Το βράδυ της Τετάρτης βρέθηκα εντελώς τυχαία στην πρόβα μιας θεατρικής παράστασης, το στόρι της οποίας αφορά στο αγαπημένο κυπριακό λαϊκό παραμύθι «Ο Σπανός τζιαί οι Σαράντα Δράτζιοι».

Είχαμε μαζευτεί για πρόβα στο Θέατρο Μασκαρίνι, στα Λατσιά, για μια ερασιτεχνική παράσταση που ανεβάζουμε με την θεατρική ομάδα Διγενής, της Αγίας Μαρίνας Ξυλιάτου (σήμερα 22/12, αλλά και στις 8/1, διαβάστε σχετικά εδώ). Ακριβώς πριν τη δική μας πρόβα, είχαμε ενημερωθεί ότι θα έκανε πρόβα το Θέατρο Αντίλογος, για την εν λόγω παράσταση. Με το που φτάσαμε, είχαν μόλις ξεκινήσει.

Οι δύο πρωταγωνιστές άρχισαν τον επί σκηνής διάλογό τους. Ο ένας μιλούσε ελληνικά (ή και στη διάλεκτο), ενώ ο δεύτερος μιλούσε τούρκικα. Αναγνώρισα και τους δύο. Ο Βασίλης Παφίτης και ο Izel Seylani, με φόντο τα απείρου κάλλους ομώνυμο χαρακτικό του Χαμπή Τσαγγάρη, χωρίς να μιλούν την ίδια γλώσσα, έκοβαν κουβέντες και συνεννοούνταν άψογα για αρκετή ώρα.

Η συνάντηση των δύο (εφήβων) είχε γίνει σε ένα σημείο στην πράσινη γραμμή. Τραγουδώντας τα ίδια τραγούδια (ο καθένας στη γλώσσα του), άρχισαν στο τέλος να τσακώνονται… για μια μπάλα. «Σε ποιόν ανήκει τελικά η μπάλα ποδοσφαίρου;», αναρωτιέται στο σημείωμά της η Αλεξία Παπαλαζάρου, η οποία διασκεύασε το παραμύθι και σκηνοθετεί την παράσταση.

Αμέσως μετά τον τσακωμό τους, ένας δυνατός αέρας γεμίζει τον χώρο με πολύχρωμα χαρτιά και ξαφνικά οι δύο έφηβοι «εχθροί» αποκτούν κοινό στόχο: να διαβάσουν μαζί το παραμύθι «Ο Σπανός τζαι οι σαράντα Δράτζιοι». Τι νομίζετε, μπορεί ένα παραμύθι να ενώσει δυο εχθρούς; Μπορεί ένας κοινός στόχος να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να καταλάβουν ότι αυτά που τους ενώνουν, αυτά που μας ενώνουν, είναι πολύ περισσότερα από όσα μας χωρίζουν; Θα καταφέρουν άραγε μαζί να διώξουν τους δράκους από τον τόπο τους… και να ξαναγυρίσει το νερό στο χωριό τους;

Οι απαντήσεις δίνονται με τον πιο όμορφο τρόπο, από τους δύο Κύπριους ηθοποιούς -ο ένας Κύπριος γεννήθηκε στο βόρειο κομμάτι του νησιού και ο έτερος στο νότιο. Καθαρά από τύχη εμείς γεννηθήκαμε εδώ, καθαρά από τύχη ο Izel γεννήθηκε λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω, καθαρά από τύχη γεννήθηκαν κάποιοι στην Κίνα, άλλοι στη Λατινική Αμερική, άλλοι στην Αφρική και άλλοι στη Μέση Ανατολή. Και σίγουρα, η γλώσσα, η καταγωγή, το χρώμα του δέρματός μας, αλλά και τα λάθη των προγόνων μας, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι από μόνες τους παράμετροι που προκαλούν διχόνοια.

Πέραν από τα μηνύματα της ιστορίας, πάντως, η παράσταση «Ο Σπανός τζιαί οι Σαράντα Δράτζιοι» είναι μια καλή ευκαιρία να πάρουμε μια δυνατή γεύση από λαϊκή παράδοση και λαϊκή κληρονομιά. Το ίδιο το παραμύθι, τα υπέροχα χαρακτικά του Χαμπή Τσαγγάρη, το video art του Γιώργου Αλεξάνδρου, η δουλειά της σκηνογράφου - ενδυματολόγου Θέλμας Κασουλίδου, οι μουσικές του Γιώργου Κάρβελλου και οι στίχοι του Ανδρέα Παράσχου, δημιουργούν ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα, ιδανικό για παιδιά αλλά και για μεγάλους!

Συγκίνηση και ελπίδα! Αυτά είναι τα δύο κυρίαρχα συναισθήματα που είχα με το πέρας της πρόβας και συγκεκριμένα με την επί σκηνής αγκαλιά των δύο έφηβων παιδιών, με φόντο την πράσινη γραμμή. Όχι μόνο είναι εντάξει, μιας και τέθηκε το εν λόγω ερώτημα, αλλά επιβάλλεται κιόλας ένα παιδί να αγαπά ένα άλλο παιδί -ανεξαρτήτου καταγωγής, χρώματος ή φύλου... Χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς "ναι μεν, αλλά". Και πρέπει όλοι να δουλεύουμε προς αυτή την κατεύθυνση.

Φέτος το Χριστούγεννα, λοιπόν, ας δούμε να ζωντανεύει μπροστά μας το όμορφο αυτό λαϊκό παραμύθι και οι δημιουργίες του Χαμπή του χαράκτη, κάνοντας διάλειμμα από τα αφηγήματα που έτσι κι αλλιώς, εδώ και δεκάδες χρόνια, ακούμε για τον τόπο μας.

Info
Πρεμιέρα: Σάββατο, 24 Δεκεμβρίου 2022, 11:00
Παραστάσεις: Ιανουάριος 2023: κάθε Σάββατο (7 & 14 & 21 & 28 Ιανουαρίου), 16:00
ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣΚΑΡΙΝΙ, Αθαλάσσης 4, Λατσιά

Σάββατο, 22 Ιανουαρίου 2023, 11:00
Θέατρο Ριάλτο, Λεμεσός

Προπώληση εισιτηρίων: SOLD OUT TICKETS και καταστήματα Stephanis - Electronics
Πληροφορίες και κρατήσεις: 99251331

*Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούν οι Κυριάκος Σιαμπτάνης (σχεδιασμός φωτισμού) και Νεόφυτος Αβραάμ (εικαστικός σχεδιασμός προωθητικού υλικού) στους συντελεστούς της παράστασης.

Φωτογραφίες: Χρίστος Αβρααμίδης