Το κείμενο είναι τμήματα της εκπομπής «Roadtrip.cy» στον Σπορ FM 95.

Σήμερα θα πάμε σε τόπο μαγικό και ξέρω ότι θα σκεφτείτε «πάλι τόπο μαγικό;» Ναι, πάλι τόπο μαγικό, γιατί το νησί μας είναι γεμάτο με τέτοιους τόπους. Τοπία με απίστευτα χρώματα και αρώματα, σημεία με ιστορία χιλιετιών, ταβερνούλες με απίστευτες γεύσεις, χωριά με φιλόξενους και χαμογελαστούς κατοίκους. Οποιαδήποτε εποχή, με οποιοδήποτε καιρό, πάντα, το νησί μας είναι ικανό να μας ενθουσιάζει και να μας γεμίζει ευεξία. Κι’ εμείς, εδώ στο roadtrip.cy, γεμάτοι ενέργεια και θετική σκέψη, είμαστε πάντα έτοιμοι να αντικαταστήσουμε της εικόνες της καθημερινότητας μας με φρέσκες εικόνες γεμάτες με τα πιο ζωηρά χρώματα, τα πιο έντονα αρώματα και τις πιο γεμάτες γεύσεις του τόπου μας. Πριν ξεκινήσουμε, να σας ευχαριστήσω που είσαστε μαζί μας, συνταξιδιώτες.

Ετοιμάζουμε ταξίδι λοιπόν γιατί πάντα, έχουμε ανάγκη να πηγαίνουμε αλλού, έστω και νοερά. Πιστεύουμε ότι στις μέρες μας η εκπομπή μας, η παρέα μας, μπορεί να μας ταξιδεύει και να μας προσφέρει εικόνες που χρωματίζουν την καθημερινότητα μας. Ειδικά αυτή την περίοδο, όλοι θέλουμε περισσότερο χρώμα, παραπάνω ζωηράδα, μάλλον, ζωντάνια στην καθημερινότητα μας. Με το roadtrip.cy, μπορούμε να αντικαταστήσουμε το οποιοδήποτε μουντό τοπίο με εικόνες του τόπου μας, ζωντανές, ζωογόνες, εμψυχωτικές. Μαζί, θα βρίσκουμε εκείνες τις γωνιές του νησιού μας που δεν έχουν φήμη, δεν έχουν τουρισμό, έχουν όμως ομορφιά, έχουν κάτι να μας πουν, συναισθήματα να δημιουργήσουν.

Θα συνεχίσουμε τις εξορμήσεις μας από το ξενοδοχείο Drouseia Heights. Μετά το εξαιρετικό πρόγευμα στο ξενοδοχείο, εξαιρετικό γιατί όπως εξηγήσαμε σε άλλη εκπομπή έχει και κυπριακό χαρακτήρα, χαλούμι και αναρή φρέσκα και όταν λέμε φρέσκα εννοούμε της ημέρας, από τα δυο γαλακτοκομεία του χωριού. Εκτός από τα γαλακτοκομικά όμως και τερατσόμελο και έψιμα και πιττούδες. Αφού προγευματίσουμε λοιπόν στην Δρούσεια θαυμάζοντας την θέα της Πόλις και του κόλπου της Χρυσοχούς, θα κατεβούμε προς στην Πόλη και θα πάμε εκδρομή στα Δυτικά της Πόλης, Λατσί, παραλίες, μέχρι και Λουτρά της Αφροδίτης. Έχουμε πολλά να χαρούμε και σήμερα, να δούμε τι θα προλάβουμε.

(Φωτογραφία: Θέα από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου Drouseia Heights.)

Σήμερα θα πάμε σε μια υπέροχη διαδρομή γεμάτη με μικρές άγνωστες γωνιές…. Και θα γνωρίσουμε όσες παραπάνω γίνεται. Κατεβαίνουμε από την Δρούσεια οδηγώντας σιγά-σιγά, μάλλον απολαμβάνοντας παρά οδηγώντας, σε εκείνο τον καταπράσινο δρόμο που σας έχω ήδη περιγράψει. Να σας πω ότι πρόσφατα άτομο που εκτιμώ πολύ είχε ακούσει την εκπομπή της Δρούσειας και μου εκμυστηρεύτηκε ότι όταν ήταν μικρή είχε πάρει μέρος στη δενδροφύτευση αυτού του δρόμου. Όταν μου το έλεγε, ένοιωσα στη φωνή της μια περηφάνια, ένα καμάρι από αυτό που νοιώθουμε όλοι μας όταν ξέρουμε ότι κάναμε εθελοντικά κάτι καλό, ότι κάναμε κάτι για τον τόπο μας και για τις επόμενες γενιές. Μπράβο Ελένη μου, μακάρι να λειτουργούσαμε περισσότεροι Κύπριοι έτσι, το νησί μας θα ήταν ακόμα πιο όμορφο… Κατά προέκταση και οι ζωές μας…

Μόλις κατεβήκαμε από την Δρούσεια στον κύριο δρόμο Πέγειας-Πόλις, περάσαμε και από τον δρόμο που πολλοί αποκαλούν μαγνητικό δρόμο, τον περιγράψαμε σε προηγούμενη εκπομπή και πάμε προς Πόλη της Χρυσοχούς, η αν θέλετε προς Μάριον, η προς Αρσινόη…. Αλλά αυτά που έχουν να κάνουν με την ιστορία της πόλης θα τα πούμε σε άλλη εκπομπή, εκπομπή αφιερωμένη στην Πόλη της Χρυσοχούς, προς το παρόν οδηγούμε στον κατηφορικό δρόμο και φτάνουμε στο Αλτ που δεξιά μας παίρνει Πόλη και αριστερά πάμε Λατσί. Πάμε αριστερά, με προορισμό τα λουτρά της Αφροδίτης.

Πολύ σύντομα φτάνουμε στο Λατσί που από ένα μικρό ψαρολίμανο πριν λίγα χρόνια έχει εξελιχθεί σε Μαρίνα για πολυτελή σκάφη. Παρόλο που έχει ήδη αρκετά ξενοδοχεία, να πω ότι εδώ είχε κτιστεί εκείνο το τερατούργημα που βίαζε την φύση με πολλές παρανομίες, που ευτυχώς λειτουργήσαμε μια φορά σωστά και υποχρεώσαμε τους ιδιοκτήτες να ξηλώσουν αρκετές και τώρα είναι απλώς ακόμα ένα ξενοδοχείο, εν πάση περιπτώσει παρόλο που έχει ήδη αρκετά ξενοδοχεία, είναι ακόμα γραφικό, με ψαροταβέρνες, μπαράκια, καφετέριες και είναι πολύ ζωντανό οποιαδήποτε ώρα της ημέρας η της νύχτας.

(Φωτογραφία: Το λιμανάκι από ψηλά.)

Αυτό που κάνει το Λατσί να ξεχωρίζει για μένα όμως είναι η εξαιρετική παραλία του. Οργανωμένη παραλία, με ναυαγοσώστη, μπλε σημαία, αλλά κυρίως, με ψιλό βοτσαλάκι αντί άμμο. Εκείνο το πολύχρωμο βοτσαλάκι μέγεθος από φασόλι μέχρι φακές, όλα τα όσπρια δηλαδή, που δεν κολλά στα πόδια σου, η στο σώμα σου. Θέλω να σταθώ λίγο στο πολύχρωμο όμως γιατί εκτός από πανέμορφο είναι και μια εξιστόρηση της γεωλογικής ιστορίας, αν θέλετε μια καταγραφή των πολλών πετρωμάτων του νησιού μας. Κάθε χρώμα και άλλο πέτρωμα. Στο τέλος-τέλος όμως πανέμορφη παραλία. Θυμάμαι εδώ πριν δύο τρία χρόνια, νύχτα, με φίλους, μια θάλασσα ήσυχη, μαγική, κολύμπι. Από πάνω μας ένα φεγγάρι ασημένιο, ολόγιομο, ντους στις δημοτικές ντουζιέρες, flip flop, φανελάκι και μπυρίτσες σε ένα από τα μπαρ της παραλίας.

Συνεχίζουμε και φτάνουμε σε ένα σημείο του δρόμου που ευθεία ανεβαίνουμε στο Νέο Χωριό και δεξιά μπαίνουμε στην Λεωφόρο Ακάμαντος και είμαι σίγουρος ξέρετε γιατί την λένε Ακάμαντος. Πάει κατ’ ευθεία στον Ακάμα, κατ’ ακρίβεια σχεδόν είμαστε στον Ακάμα. Η φύση γύρω μας αυτό δείχνει, έχουν ξεκινήσει οι αόρατοι, χαρακτηριστικός θάμνος του Ακάμα, τον Φεβρουάριο όπου σταματήσεις εδώ, αν περπατήσεις λίγο θα δεις, θα θαυμάσεις μάλλον, κυκλάμινα στου βράχου την σχισμάδα.

Συνεχίζουμε, μπαίνουμε δεξιά για τα Λουτρά της Αφροδίτης. Οδηγώ και σκέφτομαι τις υπέροχες παραλίες που είναι στα δεξιά μας. Σήμερα δεν έχουμε χρόνο αλλά όταν θα κάνετε και εσείς αυτή την διαδρομή, όχι αν ,όταν μπείτε στην πρώτη πάροδο που θα βρείτε δεξιά σας, οδηγήστε λίγα μέτρα προς την θάλασσα, αφήστε το αυτοκίνητο και περπατήστε σε αυτή τη φύση.

Παρθένα ακόμα, δεν ξέρουμε πόσο θα αντέξει και πανέμορφη οποιαδήποτε εποχή του χρόνου. Ποικιλία στις παραλίες δεξιά μας στην αρχή, αμέσως μετά το Λατσί, κροκάλες μεγάλες, μετά βράχοι με σπηλιές, μαγικές σπηλιές ακόμα και κάτω από το νερό. Να σας πω ότι εδώ είδα αρκετές φορές χελώνες. Φαντάζομαι ότι είχαν λάθος διεύθυνση, διότι εδώ δεν μπορούν να σκάψουν για να γεννήσουν. Η μπορεί απλώς να βοσκούσαν τις καταπράσινες ποσειδόνιες κοντά στην ακτή. Μετά τους βράχους ξανά το λεπτό πολύχρωμο βοτσαλάκι που είδαμε μαζί πριν λίγο στο Λατσί. Η παραλία του Άνασσα, κατ’ ακρίβεια ονομάζετε παραδοσιακά, ο «Ασπρόκρεμμος», μετά η παραλία του Γιαννάκη και πρέπει να σας πω και το εξής. Πάνω από την παραλία και το εστιατόριο του Γιαννάκη υπάρχει ένα μικρό, οικογενειακό, τριάστερο ξενοδοχείο. Μην φανταστείτε μεγαλεία, όμως αν δοκιμάσετε τα μαγειρευτά της Γρηγορίας, της ιδιοκτήτριας και διευθύντριας και σεφ και ξεναγού και πολλά άλλα.

(Φωτογραφία: Η παραλία του Άνασσα, κατ’ ακρίβεια ονομάζετε παραδοσιακά, ο «Ασπρόκρεμμος».)

Εν πάση περιπτώσει, αν δοκιμάσετε τα μαγειρευτά της Γρηγορίας, θα δυσκολευτείτε να φάτε αλλού. Απλά θα σας πω ότι έτυχε να μιλήσω με ξένους στο εστιατόριο και μου είπαν ότι ήταν ερωτευμένοι με την Κύπρο, όχι για τον ήλιο, την άμμο, τις παραλίες, τα γραφικά χωριά, μας, την ιστορία μας αλλά για τα μαγειρευτά της Γρηγορίας. Ακολουθεί η παραλία του Ττάκκα, στη συνέχεια ξανά βράχοι και έξω και μέσα στη θάλασσα, δύσκολη παραλία για κολύμπι και μετά μια απίστευτα όμορφη παραλία με άμμο, λεπτό άμμο και καταγάλανα νερά. Δεν είναι οργανωμένη και συνήθως είναι και πολύ ήσυχη, εκτός από τον Αύγουστο.

Να σας προειδοποιήσω όμως, για να κατεβεί κάποιος σε αυτή την παραλία, έχει σοβαρή κατηφόρα. Που φυσικά, μετά, στην επιστροφή, γίνεται σοβαρή ανηφόρα. Το αξίζει όμως, πραγματικά υπέροχη παραλία, ήσυχη με ένα μικρό νησάκι, τι νησάκι, ένας βράχος είναι δηλαδή, ωραίος για εξερεύνηση όμως.

Είμαστε στην Λεωφόρο Ακάμαντος εδώ και λίγη ώρα, εμείς, η παρέα του roadtrip.cy στον Σπορ ΕφΕμ 95 προσπαθούμε να πάμε στα Λουτρά της Αφροδίτης, αλλά είπαμε να χαζέψουμε λίγο στο Λατσί, μετά είπαμε να δούμε και λίγο τις παραλίες από το Λατσί μέχρι τα Λουτρά, δυσκολευόμαστε να προχωρήσουμε. Είμαι αισιόδοξος, πιστεύω θα τα καταφέρουμε τελικά. Από την άλλη, φαίνετε από τα μηνύματα σας ότι έτσι κι’ αλλιώς, περνούμε καλά, σας ευχαριστώ! Άντε να δούμε αν θα τα καταφέρουμε….

Φεύγουμε από την παραλία και συνεχίζουμε τον δρόμο μας για τα λουτρά της Αφροδίτης όπου φτάνουμε σε λιγότερο από ένα λεπτό, τόσο κοντά. Παρκάρουμε στον δημόσιο χώρο παρκαρίσματος και σκεφτόμαστε που να πάμε πρώτα. Πίσω μας, το καφεστιατόριο του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, του ΚΟΤ με το προφανές όνομα «Τα λουτρά της Αφροδίτης», μας φωνάζει για καφέ στο μπαλκόνι του με την συνοδεία μιας υπέροχης θέας του κόλπου της Χρυσοχούς.

(Φωτογραφία: Στάση για καφέ στο καφεστιατόριο του ΚΟΤ με το προφανές όνομα «Τα λουτρά της Αφροδίτης».)

Αλλά είναι νωρίς ακόμα και να σας πω την αλήθεια εγώ βιάζομαι, θέλω να δω πρώτα τρία αξιοθέατα που υπάρχουν εδώ σε ακτίνα τετρακόσιων περίπου μέτρων. Οπότε αναβάλλουμε τον καφέ και αρχίζουμε περπάτημα. Νομίζω πρέπει να ξεκινήσουμε από τον Βοτανικό κήπο Ακάμα στα Λουτρά της Αφροδίτης. Είναι ένας από τους τέσσερις βοτανικούς κήπους που έχει δημιουργήσει το Τμήμα Δασών.

Οι άλλοι τρεις είναι ο ένας στο Τρόοδος, ο άλλος στον Αμίαντο και ο τέταρτος στην Αθαλάσσα. Τα είδη χλωρίδας που έχουν αναγνωρισθεί στη χερσόνησο του Ακάμα, ανέρχονται σε 530 φυτά περίπου, μεταξύ των οποίων υπάρχουν 36 ενδημικά και 26 σπάνια ή πολύ σπάνια. Έτσι για να σας δώσω μια εικόνα για τα ενδημικά ακούστε τα ονόματα μερικών: Tulipa cypria, Alyssum akamasicum, Bosea cypria, Salvia cypria, Phlomis cypria, Centaurea akamantis, κ.ά. Γύρω στα 120 είδη φυτών έχουν φυτευτεί μέχρι σήμερα και αν συνυπολογιστούν και τα είδη που υπάρχουν ούτως η άλλως, στις αδιατάρακτες περιοχές, ο συνολικός αριθμός των ειδών που υπάρχουν στον κήπο είναι πολύ μεγαλύτερος. Ο σκοπός του βοτανικού κήπου είναι η μελέτη και η διατήρηση της ιθαγενούς χλωρίδας του Ακάμα, αλλά και δημιουργία ενός ακόμα ωραίου αξιοθέατου χώρου στην περιοχή, για το οποίο εμείς οι Κύπριοι μπορούμε να νοιώθουμε περήφανοι. Και είναι αξιοθέατο! Αν μη τι άλλο για ένα μικρό άσπρο μπαλκονάκι που βρίσκουμε στο μονοπάτι ανεβαίνοντας. Ένα μπαλκονάκι πάνω από την δική μας γωνιά της Μεσογείου, ένα μπαλκονάκι από το οποίο λατρεύω να θαυμάζω το απέραντο μπλε του νησιού μας και το βλέπουμε τώρα μαζί.

Αλλά βλέπουμε και στα δεξιά, στα ανατολικά δηλαδή, την παραλία με τον βράχο που σας είχα περιγράψει προηγουμένως από εδώ, από τα λουτρά της Αφροδίτης. Και μετά τον βράχο κρύβεται λίγο η παραλία και ξαναεμφανίζεται η παραλία από την Πόλη, όλος ο κόλπος της Χρυσοχούς και πίσω του ξεκινούν χαμηλοί λόφοι που εξελίσσονται σε βουνά, εξελίσσονται στην οροσειρά του Τροόδους. Και όλα αυτά τα βλέπουμε από ένα μικρό μπαλκονάκι σε ένα μονοπάτι στον Ακάμα.

Είμαστε σε ένα άσπρο μπαλκονάκι στον Ακάμα, πάνω από την δική μας Μεσόγειο, περπατώντας στον βοτανικό κήπο Ακάμα. Όταν έρθετε στην περιοχή, αξίζει να τον επισκεφθείτε και μάλιστα οποιαδήποτε εποχή του χρόνου, γιατί κάθε εποχή, από φυτικής πλευράς είναι διαφορετική, άλλα φυτά αναπτύσσονται η ανθίζουν τον χειμώνα, άλλα την άνοιξή και άλλα το καλοκαίρι. Και το φθινόπωρο άλλη εικόνα. Να σας πω μόνο ότι η περιοχή είναι γεμάτη με ευκαλύπτους, πλάτανους και κυπαρίσσια. Έτσι κι’ αλλιώς υπέροχη εικόνα… Μιλώντας για εικόνες όμως να σας μεταφέρω δυο τρείς διαφορετικές, σε διαφορετικές εποχές. Εικόνα πρώτη: σήμερα, από εδώ, από ένα υψόμετρο, ας πούμε 100 μέτρων, κοιτάζω την θάλασσα πλαισιωμένη από δύο κυπαρίσσια. Δηλαδή, στέκομαι και κοιτάζω δυο κυπαρίσσια 5-6 μέτρα απόσταση μεταξύ τους, στο βάθος η θάλασσα και πάνω ο ουρανός σκεφτείτε έχω δεξιά και αριστερά το σκούρο πράσινο, το κυπαρισσί, στην μέση βαθύ μπλε, ο ορίζοντας και το γαλάζιο του ουρανού μας, Ε! αγαπάς τον τούντον τόπον ή δεν τον αγαπάς;

Είμαστε στον βοτανικό κήπο του Ακάμα, κοντά στα Λουτρά της Αφροδίτης. Είχα υποσχεθεί να σας μεταφέρω εικόνες, τρείς διαφορετικές, σε διαφορετικές εποχές. Την πρώτη, που ήταν σημερινή εικόνα, τι βλέπουμε σήμερα, εδώ, την ακούσαμε πριν το τραγούδι, πάμε για τις επόμενες.

Εικόνα δεύτερη: Φθινόπωρο, οι καλοκαιρινές ζέστες έχουν φύγει, πολλά από τα δέντρα στον χώρο έχουν αρχίσει να ρίχνουν τα φύλλα τους, τα πλατάνια, οι αγριοσυκιές συνεχίζουν να πρασινίζουν τον χώρο όμως οι ελιές και οι χαρουπιές. Περπατώ μέσα σε μια νυσταγμένη φύση και ξαφνικά, μπαμ, έχω μπροστά μου μια αντρουκλιά, στα Ελληνικά Κουμαριά. Κόκκινος κορμός και καταπράσινα, ολοζώντανα φύλλα. Ξεχωρίζει στο τοπίο λες και περηφανεύεται, καμαρώνει, ξιπάζεται για την ομορφιά της. Η φύση γύρω ετοιμάζεται για ύπνο, χειμερινό ύπνο και η αντρουκλιά, έβαλε τα καλά της. Να προσθέσω για όσους δεν το ξέρουν ότι ο καρπός της αντρουκλιάς τρώγεται, για να καταλάβετε στα αγγλικά το όνομα της είναι Greek Strawberry Tree, δηλαδή το Ελληνικό Δέντρο της Φράουλας, επειδή οι καρποί της μοιάζουν με μικρές φράουλες. Στην Ελλάδα χρησιμοποιείται και για την παρασκευή τσίπουρου ή λικέρ. Από την αρχαιότητα είναι γνωστό και ως φαρμακευτικό φυτό. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε εναντίον των θρομβώσεων, πράγμα που γίνεται μέχρι σήμερα.

Είμαστε στον βοτανικό κήπο του Ακάμα, κοντά στα Λουτρά της Αφροδίτης. Είχα υποσχεθεί να σας μεταφέρω εικόνες, δυο τρείς διαφορετικές, σε διαφορετικές εποχές. Μοιραστήκαμε ήδη τις δυο πρώτες, πάμε για την επόμενη.

Εικόνα Τρίτη: Τέλος του χειμώνα, Φεβρουάριος, περπατώ στα μονοπάτια του βοτανικού κήπου στον Ακάμα και θαυμάζω την φύση που ετοιμάζεται να αναγεννηθεί, πολλή πράσινο, λαλέδες που τους λατρεύω και γιατί είναι υπέροχοι αλλά και γιατί, κάθε Φεβρουάριο, μου θυμίζουν μια κατεχόμενη διαδρομή και ένα συγκεκριμένο ολάνθιστο χωράφι πάνω από τον κατεχόμενο Λάρνακα της Λαπήθου. Περπατώ μέσα σε αυτή την φύση και αναπόφευκτα μελαγχολώ με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μετά από μια στροφή, μπροστά μου ένας βράχος και μέσα από τον βράχο ξεπροβάλλουν κυκλάμινα. Κυριολεκτικά στου βράχου την σχισμάδα και αρχίζει να αλλάζει η διάθεση μου. Υπέροχα μπουκέτα από κυκλάμινα βγαίνουν μέσα από τον βράχο, πάνω στον βράχο.

Είμαστε στον βοτανικό κήπο Ακάμα, θαυμάσαμε την Κυπριακή φύση στα καλύτερά της, η αν θέλετε στην πιο παρθένα της μορφή και πάμε προς τα λουτρά. Να σας πω ότι από εδώ ξεκινούν τα δυο μονοπάτια της φύσης που υπάρχουν στην περιοχή. Ονομάζονται Αφροδίτη και Άδωνης, θεωρούνται ως δύσκολου βαθμού, λόγω των πολλών ανηφορικών και κατηφορικών τους σημείων. Διαθέτουν όμως μοναδικά σημεία θέας προς την Πόλη Χρυσοχούς, το δάσος Πάφου και τον Ακάμα. Και τα δύο αυτά μονοπάτια είναι μήκους 7,5 χλμ. και έχουν ενταχθεί στην Πολιτιστική Διαδρομή Αφροδίτης, που συνδέει χώρους και κινητά ευρήματα από τη μια ως την άλλη μεριά της Κύπρου. Δύο μονοπάτια και τα δυο υπέροχα και εμείς οι Κύπριοι αποφεύγουμε να τα περπατήσουμε, τουλάχιστον το καλοκαίρι. Ξέρετε πόσες φορές, εγώ πάνω στο ποδήλατο να χαίρομαι τον Ακάμα, έχω συναντήσει ξένους, Σκανδιναβούς, Γερμανούς, Γάλλους, Ιταλούς, Άγγλους να περπατούν εδώ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο; Σίγουρα, οι Βόρειοι αυτοί δεν είναι συνηθισμένοι στις Κυπριακές θερμοκρασίες, τουλάχιστον όχι όπως εμείς και όμως χαίρονται τον τόπο μας παραπάνω από εμάς. Ειδικά νωρίς το πρωί, η μετά τις τέσσερις το απόγευμα.

Απλά, φανταστείτε την ομορφιά του τοπίου και την θέα της θάλασσας. Γιατί είναι πραγματικά πανέμορφο το τοπίο, κάτι ήξερε και η Αφροδίτη που επέλεξε αυτή την περιοχή για τα λουτρά, τον καλλωπισμό της και το «Ευ Ζην» της με τον Άδωνη. Ειδικά εδώ, με την τόσο φυσική ομορφιά και του λόφου αλλά και της θάλασσας στα πόδια του. Εξ’ άλλου, σαν λαός πάντα εκτιμούσαμε την ισορροπία της φύσης, τη συμμετρία ενός ωραίου αγάλματος, το κάλλος και την ομορφιά τόσο στα τοπία όσο και στους ανθρώπους. Όσον αφορά τα τοπία, πολλές φορές σε προηγούμενες εκπομπές αναφερθήκαμε στο ότι οι πρόγονοι μας ήξεραν να επιλέγουν χώρους με εξαιρετική φυσική ομορφιά. Θυμηθείτε τις εκπομπές για τα Κούκλια, για τον Άη Γιώρκη της Πέγειας, την τέντα.

Περπατήσαμε από τον βοτανικό κήπο Ακάμα προς τα λουτρά της Αφροδίτης, ένα μαγικό σημείο του νησιού μας. Στην ουσία, είναι μια μαγευτική πηγή, που βρίσκεται στην ανατολική πλαγιά του Ακάμα, κοντά στη θάλασσα εκεί ακριβώς που τελειώνει η στενή πεδιάδα της Χρυσοχούς κι αρχίζουν οι απότομοι βράχοι της χερσονήσου του Ακάμα. Τα Λουτρά της Αφροδίτης είναι ένας ιδιαίτερος χώρος, με πολλή ιστορία, αλλά όχι ιστορία με την έννοια της απλής, στεγνής παράθεσης γεγονότων. Ο χώρος διαθέτει μια αινιγματική αύρα, ανέκαθεν….. Αναφέρετε από πολλούς αρχαίους συγγραφείς, πάντα με αυτή την ιδιαίτερη, μυστηριακή απόχρωση. Την ονομασία Λουτρά της Αφροδίτης αναφέρει πρώτος ο Αθήναιος, ο συγγραφέας που έζησε τον 2ο μ.Χ. αιώνα, μιλώντας για το φυτό λυχνίδα που, όπως γράφει, φυτρώνει στα λουτρά της θεάς του έρωτα, στην Κύπρο. Μετά, ο Κλαυδιανός, Ελληνορωμαίος ποιητής του 4ου αιώνα μ.χ., χαρακτηρίζει τα λουτρά σαν «βασίλειο της Αφροδίτης». Αναφέρει μάλιστα ότι ο Ήφαιστος που ήταν ο σύζυγος της Θεάς «περιέφραξε με πολλή τέχνη» τον χώρο των λουτρών. Πράγματι, ο χώρος εκεί ήταν πολύ δύσκολα προσπελάσιμος μέχρι και τα τελευταία χρόνια όπου έγιναν διάφορες παρεμβάσεις στο όλο τοπίο, χωρίς να αλλοιώνεται η ομορφιά του. Σύμφωνα με τον ίδιο ποιητή, υπάρχουν δύο πηγές «εκ των οποίων η μία σμίγει το νερό της με μέλι και η άλλη με φαρμάκι». Συνεχίζοντας αναφέρει ότι απ' αυτές ο Θεός Έρωτας «οπλίζει τα βέλη του», γι' αυτό «άλλοτε οι βολές του είναι γλυκές και άλλοτε πικρές». Έτσι εξηγείται και το μυστήριο βάσανο της αγάπης…

(Φωτογραφία: Tα λουτρά της Αφροδίτης είναι ένα μαγικό σημείο του νησιού μας.)

Η εικόνα που έχουμε μπροστά μας είναι σαγηνευτική, πραγματικά σαγηνευτική. Ίσως γιατί κουβαλά όλη αυτή την ιστορία χιλιετιών ίσως για την ομορφιά του τοπίου. Ίσως, λέω ίσως, γιατί νοιώθουμε κοντά μας, άυλη, την παρουσία της αρχαίας θεάς. Γύρω μας βράχοι και άγρια βλάστηση. Στεκόμαστε μπροστά σε μια μικρή σπηλιά, που περιβάλλεται από ψηλούς βράχους, με πολλή πράσινο να ομορφαίνει τον χώρο. Πίσω από αρχαίες αγριοσυκιές, το νερό αναβλύζει από διάφορα σημεία του πετρώματος, αλλού τρέχει και σχηματίζει μικρές ροές, αλλού στάζει από ψηλά και σχηματίζει μια μικρή μαγευτική λιμνούλα με πεντακάθαρο, κρυστάλλινο νερό. Το νερό, στην άκρη της λιμνούλας σχηματίζει ένα μικρό ρυάκι που χάνεται και καταλήγει υπόγεια στην θάλασσα.

Όπως είπαμε και προηγουμένως, εδώ, νοιώθεις έντονα το μυστήριο, νοιώθεις μια αύρα ιερή, ξέρεις ότι είναι ένας ιδιαίτερος τόπος. Τόπος που συνδυάζει τους αρχαίους θρύλους μας με την ομορφιά του τοπίου, ενώ ταυτόχρονα χαρίζει γαλήνη και ηρεμία στη ψυχή. Σύμφωνα με το μύθο, αλλά και την τοπική παράδοση, αυτά ήταν τα Λουτρά της Αφροδίτης. Το μέρος, όπου η θεά της ομορφιάς και του έρωτα απολάμβανε το λουτρό της, εκεί ακριβώς που την είδε για πρώτη φορά ο Άδωνης και από τότε έγιναν εραστές.

Σήμερα, όλοι μαζί, μια παρέα ταξιδέψαμε στον χώρο και στον χρόνο του τόπου μας. Δυσκολευτήκαμε να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας, τα Λουτρά της Αφροδίτης, γιατί συχνά σταματούσαμε στον δρόμο να χαρούμε κι’ άλλες ωραίες γωνιές του νησιού μας. Θαυμάσαμε, χαρήκαμε, τιμήσαμε, σεβαστήκαμε αλλά κυρίως συγκινηθήκαμε με την φύση, την ιστορία, τους θρύλους και τις παραδόσεις του τόπου μας. Αλλά φτιάξαμε και εικόνες, ωραίες εικόνες με τα χρώματα της Κύπρου. Ελπίζω να διαλέξατε τουλάχιστον μια για να κρατήσετε…

Το πιο πάνω κείμενο είναι τμήματα της εκπομπής «Roadtrip.cy». Κάθε Σάββατο και Κυριακή από τις 8 μέχρι τις 10 ακούτε την εκπομπή του Άντρου Σκαλιστή «Roadtrip.cy» στον Σπορ FM 95.