ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...

Review: Πρόσκληση σε ένα πάρτι που δεν θα ήθελες να πας, αλλά μάλλον θέλεις να δεις

ΝΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Από τις ταινίες που περνούν απαρατήρητες όμως αξίζουν της προσοχής σου. Βασικά περιμένε και θα σου πω αναλυτικά. Το ''The Invitation'' κυκλοφόρησε το 2015 πρώτα στο Φεστιβάλ Ταινιών SXSW και μετά συνέχισε με περιορισμένη κυκλοφορία στους κινηματογράφους και μέσω video on demand. Τώρα βρίσκεται στο Netflix. Θεωρείται ''τρόμου'', αλλά στην πραγματικότητα είναι ψυχολογικό θρίλερ. Αλλά εξαρτάται ποιες ταινίες συγκαταλέγεις εσύ στην κατηγορία ''horror''. 

Το στόρι: Ένας άντρας και η νέα του σύντροφος αποδέχονται την πρόσκληση της πρώην συζύγου του σε ένα dinner party. Εκεί έρχεται ξανά αντιμέτωπος με τραυματικά γεγονότα από το κοινό παρελθόν τους, και η υποψία πως κάτι δεν πάει καλά γίνεται όλο και πιο έντονη. Πρωταγωνιστούν οι Logan Marshall-Green, Tammy Blanchard, Michiel Huisman, Emayatzy Corinealdi κ.ά. 

Δες το τρέιλερ και ακολουθεί review με spoilers. 

Δεν βρίσκεται στις ψηλές βαθμολογίες του IMDb και εγώ συνήθως καταλήγω να συμφωνώ με τις βαθμολογίες αυτές. Ωστόσο του έδωσα ευκαιρία γιατί το στόρι μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Επισης μου κέντρισε το ενδιαφέρον η αφίσα, ένα ποτήρι κρασί στο επίκεντρο και ο πρωταγωνιστής στο βάθος, λες και είναι βυθισμένος μέσα σ' αυτό. Τέλος πάντων τη δουλειά της η αφίσα την έκανε. 

Ξεκινά αργά, ξεκινά με το ζευγάρι να χτυπά ένα κογιότ στο δρόμο, και γενικά η ατμόσφαιρα είναι λίγο κάπως από την αρχή. Αχρειαστό το κογιότ στην αρχή αλλά το προσπερνώ. Φτάνοντας στο σπίτι, ο Will (ο πρωταγωνιστής) είναι από την αρχή άβολα. Η πρώην σύζυγος του και ο νέος της σύντροφος είναι παράξενοι, ήρεμοι και ευτυχισμένοι. Εκείνη δε, κατά τον Will, είναι απρόσμενα ήρεμη. Το όλο κλίμα γίνεται συνεχώς πιο αμήχανο. Πολλά περνούν από το μυαλό του Will και από το δικό σου βλέποντας το. Ωστόσο επειδή στην πορεία η μία υποψία μετά την άλλη διαψεύδονται, αρχίζεις να κάνεις τα δικά σου σενάρια - πως όλα είναι στο μυαλό του, πως κάτι δεν πάει καλά με τον ίδο κτλ. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας το μυαλό σου τρέχει για το τι συμβαίνει, γιατί φυσιολογικό το πάρτι δεν είναι. Εκεί όμως που λες πως ''οκ, όλα είναι στο μυαλό του'', έρχεται η αποκάλυψη και όλα κινούνται υπερβολικά γρήγορα. 

Πολύ αίμα, όχι ιδιαίτερα ενοχλητικές σκηνές όμως και ένας αγώνας επιβίωσης εξελίσσεται σε ένα σπίτι μέσα στο σκοτάδι - άρα είσαι σε ένταση γιατί δεν ξέρεις πότε θα έρθει τι. Το τέλος όμως... Τίποτα δεν σε προετοιμάζει για το τέλος, εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα.

Για να λέμε την αλήθεια, δεν κατάλαβα την χρησιμότητα του τέλους, σε τι αποσκοπεί αφού παραπάνω εξηγήσεις δεν έχουμε. Θα ήταν ιδανικό τέλος αν σε προετοίμαζε για ένα σίκουελ αλλά απ' όσο ξέρω κάτι τέτοιο δεν θα γίνει ποτέ. Και μην νομίζεις πως όταν όλα τελειώσουν θα ανακουφιστείς. Αλλά δεν θα σου πω περισσότερα. 

Δες το με ψυχραιμία και ενδιαφέρον και, πιστεύω, το αποκορύφωμα δεν θα σε απογοητεύσει.