Δεν είναι, ίσως, τόσο διαδεδομένο πως το Amazon Prime, σαν πλατφόρμα streaming, αναλαμβάνει τη διανομή μεγάλων ταινιών όπως ακριβώς κάνει και το Netflix. Θα έπρεπε όμως να το έχουμε υπόψη αφού το 2016 βρέθηκε στα Oscars με το ''Manchester By The Sea'' και μάλιστα κέρδισε δύο. Φέτος, ωστόσο, κάνει δυνατό παιχνίδι, πρώτα με το σίκουελ του ''Borat'', με τίτλο ''Borat Subsequent Moviefilm'' και μετά με το ''Sound of Metal'', και τα δύο παίζουν στις προβλέψεις για τα επόμενα Oscars και εδώ σήμερα θα σου πω όσα θες να ξέρεις για το δεύτερο. 

Το ''Sound of Metal'', o Ruben είναι ντράμερ στο metal δίδυμο Blackgammon μαζί με την σύντροφο του, την Lou, που είναι η τραγουδίστρια. Ξαφνικά ο Ruben αντιμετωπίζει σχεδόν ολοκληρωτική απώλεια ακοής. Η ζωή του αρχίζει να αλλάζει όσο προσπαθεί να εξοικειωθεί με τα νέα δεδομένα ζωής του ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατηθεί από τους εθισμούς από τους οποίους απεξαρτητοποιήθηκε πριν χρόνια. Πρωταγωνιστεί ο Riz Ahmed σε μια καταπληχτική ερμηνεία, μαζί με την Olivia Cook και τον Paul Raci. 

Δες το τρέιλερ πριν το review με spoilers. 

Είμαι φαν του Ahmed, οπότε η ταινία θα ήταν όπως και να 'χει στο watchlist μου. Κυκλοφόρησε στις 4 Δεκεμβρίου και μέχρι να έρθει η ώρα να την δω η αναμονή μεγάλωνε χάρη στις εξαιρετικές κριτικές που δεχόταν. Στο Rotten Tomatoes με βάση 178 κριτικές, έχει βαθμολογία 97%, και στο Metacritic 81/100, που ισοδυναμεί με ''παγκόσμια αναγνώριση''. 

Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ιστορία, παρουσιασμένη ευρηματικά. Δεν ωραιοποιεί την κώφωση, αντιθέτως παρουσιάζει την απότομη, αναγκαστική μετάβαση, τη δυσκολία προσαρμογής, την προσπάθεια του πρωταγωνιστεί να παραμείνει ψύχραιμος και να βρει λύση, και στη συνέχεια να συνηθίσει όσο μπορεί. Ο Ahmed κάνει εξαιρετική δουλειά σε έναν χαρακτήρα ευγενικό αλλά δυναμικό, στα πρόθυρα της κατάρρευσης γιατί κινδυνεύει να χάσει το μεγαλύτερο του πάθος, δηλαδή την μουσική. 

Αυτό όμως που με συνεπήρε, και μάλλον και σένα, είναι το φανταστικό sound design. Ο σκηνοθέτης, Darius Marder, καταφέρνει να καθηλώσει βάζοντας σε στην θέση του πρωταγωνιστή. Ανάμεσα στον συνηθισμένο ήχο μιας ταινίας, ακούμε συγκεκριμένες σκηνές όπως ακούει ο Ruben. Κάποτε λίγο, κάποτε (μετά την εγχείρηση) αλλοιωμένο, κάποτε απολύτως τίποτα. Οι υπότιτλοι συνοδεύουν πάντα την ταινία από επιλογή του σκηνοθέτη και της Amazon, θέλοντας τους κωφούς να την απολαύσουν κανονικά, η σημαντικότητα της νοηματικής γλώσσας είναι φανερή, ο Ahmed έμαθε νοηματική για τις ανάγκες των γυρισμάτων, και είχε πει πως η ταινία είναι σαν μια προτροπή για τους ανθρώπους να μάθουν νοηματική ακόμα και όταν έχουν την ακοή τους. 

Γενικά, θα μπορούσε να είναι απλά μια δραματική ταινία με καλή σκηνοθεσία και καλές ερμηνείες, αλλά με το sound design εκτοξεύεται, και ελπίζω να αναγνωριστεί στα Oscars, για τον ήχο και για τον Ahmed.