Kατά την διάρκεια του περασμένου χρόνου το Γραμμικό πάρκο αποδείχτηκε ο πιο Ηot προορισμός της Λευκωσίας και αποτέλεσε σανίδα σωτηρίας για τους Λευκωσιάτες που "έσπασαν" -ουκ ολίγες φορές- την ρουτίνα του εγκλεισμού τους στέλνοντας έξι στο 8998 και «οργώνοντας» το καταπράσινο μονοπάτι που διασχίζει την πόλη.

Πήγαμε ήρθαμε και μάθαμε –στην κυριολεξία- απέξω και ανακατωτά την βιοποικιλότητα του μονοπατιού. Γίναμε φίλοι με τις γάτες που συναντήσαμε στο διάβα μας, μάθαμε σχεδόν τι σχήμα έχει η κάθε πέτρα καθώς και πόσα ήδη  δέντρων και πουλιών υπάρχουν. Ωστόσο, όσο κι αν εκτιμάμε και νιώθουμε ευγνωμοσύνη για την ύπαρξη αυτού του σωτήριου προορισμού η αλήθεια είναι ότι κάποια στιγμή βαριέσαι τα ίδια και τα ίδια και θέλεις κάτι διαφορετικό. Κάτι  να σπάσει κάπως την ρουτίνα σου που βρίσκεται στο απόγειο της μετά τα παρατεταμένα Lock down. Kαι μιας και ο πολιτισμός , βρίσκεται κι αυτός σε εγκλεισμό η μόνη λύση είναι να πάρεις έναν καφέ στο χέρι, ένα σακίδιο στον ώμο και να ανακαλύψεις την πόλη σου.

Σάββατο πρωί λοιπόν αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό το κάτι διαφορετικό. Παρκάραμε όπως πάντα στο γραμμικό πάρκο στην είσοδο που βρίσκεται επί της Ελαιών, αλλά ξαφνιάζοντας την συνήθεια μας, με τους καφέδες μας  στο χέρι, προσπεράσαμε το γραμμικό πάρκο, διασχίσαμε την γέφυρα και περπατήσαμε κατα μήκος της οδού Ελαιών με κατεύθυνση προς κέντρο. Στρίψαμε αριστερά στην Κωστάκη Όμπαση, περάσαμε το πάρκο του Αλέξανδρου Κοριζή και συναντήσαμε την Αγίου Γενναδίου (ο δρόμος πίσω από τα Lidl) περπατήσαμε πάνω στο μεγάλο πεζοδρόμιο και συναντήσαμε την Γ’ Τεχνική σχόλη Μακάριος Γ’ στο αριστερό μας χέρι. Αμέσως μόλις περάσαμε την σχολή κάναμε αριστερά και μας περίμενε μια όμορφη έκπληξη. Ξαφνικά βρεθήκαμε μπροστά σε ένα Παλιό Υδραγωγείο.

Σύμφωνα με τη google επρόκειτο για το παλιό Υδραγωγείο του Αρχάγγελου το οποίο βρίσκεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο γραμμικό πάρκο που ξεκινά έξω από το Λύκειο Αρχαγγέλου «Απόστολος Μάρκος» και καταλήγει στην Γ’ Τεχνική Σχολή «Μακάριος Γ’". Έχει μήκος 1100 μέτρα και ονομάζεται «Πάρκο Πατριάρχου Πέτρου Ζ’». Το αρχαίο αρδευτικό κανάλι υπάρχει εκεί από όταν η περιοχή ήταν γεμάτη από οργανωμένες φυτείες με φοινικόδεντρα και πριν το νερό «ριχθεί» σε τεράστιες χαβούζες «σκαρφάλωνε» πάνω από τις πέτρινες καμάρες και έβρισκε τον προορισμό του. Στο πέρασμα των χρόνων η παραγωγή χουρμάδων κρίθηκε ασύμφορη και τα δένδρα ξεριζώθηκαν και στην θέση τους φυτεύτηκαν αμπελώνες . Το αρδευτικό κανάλι έμεινε εκεί για να μας θυμίζει τον τρόπο που οι άνθρωποι εκείνης της εποχής πότιζαν τις καλλιέργειες τους. 

Αφού διασχίσαμε λοιπόν την καταπράσινη Πατριάρχου Πέτρου Ζ’ αφήνοντας στα αριστερά μας το υδραγωγείο ο δρόμος μας έβγαλε στην Σπύρου Κυπριανού, κατεβήκαμε την γέφυρα και βρεθήκαμε στο γραμμικό πάρκο με κατεύθυνση προς κέντρο. Ξανά στα γνώριμα μας μέρη. Μια μικρή παράκαμψη το πρωί του Σαββάτου έφερε στον δρόμο μας απρόσμενα αυτό το ξεχωριστό αρχαίο μνημείο. Αν νιώσεις λοιπόν ότι σε κούρασε η ρουτίνα, στείλε έξι, βάλε αθλητικά, πάρε ένα καφεδάκι στο χέρι και βγες έξω να ανακαλύψεις την πόλη σου. Άλλωστε αυτές οι μικρές παρακάμψεις φέρνουν όμορφες εκπληξεις που δίνουν νόημα στη ζωή μας.