Η Στοά του Δημήτρη, δίπλα ακριβώς στην Αγορά Αγίου Αντωνίου, επιμένει πεισματωδώς να φτιάχνει φαγητό σαν κι αυτό που τρώμε στο σπίτι μας, προσφέροντάς το μάλιστα σε χορταστικές μερίδες και… σε κανονικές τιμές.

Τι να πει κανείς για αυτό το μαγειρείο (όπως αυτοπροσδιορίζεται) στο κέντρο της πόλης, το οποίο διανύει την τέταρτη δεκαετία της πορείας του στη γαστρονομική σκηνή της πρωτεύουσας, έχοντας καταφέρει όσο λίγες επιχειρήσεις να αποκτήσει ένα τόσο φανατικό πελατολόγιο. Ένα πελατολόγιο αποτελούμενο από ένα ετερόκλητο κοινό, που όμως έχει ως κοινό σημείο αναφοράς την αγάπη για αυτό που ονομάζουμε «φαγητό της μαμάς και της γιαγιάς.

Πολιτικοί, καλλιτέχνες, εργαζόμενοι στο κέντρο, κουστουμαρισμένοι με γραβάτες και εργάτες, κάθε μεσημέρι και κάθε βράδυ δίνουν ραντεβού στην πιο διάσημη Στοά της Λευκωσίας.

Είτε μεσημέρι πας για τα μαγειρευτά του είτε βράδυ για μεζεδοκατάσταση, ξέρεις πως είναι σοφότερο να πας με κράτηση, αφού παρά το μεγάλο μέγεθός της Στοάς συνήθως είναι γεμάτη! Το Σάββατο, για παράδειγμα, που πήγαμε για μεσημεριανό, λόγω του ότι δεν προνοήσαμε για κράτηση και παρόλο που φτάσαμε κάπως αργά, εντούτοις χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο μέχρι να αδειάσει τραπέζι.

Μέχρι να μας οδηγήσουν στο τραπέζι, ζητήσαμε ένα μενού και εκμεταλλευόμενοι τον χρόνο αναμονής, επιλέξαμε όλα όσα τραβούσε η όρεξή μας. Αυτό που εκτιμώ περισσότερο στη Στοά του Δημήτρη ως φιλοσοφία και ως γεύση, είναι σίγουρα τα μαγειρευτά φαγητά, με εποχιακά υλικά, αφού πλέον με τα τόσα trendy εστιατόριο δεν είναι και το πιο σύνηθες να βρίσκεις για να παραγγείλεις πιάτα όπως τα αφέλια με τις πούλλες, το φασολάκι με το κοτόπουλο, το χοιρινό με το κουνουπίδι ή το νόστιμο αρνίσιο συκωτάκι με τα κρεμμύδια και τα μανιτάρια.

Δώσαμε την παραγγελία μας και ξεκινήσαμε δίνοντας ώθηση στην όρεξή μας με τη σαλάτα και το χαλούμι σχάρας που είχαμε ζητήσει να έρθει ως ορεκτικό. Μαζί με το χωριάτικο ψωμί, το σπιτικό ταχίνι, τις τσακιστές ελιές, τα κρίταμα, το φρέσκο κρεμμυδάκι, τα ρεπανάκια, τα ξιδάτα και τις αντζούγιες που επίσης ήρθαν στο τραπέζι (έρχονται πάντα, σε κάθε τραπέζι στην αρχή), κάναμε το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα!

Σε σχέση με τα κυρίως, όλα όσα προανέφερα τα παραγγείλαμε σε μισές μερίδες (και μισές τιμές), αφού θέλαμε να κάνουμε share διάφορες γεύσεις. Το φαγητό στη Στοά ήταν για άλλη μια φορά εξαιρετικό! Η κουζίνα είναι ειλικρινής, οι γεύσεις αληθινές, οι μερίδες γενναιόδωρες και οι τιμές κανονικές. Για 4 άτομα (εκ των οποίων δύο παιδιά) πληρώσαμε λίγο περισσότερο από €40, την ίδια ώρα που οπουδήποτε αλλού, συνήθως για πολύ λιγότερο σε ποσότητα φαγητό, πληρώνουμε τα υπερδιπλάσια.

Ο καφές και το γλυκό του κουταλιού με παγωτό ήρθε ως κέρασμα και ως επισφράγισμα ενός μεσημεριανού γεύματος το οποίο άνετα θα επαναλάμβανα με την πρώτη ευκαιρία!