Της Αφροδίτης Δερματά

Καραντίνα... σε περίπτωση που αναρωτιέσαι, η λέξη προέρχεται από την ενετική παραλλαγή της ιταλικής λέξης quaranta giorni (σαράντα μέρες). Οι σαράντα μέρες αναφέρονται στην υποχρεωτική περίοδο απομόνωσης των πλοίων και του πληρώματος κατά την επιδημία της Μαύρης πανώλης.  Η καραντίνα, όπως πολύ καλά καταλάβαμε, μπορεί να εφαρμοστεί σε ανθρώπους αλλά και σε πολλά είδη ζώων, καθώς και ως μέρος των συνοριακών ελέγχων σε μια χώρα.  Είναι λοιπόν ένα είδος παύσης.

«Τρεις φορές την ημέρα να κάνετε παύση για λίγα λεπτά» μας λέει ο δάσκαλος της φιλοσοφίας. Ο κόσμος τρέχει γρήγορα και σε παρασύρει ο ρυθμός του. Χρειάζεται τρεις φορές την μέρα για λίγα λεπτά να  αποστασιοποιείσαι, να βγαίνεις από τον χορό και να τον παρατηρείς. Να εστιάζεις στην αναπνοή σου, να αδειάζεις, να ηρεμείς, να παρακολουθείς και να ξαναμπαίνεις στον κύκλο. Είναι σαν να βάζεις το πρόσωπο σου πολύ κοντά στον καθρέφτη και σιγά σιγά να κάνεις πίσω. Σκέψου πόσο διαφορετικό φαίνεται όταν το παρατηρείς από απόσταση. 

Σε μια απρόσμενη παύση που θυμίζει ταινία επιστημονικής φαντασίας βρισκόμαστε όλοι θέλοντας και μη αυτές τις μέρες, έχουμε πάει ένα μέτρο μακριά από τον καθρέφτη και περιμένουμε.   Τα πάντα έχουν σταματήσει η ζωή μας κινείται σε αργούς ρυθμούς. Είναι Παρασκευή, δουλεύω από το σπίτι μου, δεν έχω καμία υποχρέωση για το απόγευμα και δεν έχω  κανονίσει τίποτα για το Σαββατοκύριακο. Σκέφτομαι να κανονίσω συνάντηση με κανένα δυο φίλους αλλά δεν το παίρνω απόφαση να σηκώσω το τηλέφωνο.  Είναι κι αυτή η ασταμάτητη βροχή που δεν σ’ αφήνει να «πάρεις» τα βουνά και τις θάλασσες να αναπνεύσεις λίγο.  Μην μπορώντας να κάνω και κάτι άλλο απολαμβάνω την παύση, τα παιδιά μου και το σπίτι μου, την βροχή που πέφτει στην αυλή μου και τον αχνιστό γαλλικό καφέ που βρίσκεται στο ποτήρι μου.  Προσπαθώ να δω το μετά από το μετά και προσπαθώ να το δω όμορφο. Σίγουρα θα έχει απώλειες, σίγουρα τα πράγματα δεν θα είναι ακριβώς όπως πριν την επέλαση του ιού αλλά τουλάχιστον μετά από όλους αυτούς τους περιορισμούς συνειδητοποιείς επιτέλους τι είχες και δεν το εκτιμούσες. Είχες την ελευθερία να πας  στην δουλειά σου, στο αγαπημένο ταβερνάκι σου με τους φίλους σου,  μπορούσες να απολαύσεις τον αγαπημένο σου τραγουδιστή σε μια συναυλία, μπορούσες να δεις μια θεατρική παράσταση, μπορούσες να πας στο γυμναστήριο σου και να πιείς έναν καφέ με έναν φίλο μετά την δουλειά. Όσα θεωρούσαμε αυτονόητα έχουν μπει στο ψυγείο και περιμένουμε με αγωνία το okey για το ξεπάγωμα.  Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην όλη κατάσταση δεν βοηθάει η μεμψιμοιρία. Είναι μια καλή ευκαιρία να κάνεις όσα ο τρελός χορός της καθημερινότητας δεν σε άφηνε να κάνεις. Να απολαύσεις τους δικούς σου ανθρώπους, να απολαύσεις την ελευθερία της παύσης, να διαβάσεις το αγαπημένο σου βιβλίο, να ξεσκαρτάρεις την ντουλάπα σου, να παίξεις πολλά επιτραπέζια, να μαγειρέψεις νόστιμα φαγητά και να φτιάξεις αυτό το παζλ που έχεις αφήσει στην μέση από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές. Όταν όλο αυτό τελειώσει, που θα τελειώσει,  να πάρεις φορά και να βουτήξεις με λαχτάρα στην άνοιξη που φέτος είμαι σίγουρη ότι θα την δεις με μια άλλη οπτική. Eίμαι σίγουρη ότι τώρα ξέρεις και δεν θα αφήσεις ούτε στιγμή να πάει χαμένη

ΥΓ1. Η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας, όπου κι αν είσαι ότι κι αν κάνεις εστίασε στην ομορφιά που υπάρχει μέσα σου.
ΥΓ2 Ο πανικός δεν βοηθάει και δεν έχει κανένα νόημα
ΥΓ3. Θυμήσου ότι ακόμα και σε αυτή την φάση έχεις πολλά περισσότερα από τον κατατρεγμένο πρόσφυγα που ξεροσταλιάζει στα σύνορα ή παλεύει με τα κύματα ψάχνοντας μια νέα πατρίδα.
ΥΓ4 Αυτόν τον καιρό ο άνθρωπος αφήνει την πληγωμένη φύση να αναπνεύσει κι αυτό συγκαταλέγεται στα θετικά