Παρασκευή πρωί μια ηλιόλουστη -σχεδον ανοιξιάτικη- μέρα ξετυλίγεται μπροστά μου και εγώ για ακόμα μια φορά περνάω την πύλη και δηλώνω πανέτοιμη να ανακαλύψω μια ροκ ιστορία της Παλιάς Πολης. Παρκάρω σχετικά γρήγορα και χαζεύω τα μικρά μαγαζάκια που απλώνονται δεξιά και αριστερά στον δρόμο, τα φωτογραφίζω και τ’ αφήνω την εικόνα τους να με πάει σε άλλες εποχές, παλιές. Χτυπάει ειδοποίηση στο κινητό από τον Χαρίτο. Με ρωτάει αν θέλω να μου παραγγείλει καφέ και δίνω ευχαρίστως την παραγγελία μου. Ένα καπουτσίνο είναι ότι πρέπει για να ξεκινήσει σωστά η μέρα!

Σε λιγάκι φτάνω στο Neverland, βρίσκω τον Χαρίτο στην πόρτα, με υποδέχεται θερμά. Μπαίνω μέσα και ξεκινάω να φωτογραφίζω τον χώρο. Ένα μαγαζί απ’ αυτά που κάνουν την καρδιά μου να χτυπάει  λίγο πιο δυνατά. Το ροκ στοιχείο υπάρχει διάχυτο, στα χρώματα, στον χαμηλό φωτισμό, στο σκούρο ξυλο που πρωταγωνιστεί παντού τριγύρω και στις αφίσες που στολίζουν τους τοίχους. Παπακωνσταντίνου, Διάφανα κρίνα, Έλβις Πρίσλει, ροκ συγκροτήματα, τραγουδιστές, πόστερ από συναυλίες περικυκλώνουν τον χώρο και μου δίνουν την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε ένα ιερό ναό της ροκ όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό.

«Από πότε το έχετε το μαγαζί;» είναι η πρώτη μου ερώτηση, «από το 2009» μου απαντάει ο Χαρίτος και ξεκινάει να μου ξεδιπλώνει το κουβάρι της ιστορίας του.

Είμασταν φίλοι με τον Χαράλαμπο από το νηπιαγωγείο. Εγώ μεγάλωσα εδώ στην περιοχή, ο Χαράλαμπος έμενε Λακατάμια. Ερχόταν καθημερινά και πήγαινε σχολείο στην Παλιά Πόλη μιας και ο πατέρας του είχε εδώ ένα καφενείο.

Η ιδέα να ανοίξουμε ένα ροκ μπαρ ξεκίνησε από το Λύκειο. Ακούγαμε την ίδια μουσική. Τελειώσαμε το σχολείο το ’99, πήγαμε στρατό, σπουδές και ξεκινήσαμε να εργαζόμαστε. Το 2009 παραιτηθήκαμε από τις δουλειές μας και ανοίξαμε το Neverland Από το 2013 μέχρι και το 2015 είχαμε και το Μέρες Αργίας.  Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να το αφήσουμε να αφοσιωθούμε πλήρως στο συγκεκριμένο μπαρ. Το Neverland είναι παραδοσιακό ροκάδικο, δεν κάνουμε εκπτώσεις στην μουσική. Παίζουμε την μουσική που αγαπάμε να ακούμε.

Το μαγαζί όπως είπα το σχεδιάζαμε από το Λύκειο. Ονειρευόμασταν ότι κάποια μέρα, όταν θα το φτιάξουμε θα τραγουδήσουν εδώ τα Διάφανα Κρίνα. Χρόνια μετά, ένα βράδυ άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Ανεστόπουλος. Κοκκαλώσαμε. Ο τοίχος ήταν γεμάτος με ποστερ των Διάφανων κρίνων. Κοιτούσε τριγύρω με το στόμα ανοιχτό. Πήγαμε κοντά και γνωριστήκαμε. Μας λέει έχω μια κιθάρα στο αυτοκίνητο, να την φέρω να τραγουδήσω; Η στιγμή ήταν συγκλονιστική, έγινε το όνειρο μας πραγματικότητα. Μάλιστα μετά από λίγους μήνες χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ήταν ελληνικό νούμερο. Το σηκώνω, ρωτάω ποιος είναι και η φωνή από την άλλη ακρη της γραμμής μου απαντάει «Ο Θάνος». Έκατσα για να μην λιποθυμήσω. Μας ρώτησε αν θέλουμε να τραγουδήσει για το μαγαζί και φυσικά δεχτήκαμε. Ήρθε και τραγούδησε 4 φορές.

Εδώ έχει έρθει ο Παπακωνσταντίνου, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Παύλος Παυλίδης, ο Χαρούλης, οι Μπλε, ο Λεωνίδας Μπαλάφας, οι Magic de spell, οι Social waste, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, τα Γυμνά Καλώδια, οι Pain of Salvation, οι Κοινοί Θνητοί και οι Moonspell. Έρχονται μετά από τις συναυλίες και τα lives τους.

Κάθε Τετάρτη και Σάββατο παίζω βινύλια. Τετάρτη παίζω ελληνικά και Σάββατο ξένα. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες έμαθαν το μαγαζί όταν τους έκανα tag στα διάφορα ποστ που έβαζα.

Έτυχε μια νύχτα να είναι πελάτες οι Frank Panx, οι Rationalistas, οι Κοινοί θνητοί και η Πτέρυγα τρια. Ήταν πολύ συγκινητική βραδιά. Δυο φορές μάλιστα έχει παίξει ο Μητσοτάκης από Ενδελέχεια και ο Γρηγόρης από Υπόγεια Ρεύματα.

Το μαγαζί διαθέτει κουζίνα. Το μενού περιλαμβάνει burgers, cheese sticks, chicken Bites, Club Sandwich, Οnion Bites. Eπίσης διαθέτουμε πάνω από 60 ετικέτες ουίσκι και πάνω από 50 ετικέτες μπίρας.

Είμαστε ανοιχτά Δευτέρα με Κυριακή από τις 20.00

Με τον Χαράλαμπο δεν τσακωνόμαστε ποτέ, ακόμα και ένα κάδρο να θέλουμε να αλλάξουμε παίρνουμε ο ένας την γνώμη του άλλου.

Θα ήθελα πολύ να τραγουδήσει ο Παπακωνσταντίνου στο μαγαζί. Από αυτόν ξεκίνησαν όλα. Ένα καλοκαίρι διάβαζα και άκουγα στο repeat Διδυμότειχο μπλουζ. Το είχα λιώσει το εν λόγω τραγούδι. Ήταν το πρώτο τραγούδι στο cd και για μέρες δεν άκουγα τίποτα άλλο. Κάποια στιγμή άφησα επιτέλους να παίξει και το δεύτερο τραγούδι . Ήταν το «θα ρθω να σε βρω» του Παπακωνσταντίνου. Μαγεύτηκα. Ο Χαράλαμπος μου έδωσε να δω μια βιντεοσκοπημένη συναυλία του. Έκατσα και άκουσα όλα του τα τραγούδια. Από τότε τον λάτρεψα. Στις 3 Ιανουαρίου έκανα ένα αφιέρωμα στον Παπακωνσταντίνου και παρά το γεγονός ότι ήταν Τετάρτη έγινε soldout αμέσως. Ήταν το πιο επιτυχημένο μας event. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις είναι επιτυχημένο και εμείς όλο αυτό το κάνουμε με αστείρευτη αγάπη.

 Info: Νeverland Νικηφόρου Φωκά 1, Λευκωσία 1016 70 087575

Φωτογραφίες: Ντέμης Σιρανίδης