ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Όταν βλέπεις έργα τέχνης σε μουσεία διεγείρεται επί δέκα ο εγκέφαλος

WIZ TEAM

Έρευνα έδειξε ότι το να βλέπεις έργα τέχνης σε μουσεία διεγείρει τον εγκέφαλο πολύ περισσότερο από τις αναπαραγωγές (όπως καρτ-ποστάλ ή αφίσες), μέχρι και δέκα φορές περισσότερο.

Σίγουρα μπορεί να τα έχουμε δει δεκάδες φορές στο διαδίκτυο ή σε βιβλία, αλλά η εμπειρία του να βλέπεις το αυθεντικό έργο από κοντά είναι τελείως διαφορετική. Κι ενώ κάποιοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ότι είναι απλώς κάτι ψυχολογικό, οι επιστήμονες που συνεργάζονται με το Μουσείο Mauritshuis στη Χάγη, όπου φιλοξενείται το «Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι» του Johannes Vermeer, έχουν ανακαλύψει ότι υπάρχει κάτι πραγματικά ξεχωριστό σε αυτή την εμπειρία, γράφει το mymodernmet.

Μια νευρολογική μελέτη ανακάλυψε ότι ο εγκέφαλος διεγείρεται δέκα φορές περισσότερο όταν οι άνθρωποι κοιτούν έργα τέχνης από κοντά, σε σύγκριση με τις αναπαραγωγές, όπως καρτ-ποστάλ ή αφίσες. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τεχνολογία καταγραφής ματιών και μαγνητικές τομογραφίες (MRI) για να καταγράψουν την εγκεφαλική δραστηριότητα 20 εθελοντών, οι οποίοι παρακολούθησαν αυθεντικά έργα τέχνης και αναπαραγωγές.

«Υπάρχει τεράστια διαφορά όταν κοιτάς μια αναπαραγωγή σε σύγκριση με το αυθεντικό έργο», ανέφερε η Martine Gosselink, διευθύντρια του Mauritshuis. «Γίνεσαι πνευματικά πλουσιότερος όταν βλέπεις πράγματα από κοντά, είτε το συνειδητοποιείς είτε όχι, γιατί κάνεις συνδέσεις στον εγκέφαλό σου».

Για τη μελέτη, οι 20 εθελοντές ηλικίας από 21 έως 65 ετών φόρεσαν ειδικό εξοπλισμό και τους ζητήθηκε να κοιτάξουν πέντε έργα τέχνης στο μουσείο, καθώς και κάποιες αναπαραγωγές. Τα αυθεντικά έργα προκάλεσαν έντονη θετική απόκριση στο μέρος του εγκεφάλου που συνδέεται με τη συνείδηση, την αυτο-αντανάκλαση και τις προσωπικές αναμνήσεις.

Το διάσημο «Κορίτσι με το Μαργαριταρένιο Σκουλαρίκι» προκάλεσε τις πιο έντονες αντιδράσεις στον εγκέφαλο των εθελοντών, ιδιαίτερα στο αόρατο τρίγωνο που σχηματίζεται από το αριστερό μάτι, το στόμα και το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι της κοπέλας, το οποίο οι επιστήμονες περιγράφουν ως «βρόχο διαρκούς προσοχής».

«Γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε τα μάτια μας από πάνω της; Ο άνθρωπος εστιάζει στα πρόσωπα. Όταν κοιτάς το πρόσωπο κάποιου – ακόμα κι αν είναι σε φωτογραφία ή πίνακα - ο εγκέφαλός σου προσπαθεί αυτόματα να αποκωδικοποιήσει το συναίσθημα του ατόμου. Έτσι καταλαβαίνεις αν κάποιος είναι “ασφαλής” ή όχι».

Το μουσείο εξηγεί ότι κοιτάζουμε αυτόματα τα μάτια και το στόμα κάποιου - καθώς αυτά δίνουν τις περισσότερες πληροφορίες για τα συναισθήματα.

Πηγή: Lifo