ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Η εμπειρία μας στο αποστακτήριο ενός από τα καλύτερα ουίσκι στον κόσμο

WIZ TEAM

«Το Glengoyne είναι το καλύτερο ουίσκι στον κόσμο», δήλωσε ο Άρθουρ με αυτοπεποίθηση που με έκανε να πιστέψω ότι πιθανόν να είχε κάτι στο μυαλό του. «Έχουμε τους πιο αργούς αποστακτήρες στη Σκωτία», συμπλήρωσε.

Μέχρι τώρα δεν σήμαινε πολλά για μένα. Δεν θεωρούσα τον εαυτό μου ως λάτρη του ουίσκι, ίσως γιατί δεν είχα καταλάβει πραγματικά τις προκλήσεις της παραγωγής ουίσκι. Αυτό άλλαξε φυσικά μετά την πρόσκληση που είχα για ένα ταξίδι στο Εδιμβούργο, μαζί με μια ομάδα δημοσιογράφων. Δεν ήξερα ότι θα αποδεικνυόταν μια από τις πιο διασκεδαστικές μαθησιακές εμπειρίες της ζωής μου.

Γράφει η Shemaine Bushnell Kyriakides

Η πρώτη μας στάση ήταν το Glengoyne, ένα γραφικό αποστακτήριο βόρεια της Γλασκώβης, που ξεπρόβαλλε μέσα από εντυπωσιακούς υγροτόπους. Ο ήλιος έλαμπε, τα σύννεφα κινούνταν όμορφα και ο καιρός ήταν άψογος.

Μας υποδέχτηκε ο Arthur, ένας ambassador του Glengoyne, ντυμένος με το κλασσικό καρό παντελόνι της Σκωτίας, ενσαρκώνοντας άψογα τον ρόλο του ξεναγού μας στον κόσμο του ουίσκι.

Μετά τη μεγαλειώδη διακήρυξη του Arthur, δεν μπορούσα να αντισταθώ σε μια μικρή σκανταλιά. «Αλήθεια, Άρθουρ… Νόμιζα ότι το καλύτερο ουίσκι στον κόσμο ήταν κάποιο άλλο scotch whisky». Το πρόσωπό του έγινε πιο κόκκινο κι από ώριμη ντομάτα, οπότε γρήγορα έκανα πίσω, λέγοντάς του να προσέχει μην πάθει καμιά καρδιακή προσβολή. Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να είμαι υπεύθυνη για την εξουδετέρωση του ξεναγού μας πριν καν αρχίσει η ξενάγηση! Ευτυχώς, ο Άρθουρ είχε αίσθηση του χιούμορ και γίναμε γρήγορα φίλοι. Εγώ, η πιο περίεργη της παρέας, τον βομβάρδιζα με ερωτήσεις. Υπομονετικά υποσχέθηκε να τις απαντήσει όλες, αρκεί να περιμένω υπομονετικά τη σειρά μου.

Πίσω από το αποστακτήριο υπάρχει ένα γραφικό ποταμάκι που χρησιμοποιεί η Glengoyne για να φτιάξει το ουίσκι της. Ο Άρθουρ εξήγησε ότι η κοίτη του ποταμού είναι γεμάτη με πέτρες λάβας, οι οποίες δίνουν στο Glengoyne τη μοναδική του γεύση. «Τι θα συμβεί αν το νερό τελειώσει;» ρώτησα, αστειευόμενη μόνο κατά το ήμισυ. Ο Άρθουρ, πάντα δραματικός, απάντησε: «Λοιπόν, το Glengoyne δεν θα υπάρχει πια». Λίγο υπερβολικό ως σενάριο, αλλά o δραματικός τόνος στη φωνή του ήταν μεταδοτικός.

Το Glengoyne παρασκευάζει single malt whisky από το 1833 στο Dumgoyne, βόρεια της Γλασκώβης. Μετά την ιστορική ξενάγηση, έμαθα ότι ενώ η διαδικασία παρασκευής ουίσκι δεν είναι πυρηνική επιστήμη, αφού χρειάζεστε απλώς τους αποστακτήρες, τις δεξαμενές και έναν master blender όπως ο Άρθουρ, εντούτοις η πραγματική πρόκληση έγκειται στην υπομονή. Προφανώς, το Glengoyne διαθέτει τους πιο αργούς αποστακτήρες στη Σκωτία. Η γεύση του ουίσκι προέρχεται από βαρέλια που έχουν προηγουμένως κρατήσει είτε κρασί που δίνει στο ουίσκι σκούρο χρώμα και φρουτώδη γεύση είτε μπέρμπον, και μερικές φορές άλλα αποστάγματα. Η δουλειά του master blender είναι να αποφασίζει για το μείγμα, ένας ρόλος που φαίνεται να απαιτεί ένα μείγμα τέχνης και μαγείας.

Αυτές οι πανάρχαιες μέθοδοι βασίζονται σε συνταγές που παραδίδονται από γενιά σε γενιά. Η γεύση του ουίσκι επηρεάζεται από το νερό, την ποιότητα της βύνης, τη διαδικασία απόσταξης και το βαρέλι στο οποίο παλαιώνει. Το Glengoyne παράγει μόνο περίπου 1,3 εκατομμύρια φιάλες ετησίως, γεγονός που το καθιστά αρκετά exclusive και σχετικά μικρό σε παραγωγή για τα δεδομένα του αποστακτηρίου.

Τελικά, οδηγηθήκαμε σε μια αίθουσα όπου άρχισε η πραγματική διασκέδαση: η δοκιμή και η δημιουργία των δικών μας χαρμανιών. Αυτό ήταν το κομμάτι που περίμενα με ανυπομονησία. Ο Άρθουρ Εξήγησε ότι η αποστολή μας ήταν να δοκιμάσουμε κάθε ουίσκι και να δημιουργήσουμε το δικό μας χαρμάνι, χρησιμοποιώντας τα διάφορα ουίσκι που βρίσκονταν μπροστά μας. Ο στόχος ήταν να χρησιμοποιήσουμε τις μετρήσεις του κάθε ουίσκι για να φτιάξουμε ένα μείγμα που να ταιριάζει στα γούστα μας.

Περιττό να πω ότι όλο αυτό ήταν η απόλυτη «έκρηξη»! Ανακάλυψα τόσα πολλά για τις ξεχωριστές γεύσεις και τα αρώματα του κάθε ουίσκι. Με λίγη δοκιμή και λάθη, άφθονο γέλιο και ίσως ένα ελαφρύ ζόφο από όλα τα ουίσκι που είχαμε ήδη δοκιμάσει, δημιούργησα τελικά το δικό μου μοναδικό μείγμα, το οποίο ονόμασα με υπερηφάνεια Shemaine's Blended Single Malt Whisky.

Ήταν μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ και μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου.

Και η περιπέτεια δεν τελειώνει εδώ. Την επόμενη ημέρα κατευθυνθήκαμε στο αποστακτήριο Rosebank, στις όχθες του ποταμού Forth & Clyde. Αυτό το αποστακτήριο, που χτίστηκε αρχικά το 1840, είχε ανακατασκευαστεί σχολαστικά και ανοίγει στις 7 Ιουνίου. Μας επεφύλαξαν μια υπέροχη ιδιωτική ξενάγηση, η οποία είναι μια ιστορία για μια άλλη μέρα. Μείνετε συντονισμένοι!