Η Ειρήνη Γεωργαλλά δοκιμάζει τα εστιατόρια της Κύπρου και καταγράφει τις εμπειρίες της.

Τα Πειραγμένα έκαναν την εμφάνισή τους το 2015. Το γεγονός ότι το εστιατόριο έχει επιδείξει μια πετυχημένη πορεία για πέμπτη συνεχή χρονιά με πιστούς οπαδούς, ήταν η αιτία που μου κίνησε την περιέργεια για μια νέα δοκιμή. Η τοποθεσία του στο χωριό Λύμπια, το καθιστά ιδανικό προορισμό για μονοήμερη εκδρομή, ενώ είναι φιλικό για παιδιά καθώς διαθέτει ειδικά καθίσματα και παιδότοπο. Στεγάζεται σε ένα παραδοσιακό σπίτι, το οποίο διατηρεί επιτυχώς τον αρχικό του χαρακτήρα. Οι τοίχοι από πέτρα, τα παραδοσιακά ξύλινα τραπέζια και καρέκλες, οι ουδέτεροι χρωματισμοί στα τραπεζομάντιλα και μια όμορφη, λιτά διακοσμημένη αυλή, συνθέτουν ένα σκηνικό, που σε αντίθεση με την κουζίνα, δεν είναι καθόλου «πειραγμένο». Όλα δένουν αρμονικά σε μια χαλαρή ατμόσφαιρα χωρίς περιττές προσπάθειες εντυπωσιασμού.

Το μενού είναι εποχικό, που συνεπάγεται ότι προσαρμόζεται με βάση τα διαθέσιμα φρέσκα υλικά. Διαχρονικά το εστιατόριο έμεινε προσηλωμένο στην αρχική του φιλοσοφία, με set menu βασισμένο στη σειρά σερβιρίσματος του παραδοσιακού μεζέ. Κι εδώ είναι που θεωρώ ότι εξαντλείται η σύνδεση με το στοιχείο του παραδοσιακού, καθώς στα πιάτα κάνουν παιχνίδι μεσογειακές γεύσεις με γαλλικές τεχνικές. Το μενού ξεκινάει με σαλάτα, δυο βουτήγματα και τέσσερα ορεκτικά και συνεχίζει καλύπτοντας ένα φάσμα από κρέατα σε ζεστά πιάτα: κοτόπουλο, χοιρινό, αρνί και βοδινό.

Από το φθινοπωρινό μενού, που σύντομα θα δώσει σκυτάλη στο χειμερινό, ξεχώρισα κάποια πιάτα που ήταν πραγματικά εξαιρετικά. Αναφέρομαι ιδιαίτερα στο τρυφερό κοτόπουλο σχάρας, που μαρινάρεται σε εσπεριδοειδή και περνιέται ελαφρώς με μέλι και τρία είδη μουστάρδας και αγγίζει την τελειότητα.

Στα ίδια επίπεδα κινείται και το βελούδινο πατέ από συκωτάκια κότας και πάπιας που συνδυάζεται άψογα με κομπότ από μούρα. Ακολουθούν τα αρνίσια παϊδάκια, όπου η λιπαρή νοστιμιά αποκτά περισσότερο ενδιαφέρον με την κρούστα αρωματικών και συνοδεύεται με «σπαγγέτι» από ρίζες και βινεγκρέτ από καβουρδισμένα καρύδια.

Το πλιγούρι με κολοκύθια και μέντα στον φούρνο είναι ένα γευστικό και ιδιαιτέρως ενδιαφέρον πιάτο, όπως βέβαια και το πολυδιάστατο γλυκό: παντεσπάνι με άνθρακα, σιρόπι αμυγδάλου, κρέμα με σμέουρα, πούδρα από αποξηραμένα μανταρίνια και τριμμένη πικρή κουβερτούρα.

Ομολογουμένως, δεν με έπεισαν όλα τα πιάτα στο ίδιο επίπεδο, όπως τα χοιρινά μπιφτεκάκια στη σχάρα με aioli τρούφας και σπόρους από κακάο, που προσωπικά με ξένισε ως γευστικός συνδυασμός, ή το ραβιόλι πάπιας που βρήκα στεγνό.

Στα θετικά καταγράφω επίσης την τιμή στα 25 ευρώ το άτομο, που θεωρώ ότι είναι πραγματικό value for money λαμβάνοντας υπόψη την ποιότητα των υλικών, την τεχνική των παρασκευών, αλλά και την προσφερόμενη ποσότητα. Εκτιμώ επίσης το γεγονός ότι τα πιάτα επεξηγούνται με πάσα λεπτομέρεια, ενώ η ροή των πιάτων είναι ομαλή.

Η λίστα κρασιών περιλαμβάνει περιορισμένες επιλογές από ετικέτες μεσογειακών ευρωπαϊκών χωρών, καλύπτοντας ένα σχετικά ευρύ τιμολογιακό φάσμα (€18-€60).

Συνολικά, τα Πειραγμένα προσφέρουν μια εναλλακτική, value for money εμπειρία, βασισμένη στη φιλοσοφία του μεζέ, η οποία μπορεί να μην αποδίδει σε όλα τα πιάτα στο ίδιο υψηλό επίπεδο, αλλά δεν παύει να παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον που καταφέρνει να πείθει το κοινό.

Βαθμολογία: 4/5

Για τη συγγραφή του κειμένου η επίσκεψη έγινε χωρίς γνωστοποίηση και χωρίς διαφημιστικό σκοπό. Ο λογαριασμός πληρώθηκε από την κα Γεωργαλλά.