11/9/2018

Της Ειρήνης Γιωργάλλα

Υπήρξε εποχή που το κύριο κριτήριο των Κυπρίων για να θεωρήσουν μια ταβέρνα καλή ήταν η ποσότητα. Σού αράδιαζαν 30 πιάτα με μεζέδες, καλά-κακά δεν είχε σημασία, έτρωγες λες και ήταν η τελευταία σου μέρα πάνω στη γη κι έφευγες με βαρύ στομάχι κι ευτυχισμένος.

Σίγουρα η τάση αυτή συνεχίζει να υπάρχει, όμως το τοπίο έχει αλλάξει σημαντικά, με μαγαζιά όπως «Οι Μαγείρισσες». Πρόκειται για δυο αδερφές που αποφάσισαν να μαγειρεύουν για όλο τον κόσμο, με τον ίδιο τρόπο που θα μαγείρευαν για την οικογένειά τους: παραδοσιακά πιάτα από ντόπια υλικά, με προσοχή στην ποιότητα και ένα ακόμη χαρακτηριστικό το οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα, τον σεβασμό στην εποχικότητα. Το εστιατόριο βρίσκεται στη Λακατάμια και ο χώρος του είναι καλόγουστος και περιποιημένος, με τις τόνενες παραδοσιακές καρέκλες σε χρώμα κρεμ και γλάστρες από πολύχρωμα λουλούδια διάσπαρτες στον χώρο.

Το μενού περιλαμβάνει μαγειρευτά (κουπέπια, συκωτάκι αρνίσιο, κολοκυθοκεφτέδες, κεφτέδες, τταβά και η σπεσιαλιτέ «πομπάρι») αλλά και πιάτα σχάρας (μανιτάρι, χαλλούμι, λουκάνικο, παστουρμά, σουβλάκια, σεφταλιές, χοιρινή μπριζόλα, βοδινό συκώτι, κοτόπουλο και παϊδάκια σχάρας). Όλα αυτά μπορείτε να τα παραγγείλετε, είτε σε ξεχωριστά πιάτα σε κανονική ή μισή μερίδα είτε να επιλέξετε τους συνδυασμούς που προσφέρονται σε μίνι και μεγάλο μεζέ. Υπάρχουν κι επιλογές για πιο μπελαλήδικα κυπριακά φαγητά, όπως κεφαλάκι αρνίσιο, γλώσσα βοδινή, γλυκάδια και αμελέτητα, αρνίσια σούβλα, κουνέλι στιφάδο και λεμονάτο ή γουρουνιά, τα οποία όμως πρέπει να παραγγείλετε τουλάχιστο δύο μέρες προηγουμένως.

Ξεχώρισα το βοδινό συκώτι, που ήταν σωστά ψημένο, ελαστικό και καθόλου στεγνό. Εξαιρετικό και το κοτόπουλο στη σχάρα, που μαρινάρεται σε ελαιόλαδο παραγωγής του μαγαζιού και χυμό πορτοκάλι. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το «πομπάρι», ένα παραδοσιακό μαγειρευτό, που στην όψη μοιάζει με λουκάνικο και δύσκολα θα το βρείτε αλλού. Πρόκειται για έντερο γεμιστό με χοιρινό κιμά, ρύζι και μυρωδικά, που σερβίρεται με χοντροκομμένες τηγανητές πατάτες. Πολύ καλά και τα λαχανικά εποχής (μανιτάρια, κολοκυθάκια, ντομάτες και πιπεριές) με αβγά, που πιο πολύ μού θύμισαν ομελέτα, αλλά και οι κολοκυθοκεφτέδες. Οι σεφταλιές ήταν φειδωλές στα μυρωδικά, ενώ τα σουβλάκια δεν με ενθουσίασαν. Στο τέλος, μάς προσφέρθηκε και επιδόρπιο.

Στην εξυπηρέτηση εκτίμησα τη φιλική προειδοποίηση για την υπερβολική ποσότητα της παραγγελίας, αλλά και τις διευκρινίσεις που δόθηκαν στα διάφορα ερωτήματα για τα πιάτα. Προς το τέλος της βραδιάς, οι μαγείρισσες ως καλές οικοδέσποινες, βγήκαν από την κουζίνα για να ρωτήσουν αν απολαύσαμε τα φαγητά.

Η λίστα κρασιών περιλαμβάνει ένα ικανοποιητικό εύρος επιλογών από Κύπρο και Ελλάδα, με τιμές από €16 μέχρι €54 το μπουκάλι. Σερβίρεται και χύμα κρασί του οινοποιείου Μακκάς προς €8.50 το καραφάκι. Παραγγείλαμε κόκκινο, το οποίο ατυχώς μάς σερβιρίστηκε παγωμένο κατευθείαν από το ψυγείο (στο αμφιλεγόμενο θέμα των παγωμένων κόκκινων κρασιών το καλοκαίρι, τάσσομαι ξεκάθαρα εναντίον).

Πληρώσαμε συνολικά γύρω στα €20 το άτομο.