Η Λευκωσία μπορεί να μην έχει θάλασσα, μπορεί να μην έχει κάποιο μεγάλο ποτάμι να την διασχίζει όπως έχουν άλλες ευρωπαικές πρωτεύουσες, ωστόσο έχει κάποιες γωνιές οι οποίες είναι μαγικές. Έχω γράψει πολλές φορές για το πόσο τυχεροί είμαστε που έχουμε τον Πεδιαίο και ένα γραμμικό πάρκο να διασχίζει την πόλη μας, ωστόσο δεν έχω γράψει ποτέ ότι αυτό το πάρκο έχει μια γέφυρα που σε βγάζει σε ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα του νησιού.

Περπατώντας λοιπόν στο ύψος του Αρχάγγελου μια ξύλινη γέφυρα σε οδηγεί στην απέναντι πλευρά σε ένα ύψωμα που εκ πρώτης όψεως μοιάζει αδιάφορο και με τίποτα δεν σε προδιαθέτει για το τι κρύβει από πίσω. Ανεβαίνεις λοιπόν έναν μικρό λόφο και μόλις τελειώνει ο ανήφορος η όμορφη λίμνη του Μαγκλή ξεδιπλώνεται μπροστά σου. Αν πας την κατάλληλη ώρα που ο ήλιος βασιλεύει το τοπίο γίνεται μοναδικό και η λίμνη βάφεται σε πορτοκαλί αποχρώσεις. Στις όχθες της μπορείς να δεις ψαράδες αλλά και κόσμο να κάνει πικ νικ .

Για την ιστορία η λίμνη του Μαγκλή είναι υπό ιδιοκτησία της Ιεράς Μονής Κύκκου και αποτελεί έναν βιότοπο ο οποίος έχει δημιουργηθεί τα τελευταία πενήντα χρόνια από την κατασκευή του φράγματος στον Πεδιαίο ποταμό. Κατά το παρελθόν εξυπηρετούσε τις αρδευτικές ανάγκες των καλλιεργειών του Κώστα Μαγκλή για αυτό και ονομάστηκε έτσι. Η περιοχή έχει απαράμιλλή φυσική ομορφιά λόγω της τοποθεσίας της και αξίζει να σημειωθεί ότι είναι από τα λίγα παρθένα μέρη της Κύπρου. Μέσα στην λίμνη , με το πέρασμα των χρόνων , έχουν αναπτυχθεί αρκετοί οργανισμοί, όπως για παράδειγμα ψάρια και καραβίδες , αλλά και διάφορα κυρίως υδρόβια φυτά. Επιπλέον στην λίμνη κατά καιρούς και πιο συχνά κοντά στο καλοκαίρι παρουσιάζονται αρκετά πουλιά , κάποια εξ' αυτών είναι και σπάνια είδη.

Λίγο πριν σκοτεινιάσει και αφού πάρεις τον δρόμο της επιστροφής έχοντας βγάλει τις ινσταγκραμικές φωτογραφίες σου και έχοντας απολαύσει αυτό το υπέροχο τοπίο αξίζει να κάνεις μια στάση στο Καφέ Στράτα. Βρίσκεται πάνω στο γραμμικό πάρκο του Πεδιαίου και προσφέρει πεντανόστιμες πίτσες και παγωμένες μπίρες.