Στα τέλη Αυγούστου είδα ένα τρέιλερ στα επερχόμενα του Netflix. Ασάφεια, ενδιαφέρουσες εικόνες, περίεργα vibes, δύο λεπτά όπου αποκαλύπτονται μόνο τα απαραίτητα για να σε τραβήξουν - όπως θα έπρεπε να είναι τα τρέιλερ - χιόνι, παράξενες ατέκες, ένας πρωταγωνιστής πιο περίεργος και από τα vibes, μια Toni Colette σε διάφορες ηλικίες και η λίστα συνεχίζεται για πολύ. ''I'm Thinking of Ending Things'' ακούγεται κάθε τόσο στο τρέιλερ πριν κυριαρχήσει ο ήχος από το κολάρο του σκύλου (if you know you know, αλλά θα το δεις και στο τρέιλερ). Σκηνοθεσία Charlie Kaufman, βλέπε ''Eternal Sunshine of a Spotless Mind'', άρα υποσχόμενη η ταινία. 

Διαρκεί δύο ώρες, το σκέφτηκα πριν το ξεκινήσω. Δύο ώρες με μια ταινία για την οποία δεν έχω ξεκάθαρο περιεχόμενο. Οκ, challenge accepted. 

SPOILERS.

Ξεκινά με την Jessie Buckley, την πρωταγωνίστρια που πρέπει να συμπαθήσεις και της οποίας το όνομα μπορεί να είναι Lucy, αλλά μπορεί και όχι. Έχει σχέση με τον Jake (που υποδύεται ο Jesse Plemons) για έξι ή εφτά εβδομάδες, δεν είναι σίγουρη. Αλλά πρόκειται να πάει μαζί του στο αγροτόσπιτο των γονιών του για να τους γνωρίσει. Η διαδρομή βασανιστική και αμήχανη όσο οι δυο τους μιλούν ελάχιστα, για διάφορα θέματα. Εκεί θα σκεφτείς ''I'm thinking of ending this'' αλλά κράτα λίγο ακόμα. Η μητέρα του δεν είναι πολύ καλά, αυτό γίνεται γνωστό από νωρίς. Με το που φτάνουν στο σπίτι τους χαιρετά από το παράθυρο και ο Jake αρχίζει να φαίρεται περίεργα. Με μια ξενάγηση στη φάρμα που εξελίσσεται από βαρετή σε αηδιαστική. Γενικά υπάρχει μια παράξενη, άβολη ατμόσφαιρα όταν γνωρίζει τους γονείς της. Καθ' όλη τη διάρκεια η πρωταγωνίστρια αγνοεί κλήσεις από μια φίλη της, τη ''Lucy'' και από μια άλλη, την ''Yvonne''. Όταν το απαντά επιτέλους όλα αρχίζουν να γίνονται πιο παράξενα και πιο μπερδεμένα. 

Οι γονείς αλλάζουν ηλικίες κάθε τόσο, η πρωταγωνίστρια κάποτε βλέπει το παρελθόν και κάποτε το μέλλον και στο μεταξύ βλέπουμε εμβόλιμα πλάνα ενός ηλικιωμένου φροντιστή να καθαρίζει το σχολείο. Είσαι συνεχώς σε ένταση γιατί νιώθεις πως κάτι θα συμβεί αλλά το μεγάλο μπαμ δεν συμβαίνει ποτέ. Αν η ταινία έχει όλη την αμέριστη προσοχή σου θα αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι πως οι πληροφορίες που είχες ακούσει στην αρχή τώρα είναι διαφορετικές και κανείς δεν αντιδρά. Προς το τέλος το κλίμα είναι ακόμα πιο άβολο όσο ο Jake φαίνεται να χάνει το μυαλό του στην επιστροφή, και βλέποντάς το σου δημιουργείται μια ένταση που δεν κάνει μπαμ ποτέ. Αλλά αν του δώσεις σημασία σιγά - σιγά ενώνεις τα κομμάτια του παζλ. 

Δεν θα προδώσω το τέλος, αλλά όπως είπαν πολλοί αν διαβάσεις το βιβλίο του Iain Raid στο οποίο βασίζεται η ταινία θα έχεις μια πιο ξεκάθαρη εικόνα. Αν έψαχνες μια χαλαρή ταινία, το ''I'm Τhinking of Ending Things'' δεν πέφτει σ' αυτή την κατηγορία. Θα σε κάνει να σκεφτείς ξανά και ξανά τι ακριβώς συμβαίνει μέχρι να κάνεις κλικ όταν τελειώσει. Οι ερμηνείες και των τεσσάρων πρωταγωνιστών είναι αρκετά καλές για σου μεταφέρουν τα vibes και, ομολογουμένως, η Buckley κάνει τη λιγότερη δουλειά απ' όλους. Είναι μια ιστορία που θα σε μπερδέψει, με το ''WTF'' να έρχεται στο μυαλό σου κάθε τόσο όσο προχωρά η ιστορία, και το τι είναι αληθινό και τι όχι, το τι έγινε στ' αλήθεια και τι όχι είναι μπλεγμένα κόμπος, αλλά σε κρατά εκεί γιατί τα πράγματα γίνονται όλο και πιο παράξενα. Το φινάλε αν το καταλάβεις θα σε δικαιώσει, αν όχι τότε την επόμενη φορά που θα θέλεις να δεις μια νέα ταινία μυστηρίου του Netflix θα το σκεφτείς διπλά και τριπλά.