Loading...
Με μόλις 15 λεπτά οδήγημα από την Λευκωσία μπορείς να βρεθείς στην ηρεμία του χωριού, να απολαύσεις την ησυχία του, ρίχνοντας αυτόματα τους έντονους ρυθμούς της πόλης. Aυτό ακριβώς αισθάνθηκα την Κυριακή το πρωί περπατώντας στα δρομάκια της Αγίας Βαρβάρας. Τα λουλούδια στις γλάστρες ανθισμένα ερχόντουσαν σε κόντρα με τον ουρανό που είχε αυτό το χαρακτηριστικό μεγαλοβδομαδιάτικο γκρίζο χρώμα και ο κόσμος χαλαρός στις χρωματιστές αυλές απολάμβανε ανέμελος το καφεδάκι του. Η ώρα είναι 11 το πρωί και προορισμός μας είναι το Μεζεδοκαφενείο «Χωρίς Άγχος» που τελευταία σερβίρει υπέροχο brunch για όλα τα γούστα και μερακλήδικο κυπριακό καφέ μεταξύ άλλων.
Δεν ξέρω αν οφείλεται στην προσωπικότητα του ηθοποιού Μαρίνου Χατζηβασιλείου, που είναι ιδιοκτήτης του, εντούτοις βλέποντας πρώτη φορά το Μεζεδοκαφενείο «Χωρίς Άγχος» μέρα , συνειδητοποίησα ότι έχει έναν ιδιόρρυθμο χαρακτήρα και κάποια ιδιαίτερα καλλιτεχνικά στοιχεία στην διακόσμηση του, που σε κάνουν να νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε ένα μικρό χώρο όπου εκτίθενται έργα μοντέρνα τέχνης. Χαζεύω τα μικρά αντικείμενα που βρίσκονται διάσπαρτα στην αυλή! Ένα κόκκινο Αμπαζούρ στην είσοδο, ένα μικρό ξύλινο τραπεζάκι δίπλα του, γλάστρες με ανθισμένα λουλούδια, μια παλιά ξύλινη βαλίτσα, ένα ξύλινο τραπεζάκι με ένα σταθερό τηλέφωνο με καντράν το οποίο ήταν τοποθετημένο πάνω σε βιβλία και δίπλα του ένας δίσκος με μαχαιροπίρουνα αντίκες, ένα καρότσι αντίκα με ένα όχι και πολύ συνηθισμένο μωρό μέσα και κάτι ψηλοτάκουνες γόβες κρεμασμένες σε έναν τοίχο δίπλα σε ένα ακορντεόν συνέθεταν το ιδιόμορφο σκηνικό.
Αφού λοιπόν μειώθηκαν αισθητά τα επίπεδα της κορτιζόλης στον οργανισμό μας, της γνωστής ουσίας που ευθύνεται για το στρες, κάτσαμε στο ξύλινο τραπεζάκι πανέτοιμοι να σκανάρουμε το μενού και να απολαύσουμε αλμυρογλυκές λιχουδιές. Καφές κυπριακός για αρχή και στην συνέχεια ένας μακρόστενος δίσκος με χωριάτικα αυγά, χαλλούμι, μπέικον, λουκάνικο, βουτυρένιο ψωμί με προζύμι, σπιτική μαρμελάδα, τυρί, ελιές, αγγουράκι και ντοματίνια, προσγειώθηκε στο τραπέζι και έγινε ανάρπαστος. Ακολούθησε ένα πιάτο pancakes με πραλίνα φουντουκιού σιρόπι σοκολάτας, μπισκότα και μπανάνες το οποίο ήρθε με σκοπό να ισορροπήσει γλυκά τις προηγούμενες γεύσεις. Λίγο πριν πιούμε την τελευταία γουλιά του καφέ μας μια συμπαθητική μορφή ήρθε να δώσει ένα ιδιαίτερο φινάλε στο πρωινό μας. Ο Παπα-Ζήνωνας μόλις είχε τελειώσει την λειτουργία χαμογελαστός πήρε καρέκλα κάθισε στην παρέα μας και μας αφηγήθηκε την ιστορία της ζωής του.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που ο βρετανός συγγραφέας Guy Beringer το 1985 είχε γράψει το εξής: Το brunch είναι ευχάριστο κοινωνικό και ευνοεί τις συνομιλίες. Σου φτιάχνει την διάθεση, σε κάνει να νιώθεις ικανοποιημένος με τον εαυτό σου και τους γύρω σου καθώς διώχνει μακριά τις ανησυχίες και τις έγνοιες της εβδομάδας. Την ίδια στιγμή σου επιτρέπει να διασκεδάσεις παραπάνω το Σάββατο το βράδυ χωρίς να έχεις έγνοια να σηκωθείς νωρίς την επόμενη μέρα» . Με αυτή ακριβώς την αίσθηση αποχαιρετίσαμε τον Παπαζήνωνα και τον Μαρίνο και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής.
To υπέροχο brunch του Μαρίνου θα σερβίρεται όλη την Άνοιξη μέχρι να ανέβουν οι θερμοκρασίες. Το καλοκαιράκι συνεχίζουμε ακάθεκτοι στην όμορφη δροσερή αυλή του Μεζεδοκαφενείου «Χωρίς Άγχος» με Live μουσική, μεζέδες, τσίπουρα και πολύ κέφι.
