Της Αφροδίτης Δερματά

Η «Λευκή Ουσία» μπορεί να μην είναι αμφιθεατρική, να μη βρέχεται από θάλασσα, να μη τη διαπερνάει ποταμός (μη μου πεις για τον Πεδιαίο μάλλον με ρυάκι μοιάζει) να μην έχει μια λίμνη της προκοπής, να είναι μισή και περίλυπη, αλλά έχει πανέμορφα σημεία και ένα κέντρο με ιδιαίτερο χαρακτήρα που αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Μια οργανωμένη βόλτα εκεί, αρκεί για να σε πείσει. Τώρα σε περίπτωση που αναρωτιέσαι για ποιάν μιλάω, να σου πω ότι η Λευκωσία σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ήταν σειρήνα, μία από τις κόρες του Αχελώου και της Μελπομένης και το όνομά της μεταφράζεται ως «Λευκή Ουσία». Αν λοιπόν έχεις κλειστά τα αυτιά σου και τα μάτια σου δεν θα σε «αγγίξει» καθόλου, αν πάλι ενεργοποιήσεις τις αισθήσεις σου… θα την λατρέψεις.

Το πιο γοητευτικό της σημείο, είναι το κέντρο της και αυτό το διαπιστώνεις μόλις περάσεις τα ενετικά τείχη. Ένας μαγικός κόσμος βγαλμένος από τα παλιά χρόνια, με ιδιαίτερη μυρωδιά και χρώμα, ξεδιπλώνεται μπροστά σου και σε προσκαλεί να τον εξερευνήσεις από άκρη σε άκρη. Εγώ είμαι εδώ, να σου προτείνω ένα ενδεικτικό πλάνο για το πώς πρέπει να κινηθείς.

Κατεβαίνεις λοιπόν κέντρο παρκάρεις ιδανικά μακριά από Λήδρας- αν είσαι λίγο πιο περιπετειώδης τύπος- και αρχίζεις να περπατάς στα σοκάκια. Σταματάς στα τρία Φανάρια στην πλατεία Φανερωμένης, παραγγέλνεις κυπριακό καφέ και ολόφρεσκο γλυκό ταψιού για να πάρεις ενέργεια. Επόμενη στάση «στοά Κλόκκαρη» και το εστιατόριο της «Ευρούλας» για παραδοσιακό πεντανόστιμο σουβλάκι που συνοδεύεται από φρέσκες τηγανητές πατάτες.Αφού τελειώσεις το φαγητό, πας για περπάτημα στην πλατεία για να χωνέψεις (…λέμε και κανένα αστειο να περνάει η ώρα...) και φεύγεις για χαμάμ Ομεριέ προκειμένου να απολαύσεις την απόλυτη ανατολίτικη περιποίηση. Επιλέγεις το μασάζ Κesse Borek το οποίο σε αναζωογονεί και καθαρίζει ψυχή και σώμα και μόλις τελειώσει η κάθαρση καταλήγεις να χαλαρώνεις με ανατολίτικες μουσικές στην καμπίνα, πίνοντας τζίντερ με μέλι. Ανάλαφρος σαν πούπουλο και αστραφτερός σαν καινούργιος, φεύγεις για τον προτελευταίο σου προορισμό ο οποίος είναι το «Απόμερο» κοντά στην Ερμού. Βρίσκεται κρυμμένο σε ένα μικρό σοκάκι, είναι δύσκολο να το ανακαλύψεις και θυμίζει κάτι από Κυκλάδες. Παραγγέλνεις καφέ και ελιωτή ή σπανακόπιτα που φτιάχνει με τα χεράκια της η ιδιοκτήτρια η κυρία Αντρούλλα τα συνοδεύεις με κουβέντα και δίνεις στο απόγευμα σου άλλο νόημα. Αν αντέχεις λίγο ακόμα κάνεις φινάλε της μέρας στο Bastione το οποίο βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής. Διαλέγεις κρασί από την ενημερωμένη κάβα του, επιλέγεις φαγητό από το μενού και αφήνεσαι στις όμορφες μουσικές.

Ελπίζω να σου έδωσα ιδέες για να κάνεις ξεχωριστή την μέρα σου σήμερα. Το μυστικό είναι να γίνεις τουρίστας στην πόλη σου και να την βλέπεις πάντα με μια καινούργια ματιά, δοκίμασε το και θα με θυμηθείς.