To ψυγείο της φίλης μου της Έλενας τον τελευταίο καιρό υπολειτουργεί. Δεν παγώνει σωστά, με αποτέλεσμα τα περισσότερα φαγητά να χαλάνε μέσα σε δυο μέρες, έτσι προκειμένου να έχει φρέσκα φαγητά αναγκάζεται να πηγαίνει στο σουπερμάρκετ συνεχώς. Έχει φωνάξει μάστορα πριν από τις διακοπές κι ακόμα τον περιμένει. Η Έλενα πηγαινοέρχεται γκρινιάζοντας για το χαλασμένο της ψυγείο στην κουζίνα κι εγώ κάθομαι στη βεράντα της και περιμένω να μου ετοιμάσει ένα παγωμένο τζιν τόνικ. Γλιστράω προς τα κάτω στην οθόνη του κινητού μου και σκοτώνω τον χρόνο μου. Φωτιά στη Μόρια, στους δρόμους χιλιάδες μετανάστες, φωτιά στην Ανάβυσσο, εκκενώνονται σπίτια, φωτιά στο Αιγαίο, ο Ερντογάν σουλατσάρει και προκαλεί, φωτιά στα κρούσματα του κορωνοϊού που αυξάνονται δραματικά και το εμβόλιο δεν έχει βρεθεί, φωτιά στις μάσκες και οι γονείς αντιδρούν, φωτιά στην οικονομία, τα ταμεία του κράτους άδειασαν, φωτιά παίρνει ο υδράργυρος, με 40άρια υποδεχόμαστε το σαββατοκύριακο, φωτιά στα σαββατόβραδα και φωτιά στα μπατζάκια μας που έχουμε χάσει εδώ καιρό τον μπούσουλα και δεν έχουμε κι ένα ψυγείο της προκοπής να μπούμε μέσα να κλειστούμε και να γλυτώσουμε από τα εγκαύματα.

Ωστόσο, η αλήθεια είναι, ότι όσο κι αν φαίνεται αθώο, ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τις «φωτιές» αυτού του κόσμου την έχει το ψυγείο. Αυτό φταίει για τα περισσότερα δεινά και θα σου εξηγήσω το γιατί. Σκέψου πώς θα ήταν η καθημερινότητά σου χωρίς ψυγείο και ειδικά τώρα που το θερμόμετρο χτυπάει 40άρια. Θα αναγκαζόσουν να πίνεις νερό θερμοκρασίας δωματίου κι αυτό είναι το λιγότερο. Θα καλλιεργούσες τη γη ώστε να έχεις φρέσκα λαχανικά και θα έτρωγες κρέας μια φορά την εβδομάδα. μπορεί και μια φορά τον μήνα. Αυτόματα για να τα κάνεις όλα αυτά θα έπρεπε να κινηθείς λίγο παραπάνω. Επειδή θα κουνιόσουν λίγο παραπάνω και δεν θα έτρωγες πάστες και παγωτά, γιατί δεν θα υπήρχαν, θα ήσουν αδύνατος και δεν θα χρειαζόταν να πηγαίνεις γυμναστήριο ούτε σε ινστιτούτα αδυνατίσματος. Γενικά δεν θα σε πολυένοιαζε η εικόνα σου αλλά το πώς να διασφαλίσεις την τροφή σου. Εκτός κι αν ήσουν πλούσιος κτηματίας, όπου θα είχες στη δούλεψή σου εργάτες και υπηρέτες που θα σου έφερναν την τροφή στο πιάτο, οπότε θα είχες τον χρόνο να ασχοληθείς με τον εαυτό σου. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να ήσουν και λίγο πιο «γεμάτος» και αυτό θα ήταν υπέρ σου γιατί το να είσαι γεμάτος θα σήμαινε ότι τρως καλά, άρα ανήκεις στην καλή κοινωνία. Παράλληλα, εφόσον δεν θα υπήρχαν ψυγεία, οι αγελάδες, οι κότες και τα γουρούνια δεν θα εκτρέφονταν ούτε θα αναπαράγονταν σε τέτοιο βαθμό και δεν θα θυσιάζονταν βίαια για να έχεις εσύ κάθε μέρα κρέας και γάλα στο ψυγείο σου. Το πολύ να είχες καμιά κατσίκα στην αυλή για να πίνεις το γάλα της και 2-3 κότες για να παίρνεις τα αβγά της. Τον χειμώνα δεν θα έτρωγες ντομάτες και το καλοκαίρι δεν θα έβρισκες μαρούλια, έτσι δεν θα δηλητηριαζόσουν ούτε εσύ ούτε το περιβάλλον με φυτοφάρμακα και ορμόνες. Δεν θα υπήρχαν τα σουπερμάρκετ αλλά μικρά μπακάλικα στις γειτονιές με παστές ρέγκες, κονσέρβες και χύμα κρασί. Έτσι δεν θα πηγαινοέρχονταν φορτηγά για να ανεφοδιάζουν τις υπεραγορές, δεν θα υπήρχαν τόσα εργοστάσια επεξεργασίας τροφίμων και η παραγωγή του πλαστικού θα μειωνόταν αισθητά και κατ’ επέκταση και η μόλυνση του περιβάλλοντος. Θα προτιμούσες να ζεις στο χωριό αφού ούτως ή άλλως στις πόλεις δεν θα είχε δουλειές και δεν θα σε ένοιαζε πόσα μεταπτυχιακά θα κρεμάσεις στον τοίχο σου αλλά πόσα χωράφια θα έχεις για να καλλιεργείς την τροφή σου αλλά και να βγάζεις το μεροκάματό σου. Οι πόλεις δεν θα ήταν πυκνοκατοικημένες και δεν θα είχαν τόσο καυσαέριο.  Δεν θα υπήρχαν και τόσα πανεπιστήμια, άρα δεν θα υπήρχαν επιστήμονες, άρα δεν θα γίνονταν έρευνες, άρα δεν θα εξελισσόταν τόσο πολύ η τεχνολογία.  Έτσι δεν θα υπήρχαν τηλεοράσεις, ούτε υπολογιστές, ούτε κινητά.  Θα περίμενες με λαχτάρα τα πανηγύρια του καλοκαιριού, τα θεατρικά μπουλούκια, τα θέατρα σκιών και κανέναν γάμο για να διασκεδάσεις. Αν δεν υπήρχε το ψυγείο, δεν θα υπήρχε κλιματική αλλαγή και φωτιές, o κορωνοϊός και ο καρκίνος δεν θα θέριζαν τον κόσμο, ο Ερντογάν δεν θα κυκλοφορούσε στο Αιγαίο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα έβρισκε έναν άλλο τρόπο να διεκδικεί, δεν θα υπήρχαν στόρι με γκουρμέ φαγητά ούτε τόσα sites με συνταγές, δεν θα υπήρχε brunch, δεν θα υπήρχε ο Πετρετζίκης, ούτε το MasterChef.  Αν δεν υπήρχε το ψυγείο, δεν θα πίναμε παγωμένο τζιν τόνικ στη βεράντα της φίλης μου της Έλενας.

Έλενα, αν διαβάζεις αυτό το κείμενο, άσε το ψυγείο χαλασμένο και έλα να οργανώσουμε το κίνημα «Ζωή χωρίς ψυγεία» μπας και σωθεί αυτός ο τρελός κόσμος.

Καλό σαββατοκύριακο.