Της Αφροδίτης Δερματά

Είναι Πέμπτη πρωί λίγο πριν το τριήμερο του κατακλυσμού, η μέρα προμηνύεται ζεστή και απόλυτα καλοκαιρινή. Ανοίγω το παράθυρο του αυτοκινήτου να μπει, να μπει δροσιά του Μάη (που λέει κι ο Καλογιάννης) αλλά μάταια. Πρόωρο το καλοκαίρι φέτος και λογικό, μιας και ουσιαστικά δεν χειμώνιασε ποτέ. Ζήσαμε ένα γλυκό παρατεταμένο φθινόπωρο και ξαφνικά καλοκαίριασε, όχι δεν είμαι εδώ για να γκρινιάξω για τις κλιματικές αλλαγές.  Φτάνω στη δουλειά, φτιάχνω ζεστό κυπριακό καφέ (έτσι για την αναρχία) και κάθομαι στο γραφείο μου, ανοίγω τον υπολογιστή και κλικάρω τα email τα οποία αρχίζουν να κατεβαίνουν, όπως κάθε μέρα ασταμάτητα. Αναλογίζομαι πόσο δύσκολο είναι να δουλέψεις όσο καλοκαιριάζει, που ο νους τρέχει σε παραλίες, σε νησιά, σε καλντερίμια, σε βουτιές, σε χταποδάκια ψητά, σε ούζα και γενικά στην ανεμελιά αυτής της εποχής. Βάζω τα ακουστικά στα αφτιά μου για να απομονωθώ,  αφήνω τη φωνή της Cesaria να χαϊδέψει το μυαλό μου, ανασυντάσσομαι και ξεκινάω να διαβάζω.
 
Θέατρα, συναυλίες, εικαστικά, σινεμά, εκδηλώσεις, φεστιβάλ νέοι χώροι εστιίασης και μπαράκια, έχουν κατακλύσει την οθόνη του υπολογιστή μου ενώ μια υπέρμετρη αισιοδοξία κατακλύζει αυτόματα κι εμένα. Και ναι… το παραδέχομαι αγαπώ τη δουλειά μου και ναι εδώ σ’αυτό το νησί γίνονται άκρως ενδιαφέροντα πράγματα. Εκδηλώσεις που οφείλεις να ανακαλύψεις, που θα σου χαρίσουν νέες εμπειρίες, που θα σε σηκώσουν από τον καναπέ ή από την βεράντα, που θα σε ξεσηκώσουν και που θα σου δώσουν κίνητρο να «χορέψεις» στους ρυθμούς του καλοκαιριού γιατί αν αφεθείς, αν μείνεις σπίτι… πώς θα θυμάσαι για πάντα το καλοκαίρι του 2018;
 
Περνάω ασταμάτητα στο site την κάθε εκδήλωση και μέσα μου νιώθω την ακατανίκητη επιθυμία να βρεθώ παντού, να πάω σε όλα… Επειδή αυτό είναι αδύνατον σημειώνω στο κινητό μου παραστάσεις που μου φαίνονται αξιόλογες, συναυλίες που κάνουν αυτόματα το μυαλό μου να χορεύει στους ρυθμούς τους, κοιτάω για εισιτήρια, στέλνω στην παρέα προτάσεις και είναι σαν να βρίσκομαι ήδη εκεί. Όλο αυτό δημιουργεί μια όμορφη προσμονή που μου φτιάχνει τη διάθεση. Είναι ακριβώς όπως όταν οργανώνεις ένα ταξίδι, και έχεις συνεχώς στην άκρη του μυαλού σου ότι έρχεται η στιγμή που θα φύγεις, που θα χαλαρώσεις θα ξεκουραστείς και θα αποκτήσεις ενδιαφέρουσες εμπειρίες και όλη αυτή η διαδικασία σού δίνει δύναμη να παλέψεις με περισσότερο κέφι την καθημερινότητά σου. Το καλοκαίρι είναι ήδη εδώ, βγες, δες μια καλή παράσταση, χόρεψε, τραγούδα δυνατά, ανακάλυψε νέες αυλές και νέες γεύσεις, πήγαινε στα φεστιβάλ, ανακάλυψε γωνιές με  ενδιαφέροντα parties, δοκίμασε street food, πήγαινε θερινό σινεμά, άκου jazz, ρόκαρε, πιες ένα δροσερό κοκτέιλ, πήγαινε σε μια έκθεση φωτογραφίας τριγύρισε το νησί κι αυτό θα σε αποζημιώσει.
 
Είναι σαν να σε βλέπω, είναι πρωί λοιπόν έχεις σηκωθεί κατηφής, έχεις πάει στη δουλειά σου, έχεις φτιάξει τον καφέ σου, έχεις ανοίξει τον υπολογιστή και προσπαθείς να αρχίσεις  να τακτοποιείς τις εκκρεμότητές σου (οχι δεν έχω κάμερα, δεν σε παρακολουθώ, απλά η φαντασία μου οργιάζει). Προτού κάνεις οτιδήποτε, κάνε μια παύση, πάρε μια ανάσα, σήκωσε νοητά τα μανίκια σου και πληκτρολόγησε www.wiz-guide.com  πήγαινε στο what’s on, κάνε κλικ στην κατηγορία που σ’ενδιαφέρει, θέατρο, σινεμά, μουσική εκδηλώσεις και προγραμμάτισε να «εκδηλωθείς» όπως σε εκφράζει καλύτερα. Θα δεις τη διάθεση σου να αλλάζει άρδην, θα νιώσεις ένα μικρό μούδιασμα προσμονής, θα είναι σαν να βρίσκεσαι ήδη εκεί… Βάλε αυτή τη διαδικασία στην καθημερινότητα σου και θα με θυμηθείς.  Άλλωστε… Οι  καλοκαιρινές μέρες μοιάζουν με την τελειότητα της σκέψης, ζωγράφισέ τις με τα πιο ζωηρά χρώματα, μην τις αφήσεις να φύγουν ασπρόμαυρες.
 
ΥΓ1 Αν είσαι παιδί του κινητού δοκίμασε να κατεβάσεις την εφαρμογή στο κινητό σου.
ΥΓ2 Βγες, δες, διασκέδασε…