Η Ειρήνη Γεωργαλλά δοκιμάζει τα εστιατόρια της Κύπρου και καταγράφει τις εμπειρίες της.

Το Bastione είναι αυτό που θα περίγραφα ως «σταθερή αξία» στην εστίαση της Λευκωσίας, με την έννοια της πολύχρονης παρουσίας, αλλά και της συνεχούς προσήλωσης στη δημιουργική κουζίνα. Εκτός από εστιατόριο, έχει καταφέρει να καθιερωθεί και ως μπαρ με καλοφτιαγμένα κοκτέιλ και ενημερωμένη κάβα κρασιών.

Βρίσκεται στην περιοχή της Χρυσαλινιώτισσας, κυριολεκτικά δυο βήματα από την Πύλη Αμμοχώστου, σε μια όμορφη γειτονιά με ζωντανό παλμό, που συνδυάζει εστιατόρια, θέατρο και αίθουσες πολιτιστικών εκδηλώσεων. Η πρόσοψη του εστιατορίου αποτελεί μέρος των Ενετικών Τειχών με τρεις μεγαλοπρεπείς πέτρινες καμάρες. Ο εσωτερικός χώρος είναι ψηλοτάβανος και πολύ κομψός. Πρόσφατα μάλιστα, έχει ανακαινιστεί με βιομηχανικές πινελιές και ζωντανά χρώματα, αποκτώντας έτσι πιο μοντέρνο χαρακτήρα. Βέβαια, αγαπημένο μου σημείο είναι η ατμοσφαιρική αυλή του, που συνδυάζει το χώρο του μπαρ με το εστιατόριο κι έχει φόντο τα ιστορικά τείχη.

Η κουζίνα είναι διεθνής, αλλά στη συγκεκριμένη επίσκεψη δοκιμάσαμε το brunch, που σερβίρεται κάθε Σάββατο και Κυριακή μεταξύ 11:00 και 16:00. Το μενού είναι όπως ακριβώς μου αρέσει: μικρό και με άποψη, ακολουθώντας τη γενικότερη προσέγγιση του εστιατορίου με πρωτότυπους συνδυασμούς υλικών. Θα βρεις δυο επιλογές για σαλάτες, η πρώτη με ρόκα, πολύχρωμες ψητές πιπεριές, κολοκύθι, νιφάδες αμυγδάλου, παρμεζάνα και σως από βαλσάμικο και η δεύτερη με τραγανό μπέικον, ντοματίνια, ποσέ αυγό και βινεγκρέτ από δυόσμο. Ακολουθούν αυγά σε τρεις μορφές: τηγανητά με κυπριακό χαρακτήρα (μαζί με χωριάτικο ψωμί, λουκάνικο και χαλούμι), ποσέ με σάλτσα ολλανδέζ, προσούτο, αβοκάντο και τσίλι και ομελέτα με τσένταρ, ζαμπόν, μανιτάρια, πιπέρι καγιέν και σχοινόπρασο. Στις επιλογές που φλερτάρουν πιο πολύ με μεσημεριανό γεύμα, ανήκουν ο χοιρινός λαιμός στη σχάρα, το βοδινό μπέργκερ, το κοτόπουλο φιλέτο στη σχάρα και η ψαροκροκέτα με ανατολίτικα μπαχαρικά.

Δοκιμάσαμε το χοιρινό λαιμό, ένα λιπαρό και ζουμερό κομμάτι, σερβιρισμένο με θεϊκή σάλτσα από καπνιστή μελιτζάνα, που έδινε ακόμη περισσότερη στιβαρότητα στη γεύση. Το πιάτο αυτό συγκαταλέγεται ξεκάθαρα στα comfort foods και του πάει καλύτερα ο κρύος καιρός. Οι ψητές πατάτες με θυμάρι και δενδρολίβανο ως συνοδευτικό, δεν πρόσθεταν κάτι στο πιάτο και τις βρήκα μάλλον στεγνές. Ίσως η προσπάθεια να ήταν η εξισορρόπηση της λιπαρότητας του χοιρινού, με άχρωμο όμως αποτέλεσμα.

Γευτήκαμε επίσης το κοτόπουλο φιλέτο σχάρας, συνοδευμένο από κουσκούς με κύμινο, και σάλτσα από γιαούρτι και καπνιστή πάπρικα. Το κοτόπουλο ήταν τρυφερό και ταίριαζε όμορφα με την ανάλαφρη σάλτσα. Περίμενα όμως πιο γενναιόδωρα μπαχαρικά στο κουσκούς για περισσότερη ένταση, ως αντιστάθμισμα στις υπόλοιπες ουδέτερες γεύσεις του πιάτου.

Το brunch συνεχίστηκε με γλυκές γεύσεις. Από τις τηγανίτες με φράουλες, μπανάνες, πραλίνα σοκολάτα και φουντούκια μου έλειψε η ρευστότητα, η οποία θα μπορούσε ενδεχομένως να επιτευχθεί με την πραλίνα σε πιο υγρή μορφή. Από την άλλη, το μιλφέιγ σε πρωτότυπο στήσιμο με τραγανά φύλα κρούστας και αφράτη βελουδένια κρέμα ήταν η αποθέωση του γλυκού.

Οι τιμές των πιάτων κυμαίνονται στα €9 - €15 και τα γλυκά στα €7 - €8.

Κι επειδή το σωστό brunch θέλει και το κοκτέιλ του, το μενού προσφέρει έξι επιλογές (Bastione Grande, Bellini, Bucks Fizz, Hugo, Aperol Spritz, Bloody Mary) στην τιμή των €7.

Όσο για την εξυπηρέτηση, σε παλιότερες επισκέψεις ήταν αργή, αλλά τη συγκεκριμένη μέρα ήταν αρκετά βελτιωμένη.

Για τη συγγραφή του κειμένου η επίσκεψη έγινε χωρίς γνωστοποίηση και χωρίς διαφημιστικό σκοπό. Ο λογαριασμός πληρώθηκε από την κα Γεωργαλλά.

Βαθμολογία: 4/5