Συγγραφείς: Αντώνης Γεωργίου, Χαράλαμπος Γιάννου, Νάσια Διονυσίου, Αυγή Λίλλη
Ιδέα/ Σκηνοθεσία: Μαγδαλένα Ζήρα

Τέσσερις Κύπριοι συγγραφείς εμπνέονται από έναν αρχαίο μύθο για να μιλήσουν για το σήμερα.

Μια πολυφωνική παράσταση, μια υβριδική φόρμα, που εξερευνά καινούργιους δρόμους στην πρωτόγνωρη συνθήκη που βιώνουμε τώρα.

Μια συνεργασία ανάμεσα στο video art, τον κινηματογράφο, το ηχητικό περιβάλλον και τη ζωντανή επιτέλεση, με βάση τέσσερα καινούργια έργα και ένα αρχαίο μύθο, που εξερευνά νέες φόρμες συνεργασίας και παρουσίασης.

Η αναζήτηση για απαντήσεις στο χάος της περιόδου αυτής μας οδήγησε σε μια ιστορία από τις Μεταμορφώσεις του Οβιδίου: την ιστορία του Φιλήμωνα και της Βαυκίδας, που έγινε η αφορμή για να γεννηθεί η ιδέα για πειραματική δραματουργία και μια διαφορετική συνεργασία, ανάμεσα σε σκηνοθέτη θεάτρου, σκηνοθέτη κινηματογράφου, ομάδα συγγραφέων και θίασο. Η καινούργια φόρμα παρουσίασης εκμεταλλεύεται τα μέσα που έδωσαν στους καλλιτέχνες των παραστατικών τεχνών η τεχνολογία και οι ψηφιακές πλατφόρμες, για να βρεθούν νέοι τρόποι καλλιτεχνικής έκφρασης.

Προσκαλέσαμε τέσσερις Κύπριους/ες συγγραφείς, να εμπνευστούν από τον μύθο για να γράψουν τέσσερα σύντομα έργα που συνυφαίνονται σε μία ενιαία παράσταση, με θεματικό άξονα το τραύμα που έφερε η πανδημία στις ανθρώπινες σχέσεις.

«Θα σας πω μια ιστορία για τη δύναμη των θεών», έτσι αρχίζει ένας από τους αμέτρητους αφηγητές των Μεταμορφώσεων, αυτού του πολυφωνικού έπους του οποίου οι ιστορίες, φωλιασμένες η μια μέσα στην άλλη σαν Ρωσικές κούκλες, δημιουργούν την αίσθηση άπειρων συμπαντικών συνδέσεων και γεγονότων που κινούνται προς ένα αναπόφευκτο αποτέλεσμα, ενώ ταυτόχρονα τα πάντα συνεχώς αλλάζουν.

Η πρώτη εικόνα στην ιστορία του Φιλήμωνα και της Βαυκίδας, στο 8ο βιβλίο του έπους, είναι δυο δέντρα πλάι-πλάι, φιλύρα και βελανιδιά, στην όχθη μιας λίμνης. Η λίμνη και τα δέντρα κρύβουν μια ιστορία καταστροφής—αλλά και αγάπης.

Η μυθική ιστορία του Φιλήμωνα και της Βαυκίδας αγγίζει μια δέσμη από θεματικές που έχουν τον τίτλο του κατεπείγοντος αυτές τις μέρες. Η φιλοξενία των ξένων, το καταφύγιο σε αυτούς που έχουν ανάγκη, και η σχέση μας τους ηλικιωμένους είναι από τα πανάρχαια χρόνια το μέτρο του πολιτισμού μας. Σήμερα αυτές οι αξίες κλονίζονται. Παράλληλα, η φροντίδα και η συντροφικότητα, το πέρασμα από αυτή τη ζωή στο θάνατο ως συλλογική υπόθεση, που στηρίζει και φέρνει μαζί τις κοινότητες των ανθρώπων εδώ και αιώνες, είναι τρόποι που αντιμετωπίζουμε την τραγικότητα της ύπαρξης.

Τι μπορεί αλήθεια να κάνει το θέατρο μπροστά στην τραγωδία της πραγματικότητας; Το μέσο έκφρασής μας και το πεδίο της εξερεύνησής μας είναι οι αμέτρητες αποχρώσεις της ανθρώπινης ζωής και συμπεριφοράς.

Ο Αντώνης Γεωργίου φέρνει στο έργο τη βαθιά σχέση με την Κυπριακή ταυτότητα, εμβαθύνει στον άνθρωπο, στο παρελθόν, στις σχέσεις ανάμεσα στις γενιές. Η τρυφερή ιστορία του έχει αφορμή τη σχέση ανάμεσα σε ένα γιο και έναν ανήμπορο ηλικιωμένο πατέρα.

Ο Χαράλαμπος Γιάννου, γνωστός για τη μαεστρία στον δραματικό διάλογο αλλά και για το μαύρο χιούμορ του, και αυτή τη φορά βάζει στο μικροσκόπιο την ανθρώπινη συμπεριφορά, με θέμα ένα ζευγάρι που έρχεται αντιμέτωπο με τις εκκρεμότητες της σχέσης του την ύστατη ώρα, μπροστά στον ίδιο το θάνατο.

Η Νάσια Διονυσίου φέρνει ευαισθησία, λυρισμό, μια εγγενή σχέση με το μυθικό, το αρχέγονο, αλλά και το βαθιά προσωπικό. Εμπνέεται από το τέλος του κόσμου και την οικολογική καταστροφή για να ξανα-αφηγηθεί τον αρχαίο μύθο για το σήμερα.

Η Αυγή Λίλλη θίγει το τεράστιο θέμα της άνοιας, αλλά και της μνήμης, μέσα από τη σχέση ενός ζευγαριού. Έχοντας ζήσει ένα μεγάλο έρωτα και μια ζωή σε αναζήτηση της πληρότητας μέσα από κοινές εμπειρίες, έρχονται αντιμέτωποι με τη μεγάλη δοκιμασία που φέρνει η πνευματική παρακμή του ενός από τους δύο.

Η πολυεστιακότητα, οι υβριδικές μορφές στην τέχνη, είναι στοιχείο της εποχής μας. Έχουν διεισδύσει στον τρόπο που εκφραζόμαστε καλλιτεχνικά γιατί αντικατοπτρίζουν την εμπειρία και την καθημερινότητά μας. Πάνω απ’ όλα, διαθέτουν ένα δυναμισμό ο οποίος μπορεί να υπερβεί παραδοσιακούς τρόπους αφήγησης και εμπειρίας και να προσαρμοστεί σε προκλήσεις.

Σε αυτή την παράσταση το video art, ο κινηματογράφος και η θεατρική σκηνοθεσία συνυπάρχουν, με ίση βαρύτητα και σε διάλογο μεταξύ τους. Το video προσθέτει ακόμα μια αφήγηση, ακόμα μια διάσταση, που επιμηκύνει την ηχώ κάθε ιστορίας.

Μια πολυφωνική αφήγηση για το παρόν, ένα μωσαϊκό φωνών που ψάχνει να βρει την ανθρωπιά μέσα στην καταστροφή.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

Συγγραφείς: Αντώνης Γεωργίου, Χαράλαμπος Γιάννου, Νάσια Διονυσίου, Αυγή Λίλλη
Ιδέα/ Θεατρική Σκηνοθεσία: Μαγδαλένα Ζήρα
Κινηματογραφική Σκηνοθεσία: Έλενα Αλωνεύτη
Διεύθυνση Φωτογραφίας / Μοντάζ: Ιάκωβος Χαραλάμπους
Επιπλέον Κινηματογράφηση / Μοντάζ: Έλενα Αλωνεύτη
Σκηνικά-κοστούμια: Έλενα Κατσούρη
Σχεδιασμός φωτισμού: Καρολίνα Σπύρου
Σχεδιασμός Ήχου: Αντώνης Αντωνίου
Παραγωγή: Φανταστικό Θέατρο σε συνεργασία με τη ΣΕΖΟΝ Γυναίκες

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Βάρσια Αδάμου, Νέδη Αντωνιάδη, Διομήδης Κουφτερός, Μάριος Κωνσταντίνου, Ντίνος Λύρας, Ελένη Μολέσκη, Έρικα Μπεγέτη.

Η θεατρική παράσταση «Η Πλημύρα» αποτελεί μια συνεργασία ανάμεσα στο Φανταστικό Θέατρο και την πλατφόρμα ΣΕΖΟΝ Γυναίκες.

Από 10 Δεκεμβρίου, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Περισσότερες πληροφορίες για χώρο και ώρες παραστάσεων σύντομα.

Μπορείτε να ενημερώνεστε από τη σελίδα μας στο Facebook @FantasticoTheatro
https://www.facebook.com/FantasticoTheatro/