Ίσως τον έχετε δει ή γνωρίσει σε κανένα pop up event σε κάποιο μπαράκι της Λευκωσίας όπως και εμείς. O chef Αβραάμ ή καλύτερα ο Αβραάμ Σαββίδης αγαπά τις street food επιλογές και το δείχνει μέσω των νόστιμων γεύσεων που προσφέρει σε κάθε event που έχει βρεθεί. Αν και νεαρός, έχει ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση στη Λευκωσία που ασχολείται με διάφορες εκδηλώσεις που αφορούν στον τομέα του catering και διοργανώνει private dinners. Από μικρή ηλικία εξέφρασε την αγάπη του για τη μαγειρική λέγοντας στη μητέρα του ότι θέλει να γίνει μάγειρας.

Ξεκίνησε την πρώτη του δουλειά σε γνωστή πιτσαρία της πρωτεύουσας και έπειτα στο ξενοδοχείο Hilton Park για ενάμιση περίπου χρόνο. Ακολούθως, εργάστηκε στο ξενοδοχείο Ιntercontinental Αphrodite Ηills στην Πάφο και μετέπειτα στην Κυπριακή Προεδρία της Ε.Ε., στον χώρο του πρώην Φιλοξένια στη Λευκωσία.

Ευγενικός, πάντα με καλή διάθεση και έτοιμος να εξυπηρετήσει, ο Αβραάμ μάς μιλά για το πώς ασχολήθηκε με τη μαγειρική, για το πώς ήρθαν τα pop up events στη ζωή του και γιατί επέλεξε να ασχοληθεί με τις street γεύσεις.

Πάμε λίγο στην αρχή, στο ξεκίνημα της καριέρας σου. Ποιο ήταν το ερέθισμα ώστε να ξεκινήσεις ν’ ασχολείσαι με τη μαγειρική;
Το ξεκίνημα έγινε από τον παππού, τη γιαγιά και τη μητέρα μου, οι οποίοι έφτιαχναν υπέροχα φαγητά, πάντα με μεράκι και αγάπη. Σε κάποια στιγμή ο παππούς μου αποφάσισε να ανοίξει μια μικρή ταβέρνα, τη «Νοστιμιά» όπως την ονόμασε. Βλέποντας και μαθαίνοντας τη διαδικασία της μαγειρικής, μέσα από την ταβέρνα του παππού μου, συνειδητοποίησα πως η μαγειρική είναι κάτι που το θέλω πολύ και έτσι άρχισα να εργάζομαι δειλά-δειλά τα καλοκαίρια, στον τομέα αυτό. Γύρω στα 16 μου χρόνια, αντιλήφθηκα πως αυτό που θα ήθελα να κάνω για το υπόλοιπο της ζωής μου είναι η μαγειρική δημιουργία.

Πού σε βρίσκουμε τώρα επαγγελματικά;

Τα τελευταία τρία χρόνια, έχω τη δική μου επιχείρηση catering στη Λευκωσία. Ασχολούμαι με διάφορες εκδηλώσεις που αφορούν στον τομέα του catering και διοργανώνω private dinners.

Όπως προείπες, ασχολείσαι με τον τομέα του catering και σε βλέπουμε σε διάφορα events να μας προσφέρεις τις γεύσεις σου. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με αυτό το κομμάτι της εστίασης;
Ο τομέας του catering και της μαζικής εστίασης ήταν βασικά το κομμάτι στο οποίο εκπαιδεύτηκα στα πρώτα βήματα της μαγειρικής μου εμπειρίας. Οι περισσότερες δουλειές που έκανα στο παρελθόν, είχαν ως βασικό τους κομμάτι τη μαζική εστίαση. Έτσι εκπαιδεύτηκα πολύ καλά στον τομέα αυτό.

Τα pop up events ήρθαν μετά από παρότρυνση δύο φίλων από γνωστό μπαράκι της πρωτεύουσας. Μου είχαν προτείνει να κάνουμε γιαπωνέζικα ράμεν. Το δοκιμάσαμε, λοιπόν, για δύο συνεχόμενες βδομάδες και πραγματικά τα ράμεν αυτά είχαν γίνει ανάρπαστα. Κάπως έτσι ξεκίνησε το κομμάτι των pop up events για μένα.

Τι αγαπάς στη δουλειά σου;

Αγαπώ το καθετί που έχει να κάνει με τη δουλειά μου. Νιώθω πως η μαγειρική είναι για μένα ένας τρόπος ζωής, ένας τρόπος έκφρασης και δημιουργίας. Νιώθω πλήρης με τη μαγειρική και δεν το θεωρώ ότι είναι «η δουλειά μου».

Ποιος σου έχει εμφυσήσει την αγάπη προς τη μαγειρική;
Ο παππούς και η μητέρα μου μού έχουν εμφυσήσει την αγάπη προς τη μαγειρική. Οι γευστικές εμπειρίες που μου έχουν προσφέρει στην παιδική μου ηλικία, αποτέλεσαν για μένα πηγή έμπνευσης.

Τι απεχθάνεσαι στον τομέα αυτόν;
Με λυπεί η εκμετάλλευση που επικρατεί προς τα άτομα που εργάζονται στον τομέα αυτό. Με στενοχωρεί που προσπαθούν κάποιοι εργοδότες να βγουν κερδισμένοι, εις βάρος των υπαλλήλων τους. Είναι καλά να εκτιμούμε τους εργαζομένους και να αναγνωρίζουμε τον κόπο τους. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις.

Ποια είναι η γεύση που σε γυρνάει στα παιδικά σου χρόνια;

Θυμάμαι έντονα τη γεύση του «παστουρμαλίκ», ενός φαγητού που έφτιαχνε πολύ συχνά ο παππούς μου. Για να το φτιάξει χρησιμοποιούσε πίτα κυπριακή με παστουρμά και αβγό, ψημένα στον φούρνο. Είναι μια γεύση που μου ξυπνά όμορφες αναμνήσεις από τον παππού και την οικογένειά μου.

Πόσο εκπαιδευμένο είναι το κοινό της Κύπρου στη γαστρονομία και πόσο θεωρείς ότι εκτιμάει τη μαγειρική τέχνη;
Πιστεύω πως ένα μεγάλο ποσοστό ατόμων έχει αρχίσει να πιστεύει στα γαστρονομικά ταξίδια και έχει ανοίξει τους ορίζοντές του στο κομμάτι της μαγειρικής τέχνης και της γαστρονομίας. Θεωρώ, όμως, ότι υπάρχουν ακόμα λίγα περιθώρια βελτίωσης στο να εκτιμά ο κόσμος το καλομαγειρεμένο φαγητό, που είναι φτιαγμένο από ποιοτικά αγνά υλικά, και να το ξεχωρίζει.

Ποια είναι η σπεσιαλιτέ σας;
Δεν έχω κάποια σπεσιαλιτέ. Γενικά είμαι άτομο που δεν επαναπαύεται, οπότε μου αρέσει να κάνω διάφορες συνταγές και να πειραματίζομαι.

Αγαπημένο φαγητό;
Το κυριακάτικο ψητό κοτόπουλο με πατάτες. Μια γεύση συνδεδεμένη με την οικογένεια και την παράδοση.

Θυμάσαι το πρώτο πιάτο που είχες φτιάξει μόνος σου;
Όταν φοιτούσα στην ξενοδοχειακή σχολή, ένας καθηγητής μού ζήτησε να ετοιμάσω ένα πιάτο από μπαρμπούνια για μια παράθεση που είχαμε για πελάτες. Κάπως έτσι έφτιαξα το πρώτο μου πιάτο.

Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς με το street food και τις συγκεκριμένες γεύσεις;
Το φαγητό του δρόμου ήταν πάντα το αγαπημένο μου. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω ένα τέτοιο street food pop up event, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Ήξερα ότι είναι η νέα τάση και έτσι εργάστηκα σκληρά για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Πιστεύω πως η επιτυχία του συγκεκριμένου event αποτέλεσε και το έναυσμα για τις μετέπειτα συνεργασίες που είχα στον χώρο της εστίασης.

Τι προτιμάς, burgers ή σουβλάκια;
Προτιμώ τα burgers.

Λόγω των διάφορων events στα οποία παρευρίσκεσαι, έρχεσαι σε άμεση επαφή με τον κόσμο, σου αρέσει αυτό; Τι σχόλια ακούς συνήθως;

Πάντα μου άρεσε η επαφή με τον κόσμο και την επιδιώκω. Αυτή η αλληλεπίδραση με τους καλεσμένους και η ανταλλαγή απόψεων σχετικά με την ποιότητα και τις γεύσεις που έχουν δοκιμάσει, νιώθω ότι με εξελίσσει και με κάνει καλύτερο. Συνήθως ακούω θετικά σχόλια και ο κόσμος εντυπωσιάζεται με το αποτέλεσμα. Εντούτοις, ακόμα και η αρνητική κριτική είναι καλοδεχούμενη και την αξιοποιώ ως ευκαιρία βελτίωσης και εξέλιξης.

Πώς θα ήθελες να είσαι επαγγελματικά σε 5 χρόνια από σήμερα;
Σε πέντε χρόνια από σήμερα, θα ήθελα να έχω ένα μικρό μαγαζάκι, στο οποίο να ετοιμάζω πέντε απλά, νόστιμα φαγητά - comfort street food, φτιαγμένα από ποιοτικά υλικά.

Τι χρειάζεται το σωστό burger;
Ένα σωστό burger, για μένα, απαιτεί καλή ποιότητα κρέατος, κατάλληλη σος, ντομάτα, τυρί, πίκλες και τηγανητό αβγό.

Το street food είναι η μεγαλύτερη τάση ανά το παγκόσμιο. Τι πιστεύεις ότι κάνει τον κόσμο να το έχει ψηλά στη λίστα των προτιμήσεών του;
Το φαγητό δρόμου, όπως είναι γνωστό, δεν υστερεί σε τίποτα από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου. Άλλωστε, γι’ αυτό τον τελευταίο καιρό βλέπουμε όλο και περισσότερα μαγαζάκια με φαγητό του δρόμου να βραβεύονται. Πλέον ο κόσμος αναζητά όλο ένα και πιο έντονα, οικονομικό και πάνω από όλα νόστιμο φαγητό. Αυτό είναι που υπηρετεί το street food.