Βασισμένη στη σειρά βιβλίων ''Mortal Engines'' του Philip Reeve, η ταινία με το ίδιο όνομα προβλήθηκε στους κινηματογράφους το 2018, με ανάμεικτες κριτικές παρόλο που σε κάποια σημεία επαινέθηκε, και πριν μερικές εβδομάδες ανέβηκε στο Netflix. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. 

Σε έναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο που διαλύθηκε λόγω του ''Πολέμου των 60 Λεπτών'', όσοι επέζησαν από την ανθρωπότητα ζουν και μετακινούνται πλέον σε κινητές πόλεις. Ακολουθώντας τη φιλοσοφία του Δημοτικού Δαρβινισμού, κατά την οποία οι μεγαλύτερες πόλεις τρέφουν τις μηχανές τους με μικρότερες πόλεις. Στο επίκεντρο είναι το Λονδίνο και ο Tom Natsworthy, και η Hester Shaw από μια πόλη που πλέον ενσωματώθηκε με αυτό. Κατατρεγμένη από την κυβέρνηση της χώρας, η Shaw δραπετεύει από το Λονδίνο μαζί με τον Tom, αλλά μετά από μια περιπέτεια στο έδαφος καταλήγουν ξανά στο Λονδίνο με σκοπό να το σταματήσουν από το να καταστρέψει τον τοίχο που χωρίζει τις ελάχιστες πόλεις που παραμένουν σταθερές στο έδαφος. 

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως πρόκειται για μια οπτικά φανταστική ταινία. Το CGI, οι τοποθεσίες, τα σκηνικά, όλα είναι εντυπωσιακά και δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από άλλες blockbuster ταινίες φαντασίας. Από εκεί και πέρα, το κόνσεπτ μιας κινούμενης πόλης είναι ενδιαφέρον, αλλά κανείς δεν εξηγά ποτέ τι ακριβώς συνέβη στον τόσο καταστροφικό πόλεμο και πως κατέληξαν οι πόλεις να κινούνται. Η Shaw βρίσκεται επίσης στο στόχαστρο ενός Shrike, που είναι ουσιαστικά ζόμπι αλλά με ρομποτικό μηχανισμό και, εκτός από το να δίνει ένα φως στο παρελθόν της, σαν δευτερεύουσα ιστορία είναι εντελώς αχρείαστη. Αλλά αχρείαστες επίσης είναι και οι πληροφορίες που μας δίνονται για το παρελθόν της χάρη στο Shrike. 

Οι χαρακτήρες είναι ενδιαφέροντες επίσης, μοιάζοντας σχεδόν κατασκευασμένοι στο storyboard του Tim Burton. Πέραν όμως από την Shaw, αδυνατείς να ταυτιστείς με κάποιον άλλο λόγω των ελάχιστων πληροφοριών που έχεις για αυτούς. Η δευτερεύουσα ιστορία με την Katherine πρωταγωνίστρια δεν σου δίνει περιθώριο να την συμπαθήσεις ή να την αντιπαθήσεις. Για να είμαι ειλικρινής μέχρι να την ξαναδώ στην ταινία δεν μπορούσα να θυμηθώ το όνομά της. Υπάρχει όμως η δράση και ένα πρωτότυπο στόρι, αν δεν σε ενδιαφέρει να δώσεις υπερβολική σημασία στα κατά και επικεντρωθείς στα υπέρ. 

Το καστ είναι καλό, με τον Robert Sheehan (τον ξέρεις ως Klaus από το ''Umbrella Academy'') να υποδύεται τον Tom, αλλά η έλλειψη μεγάλων ονομάτων σίγουρα έπαιξε ρόλο στην εισπρακτική αποτυχία της ταινίας ($83 εκατομμύρια εισπράξεις, σε $100-$150 εκατομμύρια budget). Κατά τα άλλα η ταινία δεν κατάφερε να βρει το κοινό της και για αυτό δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει κινηματογραφική συνέχεια.