Μικρό και αυθεντικό
Ταπεινό μαγαζάκι στη στενή πάροδο της Τρικούπη στην παλιά Λευκωσία, με αρχοντική διάθεση. Τα μικρά τραπέζια του απλώνονται έξω στον πεζόδρομο, προσφέροντας ατμόσφαιρα για άνετες και αργές βραδιές με καλή παρέα.
Το ποτό είναι το φόρτε του μαγαζιού. Ούζο, ρακί, κρασάκι και τα βασικά αλκοολούχα ποτά, μόνα τους ή σε κοκτέιλ. Εμείς παραγγείλαμε ένα καραφάκι κρύο ρακόμελο, το αλκοολούχο ποτό που παρασκευάζεται από μέλι. Μενού δεν υπάρχει. Προσφέρει δυο-τρεις ποικιλίες με τυριά και σαλάμι, και σάντουιτς με φραντζολάκι με τα ίδια υλικά. Πήραμε μια μικρή ποικιλία, που περιείχε σαλάμι με πιπέρι, σαλάμι Ουγγαρίας και ένα άλλο που συνδυάζει χαμ και τυρί. Τα τυριά στο πιάτο είχαν γεύση pesto βασιλικού και ένα δυο άλλα συνηθισμένα της αγοράς. Σερβίρει επίσης σάντουιτς με φραντζολάκι με τα ίδια περίπου υλικά.
Ο χώρος του μέσα είναι πολύ μικρός. Διαθέτει ελάχιστα τραπέζια στον εσωτερικό χώρο και ένα μικρό πάγκο-μπαρ στην είσοδο. Η μουσική είναι ευχάριστη και κυμαίνεται από ρεμπέτικα μέχρι rock. Η εξυπηρέτηση βρίσκεται στα χέρια του ευγενικού ιδιοκτήτη Φώτη, που κινείται με σβελτάδα και αποτελεσματικότητα.  Τα τραπέζια είναι ανομοιόμορφα, κάτι που δεν με χαλά καθόλου. Αρκετά είναι άνετα για μεγάλες παρέες, άλλα μικρούλικα ίσα-ίσα που να χωρούν μια μικρή ποικιλία και το ποτό, ενώ άλλα είναι χαμηλά και λιλιπούτεια. Οι καρέκλες, άνετες και κυρίαρχες στο eclectic στυλ του μαγαζιού.
Αναρωτήθηκα πώς προέκυψε το όνομα 7 Κλειδιά. Ο ιδιοκτήτης, λέει η ιστορία, έψαχνε όνομα και εκεί που δυσκολευόταν έβαλε το χέρι στην τσέπη και έβγαλε μια χούφτα κλειδιά. Τα μέτρησε, ήταν επτά στον αριθμό και έτσι προέκυψε το όνομα 7 Κλειδιά!
Χαίρομαι αφάνταστα όταν συναντώ τέτοια μαγαζάκια. Είναι αυθεντικά, χωρίς υπερπροσπάθεια και φανφάρες. Θα ήθελα να δω την ποικιλία με τα τυριά και τα αλλαντικά λίγο πιο ψαγμένη, αλλά δεν με χαλά καθόλου να μείνει και όπως είναι. Θα ξαναπάω με αγαπημένες παρέες και θα το χαρώ και πάλι.