όμορφα και μέσα από αυτό μαθαίνει πολλά! Χάρηκα πολλές φορές που είχα ακούσει τον αντίκτυπο που είχε μια παράσταση σε παιδιά. Μέσα από τις παραστάσεις μας παιδιά ξεπέρασαν φοβίες τους, είδαν με άλλο μάτι κάποια πράγματα, έμαθαν μαθήματα ζωής, καλής συμπεριφοράς και άλλα πολλά! Τα πάντα.

Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συντελεστές της παράστασης. Πίσω από την παράσταση βρίσκονται πάνω από 20 άτομα. Και είναι όλοι τους τέλειοι. Μπορείτε να τους δείτε στην αφίσα της παράστασης. Όλοι έκαναν αυτό που ήθελα. Ό,τι είχα φανταστεί και το περίγραψα έγινε! Για την υπομονή τους, το ταλέντο τους, όλα! Η Μαρία και η Άντρη, οι κοπέλες που έγραψαν το παραμύθι και μου εμπιστευτήκαν το έργο τους, ο Πέτρος που είναι πάντα δίπλα μου σε ό,τι κάνω, η άλλη Μαρία που με βοήθησε πολύ με τους στίχους όπως πάντα, ο Αντρέας και ο Σταύρος με τα τέλεια τραγούδια τους, ενορχηστρώσεις και εκμάθηση τραγουδιών, ο Νίκος με την υπομονή του στο στούντιο για την ηχογράφηση, ο Κούλλης με τα υπέροχα φώτα του, η Σταυρίνα με τις όλο μπρίο χορογραφίες της, η Ευαγγελία με τη δημιουργικά της κοστούμια και τη βοήθειά της για τα σκηνικά, η Μαριάννα με τα όμορφα καρτουνάκια της και τη βοήθεια της για την αφίσα, τη Σίλια για τις συμβουλές της για το πώς να παρουσιάσουμε το έργο, η Ξένια, η Κριστιάνα, η Παντελίτσα, η Θέμις… οι κοπέλες που παίζουν μαζί μου και είναι υπέροχες, που ανέχτηκαν για 6 βδομάδες τα νεύρα μου, το άγχος μου αλλά και την αγάπη μου, ο Μάριος, η Δανάη, ο Μενέλαος, ο Κωνσταντίνος για τις εκτυπώσεις, η Άντρη που θα είναι στον χειρισμό στα φώτα, ο Λουκάς, η Ελένη και άλλοι από το παιδο-ογκολογική μονάδα του Μακάριου νοσοκομείου. Τους ευχαριστώ όλους! Και αυτούς που έφυγαν και με έμαθαν αυτά που θέλω να μεταδώσω σε άλλους μέσω της παράστασης.

Αγορές εισιτηρίων online εδώ: tinyurl.com/y7pje366