Είχαμε ακούσει αρκετά θετικά σχόλια τόσο για το μαγαζί που βρίσκεται στον Πρωταρά τόσο και για το εστιατόριο των ίδιων ιδιοκτητών που βρίσκεται στην πρωτεύουσα, το Interno 3. Εμείς επισκεφτήκαμε για αρχή το Il Divino που βρίσκεται στο Eden Square.

Φτάνοντας, αν και είχαμε κράτηση, χρειάστηκε να περιμένουμε μερικά λεπτά έξω μέχρι να αδειάσει και να καθαριστεί το τραπέζι από τους προηγούμενους θαμώνες. Με τους απαλούς ήχους της ιταλικής μουσικής στο background αλλά και τη βαβούρα από την πολυκοσμία και τα παιδιά στον διπλανό παιδότοπο καθίσαμε στο τραπέζι μας όπου μας έφεραν το χάρτινο σουπλά-μενού. Με μια ματιά ο χώρος του εστιατορίου μάς φάνηκε ανοιχτός, φωτεινός και απλός χωρίς πολλά-πολλά, κάτι που δεν μας επηρέασε καθόλου.

Το μενού ακολουθεί την ιταλική λογική με τα antipasti, pasta, πίτσες αλλά και επιλογή με κρέας και ψάρι. Σε κάθε κατηγορία φιγουράρουν μερικές από τις πιο κλασικές, πληθωρικές και προπάντων νόστιμες συνταγές της ιταλικής κουζίνας.

Εμείς δοκιμάσαμε λίγο από όλα. Το δείπνο μας ξεκίνησε την ώρα που ο σερβιτόρος έφερε στο τραπέζι μας ένα καλαθάκι με λαχταριστά κομμάτια ψωμιού φοκάτσα. Δεν θα αναλύσω το κάθε πιάτο ξεχωριστά καθώς τα περισσότερα είναι γνώριμες, αγαπημένες γεύσεις, σωστά ψημένες και σερβιρισμένες.

Αρχίσαμε με το calzone με τυρί και ζαμπόν, παραγγείλαμε νόστιμα κρεμώδη λαζάνια σερβιρισμένα σε ειδικό σκεύος, από τα ζυμαρικά επιλέξαμε παπαρδέλες ραγού με βοδινό κρέας και κλείσαμε με δυο υπέροχες πίτσες, τη Siciliana με φρυγανισμένο άγριο μάραθο, μοτσαρέλα και λουκάνικο, και την bomba, πίτσα με μοτσαρέλα, ζαμπόν, τοματίνια, αβγό και emmental.

Σε γενικές γραμμές, όλα τα πιάτα μάς άρεσαν και σίγουρα θα επέστρεφα ξανά να απολαύσω και άλλες δημιουργίες τους.

Αν θα έπρεπε να επισημάνω όμως κάποιες ατέλειες, είναι στο σέρβις. Το βρίσκω απαράδεκτο να έρχεται κάποιος να πάρει παραγγελία και στα μέσα της παραγγελίας να φεύγει για να μιλήσει με κάποιον άλλο από το προσωπικό χωρίς να ζητήσει συγγνώμη, με αποτέλεσμα να γίνεται και λάθος με την παραγγελία. Το θεωρώ επίσης λάθος να έρχονται τα μισά πιάτα στο τραπέζι και να περιμένουμε αρκετή ώρα μέχρι να έρθουν και οι υπόλοιπες παραγγελίες της παρέας. Επειδή το τραπέζι μας βρισκόταν δίπλα σχεδόν από την κουζίνα και το bar, ήταν εμφανές ότι στο προσωπικό υπήρχε αρκετή σύγχυση χωρίς ιδιαίτερο λόγο κατ’ εμέ, αφού το μαγαζί δεν ήταν και τόσο γεμάτο για να δικαιολογείται αυτός ο πανικός.

Ασφαλώς τον πρώτο λόγο έχουν οι γεύσεις, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι καλό θα ήταν οι άνθρωποι του σέρβις με την καλή τους διάθεση και το πνεύμα φιλοξενίας τους να είχαν λίγο περισσότερο επαγγελματισμό. Δηλαδή, αν μπορούσαν να συνδυαστούν όλα αυτά, τότε το εστιατόριο σίγουρα θα ήταν πόλος έλξης για αρκετούς που θα επέστρεφαν ξανά και ξανά.

Οι τιμές σε γενικές γραμμές είναι φιλικές, με τον λογαριασμό μας να ανέρχεται περίπου στα 100-120 ευρώ.