Η Ειρήνη Γεωργαλλά δοκιμάζει τα εστιατόρια της Κύπρου και καταγράφει τις εμπειρίες της.

Το αγαπημένο Μουσών μετακόμισε από τα στενά της παλιάς Λευκωσίας στο κέντρο της πόλης, σε μεγαλύτερο και πιο άνετο χώρο. Πρωταγωνιστές της μοντέρνας διακόσμησης, η επιβλητική μπάρα με γαλάζιο φωτισμό και η εντυπωσιακή ασπρόμαυρη κατασκευή με σουρεαλιστικές φιγούρες στον τοίχο. Διακριτικές πινελιές από σκουρόχρωμο ξύλο και βελούδο σε βαθιές αποχρώσεις συμπληρώνουν το σκηνικό, δημιουργώντας μια ζεστή ατμόσφαιρα.

Με την αλλαγή του χώρου, φαίνεται να έχει διαφοροποιηθεί και το γενικότερο concept του μαγαζιού που από bistro bar, εξελίχθηκε σε bar restaurant με εκτενέστερο μενού και μουσική που δυναμώνει όσο περνά η ώρα. Τις καθημερινές είναι ανοιχτό για δείπνο, ενώ τα σαββατοκύριακα λειτουργεί από το πρωί με brunch και μεσημεριανό. Προσεχώς αναμένεται να ανοίγει και για μεσημεριανό τις καθημερινές.

Το μενού χαρακτηρίζεται από τη multi-ethnic τάση της εποχής, με έξι επιλογές από σαλάτες, ικανοποιητική ποικιλία από ορεκτικά, ζυμαρικά και ριζότο και κυρίως πιάτα που καλύπτουν θαλασσινά, πουλερικά και κρέας. Χωρίς να υποτιμώ τη σύνθεση των πιάτων - που κάθε άλλο παρά απλή είναι – ή τις ομολογουμένως καλές εκτελέσεις, θεωρώ ότι το μενού ακολουθεί μια ασφαλή προσέγγιση προς ικανοποίηση της πλειοψηφίας, ενώ θα ήθελα να δω το Μουσών να ξεχωρίζει με μια πιο ξεκάθαρη δήλωση ταυτότητας, όπως είχε κάνει το 2014 όταν πρωτοάνοιξε στην παλιά Λευκωσία.

Από τα ορεκτικά ξεχώρισα το ταρτάρ τόνου, με κύβους μάνγκο, πικάντικη μαγιονέζα, φρέσκο κρεμμυδάκι και καρότο τουρσί, ένα πιάτο με ιδιαίτερη ένταση, σχεδόν εθιστική.

Σε πιο ήπιες γεύσεις κινήθηκε ο πύργος μαριναρισμένου σολομού, με αβοκάντο και δροσερό τυρί ρικότα, αρωματισμένο με δυόσμο.

Τα χτένια ήταν σωστά ψημένα, με βουτυρώδη και ντελικάτη γεύση και συνοδεύονταν από λείο πουρέ σελινόριζας, καβουρδισμένα φουντούκια και τσιπς γλυκοπατάτας, που ατυχώς όμως είχαν χάσει την τραγανότητά τους.

Από τα κυρίως, παραγγείλαμε τον σολομό, που είχε υπέροχα τραγανή πέτσα και συνοδευόταν από βελούδινο πουρέ γλυκοπατάτας. Δοκιμάσαμε επίσης το ριζότο ροκφόρ, με πουρέ κόκκινης πιπεριάς, σωστά χυλωμένο, αλλά ομολογουμένως βαρύ πιάτο με πολύ πλούσια γεύση.

Η λίστα κρασιών είναι λιτή με ετικέτες, στην πλειοψηφία τους, από Κύπρο και Ελλάδα και κάποιες από Κεντρική Ευρώπη και Αργεντινή. Εξακολουθεί να σερβίρει υπέροχα κοκτέιλ, εμπνευσμένα από τις εννέα Μούσες.

Για φαγητό και ποτήρι κρασί, μάς στοίχισε περίπου €35 το άτομο.

Βαθμολογία: 4/5

Για τη συγγραφή του κειμένου η επίσκεψη έγινε χωρίς γνωστοποίηση και χωρίς διαφημιστικό σκοπό. Ο λογαριασμός πληρώθηκε από την κα Γεωργαλλά.