ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Η Πρωτεύουσα απολαμβάνει πιάτα με ψυχή Ελλάδας στο Ethimo και τα μεσημέρια

ΜΥΡΙΑ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

Βρεθήκαμε στο εστιατόριο Ethimo στην καρδιά της Λευκωσίας και απολαύσαμε πιάτα με ψυχή Ελλάδας.

Το Ethimo, λειτουργεί πλέον και τα μεσημέρια, προσφέροντας ένα διαφορετικό μενού από εκείνο του βραδινού, πάντοτε όμως με την ίδια αφοσίωση στην ποιότητα και στις εκλεκτές πρώτες ύλες.

Καθίσαμε στον άνετο και καλόγουστο εξωτερικό χώρο του εστιατορίου, ο οποίος είναι ιδανικός και για business meetings, προσφέροντας την ηρεμία και την ιδανική ατμόσφαιρα που προϋποθέτουν οι επαγγελματικές συναντήσεις.

Με ένα ποτήρι λευκό κρασί Αρμύρα από το Κτήμα Σκούρα για εμένα, και μία πατρινή μπύρα Μάμος για τον Γιάννη, τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας και  ξεκινήσαμε το ταξίδι των γεύσεων.

Πρώτο στο τραπέζι έφτασε το προζυμένιο ψωμί στα κάρβουνα με χαρούπι – μια λιτή αλλά γεμάτη χαρακτήρα αρχή.

Ξεχωρίσαμε την τυροκαυτερή με τσαλαφούτι και καμένη πιπεριά Φλωρίνης, μια εκρηκτική ισορροπία γεύσης και αρώματος, αλλά και τη χωριάτικη σαλάτα με φέτα βαρελίσια και ελιές Καλαμών.

Το πιάτο-έκπληξη, όμως, ήταν η σαλάτα με βιολογικά παντζάρια, αιγοπρόβειο γιαούρτι, οξύμελι και καβουρδισμένα καρύδια.

Από τα όσπρια επιλέξαμε τη σιφνέικη ρεβυθάδα με λεμονοθύμαρο, βελούδινη και αρωματική, που αποτύπωνε τη γεύση της νησιώτικης παράδοσης.

Για κυρίως, επιλέξαμε αποκλειστικά κρεατικά πιάτα.

Λουκάνικο μαύρου χοίρου με πίκλα, κρεμμύδι και σπόρους μουστάρδας,

Μπούτι κόκορα παστιτσάδα με ζυμαρικά, ξινόμαυρο κρασί και ξερή μυζήθρα.

Δοκιμάσαμε επίσης μοσχαράκι στην κατσαρόλα με κόκκινη σάλτσα και τραγανές τηγανιτές πατάτες, σαν να βγήκε κατευθείαν από το οικογενειακό τραπέζι της Κυριακής.

Και για το τέλος, αρνάκι στη γάστρα με πατάτες κυδωνάτες και λεμονοθύμαρο, καλοψημένο και εξαιρετικά τρυφερό.

H εμπειρία μας στο Ethimo ήταν πραγματικά value for money, καθώς η ποιότητα των πρώτων υλών αλλά και η λεπτομέρεια στην εκτέλεση ξεπέρασαν τις προσδοκίες μας.

Με σεβασμό στις ρίζες, αλλά και διάθεση για δημιουργία, το Ethimo συνεχίζει να μας θυμίζει γιατί η ελληνική κουζίνα δεν είναι απλώς φαγητό, αλλά τρόπος ζωής, μνήμη και συναίσθημα.